உண்மையில் இயேசு என ஒருவர் வரலாற்றில் வாழ்ந்தாரா?

மத்தேயுவின் இயேசு பெத்லஹேமில் வாழ்ந்த யாக்கோபு மகன் யோசேப்பின் வாரிசு. இவர் பெரிய ஏரோதின் மரணத்திற்கு 2 வருடம் முன்பேவாவது பிறந்திருக்க வேண்டும்.

லூக்காவின் இயேசு நாசரேத்தில் வாழ்ந்த ஏலி மகன் யோசேப்பின் வாரிசு. இவர் சிரியா கவர்னர் கிரேனியூவின் கீழ் யூதேயா வந்த போது மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் போது பிறந்தார்.

இயேசு ஒருவர் தான் எனில் இதில் ஒன்று சரி அல்லது இரண்டுமே கூடத் தவறாய் இருக்கலாம். இயேசு பற்றிய கதைகள் சுவிசேஷக் கதாசிரியர்களுக்கு சீடர்கள் மூலமாகத் தான் வந்திருக்க வேண்டும், சீடர்கள் இயேசு 30 வயது வாக்கில் இயக்கம் ஆரமிபித்தபின் சேர்த்துக் கொண்டவர்கள், எனவே பிறப்பு பற்றியவை கேள்விப்பட்ட கதைகள் மட்டுமே, ஆனால் சீடரோடு வாழ்ந்து மரணம் மட்டும் உடன் இருந்தார்கள்.

இயேசு கைது மரணம் போது இயேசு தேர்ந்தெடுத்த 12 சீடர்களில் ஒருவர் யூதாஸ் ஸ்காரியோத்து, இவர் மரணம் பற்றியும் பார்ப்போம்.

மத்தேயுவில் இயேசு கைதான உடனே யூதாசு தனக்கு தரப்பட்ட லஞ்சப் பணத்தை விட்டெறிந்து விட்டு தூக்கு போட்டு இறந்தார், அந்த லஞ்சப் பணத்தை இது ரத்தம் சிந்தும்படியானதால் யூத ஆலயக் கணக்கில் சேர்க்காமல் யூதர் அல்லாதவரகளைப் புதைக்க நிலம் வாங்கினர்.

 அப்போஸ்தலர் நடபடிகள் கதையில் லஞ்சப் பணத்தில் யூதாசே ஒரு நிலம் வாங்கி அதில் உடல் பலூன் போலே ஊதி வெடித்து இறந்தார். அந்த நிலத்தில் ஒரு துர் மரணம் என்பதால் அதை யூதர் அல்லாதவரகளைப் புதைக்க நிலம் ஆக்கினார்களாம்.

மிக நிச்சயமாய் இருவர் ஒரு முறை மட்டுமே இறக்க முடியும், இதில் இன்னும் ஒன்று நாம் கண்டால் அந்தப் பணம் பெற்றதும், அந்த நிலம் பயன்பாடும் முன்பு ஒரு தீர்க்கதரிசி கூறியதுபடி நடந்தது எனும் வாக்கியம்.

சம்பவம் உண்மையா என்றால் ஒர்வர் ஒருமுறை மட்டும் தான் இறக்க முடியும், எனவே பைபிளியல் அறிஞர்கள்படியே காட்டிக் கொடுத்தவர் துர்மரணம் அடைய வேண்டும் என இரு கதாசிரியரும் வெவ்வேறு கதை புனைந்தனர். அதற்கு மேலும் கதையின் அமைப்பிற்கு ஏற்ப பழைய ஏற்பாட்டின் ஒரு வசனத்தை எடுத்து தீர்க்க தரிசனம் நிறைவேறிற்று என்பதும் சுவிசேஷக் கதாசிரியர்களின் புனையலின் தன்மையை விளக்கும்

ஏசுவின் பெற்றோர் யார், எந்த ஊர்க்காரர் இந்தக் குழப்பம் - சீடர் நேரடியாய் அறியாதது எனில் - யூதாசு மரணம் நிச்சயமாய் சீட்டர் பார்க்க நடந்தது. அதிலும் குழப்பம்.

 இதைவிடவும் முக்கியமான கேள்வி ஏசு சீடரோடு எங்கே எத்தனை நாள் இயங்கினார் என்பது ஒரு மிக முக்கியமான் கேள்வி?

இயேசு சீடரோடு கலிலேயாவில் இருந்தார், முதலில் யோவான்ஸ்நானனைத் தேடிச் சென்று பாவமன்னிப்பு பெற யூதேயா வந்து திரும்பினார், பின் கடைசி வாரம் கைது மரணம் நிகழ்ந்த வாரம் மட்டுமே யூதேயாவில் என்பது முதலில் அதாவது மாற்கு சுவிசேஷம் ஏசுவின் மரணத்திற்கு 40 வருடம் பின்பு வரையப்பட்டதில் உள்ளபடி. ஏசு சீடரோடு வாழ்ந்தது 7- 8 மாதங்கள் மட்டுமே எனவும் ஆகும். மத்தேயு - லூக்கா சுவிகளும் இதை ஒட்டியே உள்ளது. ஆனால் பொகா 110 வாக்கிலான நான்காம் யோவான் சுவி இயேசு மூன்று முறை பஸ்கா பண்டிகைக்கு யூதேயா செல்வதை சொல்வார், மேலும் கடைசி எட்டு மாதங்கள் முழுமையாய் யூதேயாவில் ஜெருசலேம் அருகில் என்பார். ()

இயேசு சீடரோடு எங்கே எத்தனை நாள் இயங்கினார் என்பதிலும் நேர்மையான செய்தி இல்லை. ஒன்று வேண்டுமென்றே மாற்றி அல்லது மறைக்கப்பட்டது, அல்லது சுவிசேஷக் கதாசிரியர்களுக்கு உண்மையில் வாழ்ந்த ஏசுவைத் தெரியாது.}} அன்றே அந்த நிலைமை எனில் இன்று ஏசுவை வரலாற்று மனிதன் எனச் சொல்ல ஆதாரம் இல்லை, உள்ள கதைகளினை நடுநிலையோடு தேடுதலே இயலும். நாம் இதை  கடந்த நூறு ஆண்டுகளில் பல ஆராய்ச்சியாளர்கள் செய்த ஆராய்ச்சிகளை ஒன்று சேர்த்து  இங்கு காண்கிறோம்

கிறிஸ்துவ மதம் விவிலியக் கதைகளை வரலாற்று வெளிப்பாடு என்றதை தொல்லியல் அகழ்வாய்கள் முறியடித்தன, பைபிளை முழுமையாய் படித்து நேர்மையாய் ஆர்ராய்ந்தால் கிறிஸ்துவ சமயம் சொல்லும் அனைத்து கோட்பாடுகளும் உண்மையல்ல என்பதும் தெளிவாகிறது.

விவிலிய ஆய்வாளர்கள் அடிப்படையில் பல்வேறு திரிபுகள் இடைசெருகல்கள் நிறைந்துள்ளதைக் கண்டனர், உண்மையில் ஏசு சொன்னவை  என,அதில் மாற்றமின்றி அறிய வேண்டும் எனத் துவங்கிய  ஆய்வுகளினை மேலும் கிடைத்த பல்வேறு கிரேக்க ஏடுகள் செம்மைப் படுத்த உதவின. தொல்லியல் ஆய்வுகளினை முழுமையாக்கி ஒரு மொத்தமாக இணைத்தும் நோக்க, முன்னர் ஆராதனைப் பார்வை நீங்கி வரலாற்று கண்ணோட்டம் ஏற்பட ரேடியோ கார்பன்14  தேதியிடும் முறை உதவியது.

பைபிளியல் பேராசிரியர்கள் மூலமொழிகளில்  ஆய்வு செய்தோர், இஸ்ரேல் எகிப்து என முழுமையாய் தொல்லியல் அகழ்வாய்வுகளில் அன்றாடம் உள்ளோர் இம்முடிவிற்கு ஏன் வருகின்றனர் எனப் பார்க்கும் முன் விவிலியம் பற்றிய ஒருமுழு அறிமுகமும் தேவை. வந்தேறி அன்னியர்களை குடி வைத்து மண்ணின் மைந்தர்களை இனப் படுகொலை செய்தார் எனவும் பின்னரான ஆட்சி எனவும் கதைக்கிறது.

புதிய ஏற்பாடோ இறந்த மனிதன் இயேசுவை தெய்வீகமாக்கிட புனைந்த கதைகளைக் கொண்டது. இறந்த ஏசுவின் மரணம் மூலமாக மனிதன் பூமியில் இறக்கக் காரணமான ஆதாமின் பாவம் விலகியதாகவும், ஏசுவை ஏற்போருக்கு மரணமே கிடையாது எனவும் சொல்கிறது. இவற்றை ஏசு சொன்னதாகவும் கதைகள் சொல்கிறது.

ஏசு சீடரோடு இயங்கியப்பொது யூதரோடு மட்டுமே பழகினார், யூதர் அல்லாத பெண்ணை நாய் எனவும், பிரிதொரு இடத்தில் யூதரல்லாதோர் பன்றி எனவும் கீழ்த்தரமாய் பேசியதாகவும் உள்ளது, ஆனால் ஏசுவின் சீடர் அல்லாத, ஏசுவை நேரில் பார்த்து பழகியே இராத பவுல் என்பவர் யூதரல்லாத மக்களிடம் சென்று கிறிஸ்துவ மதம் ஸ்தாபித்தார் எனக் கதை.

கிறிஸ்துவம் இறந்த மனிதன் ஏசுவை எபிரேயகளின் தொன்மங்களின்படி வரவேண்டிய மேசியா என்கிறது, ஆனால் எபிரேய யூதர்கள் இதை ஏற்கவில்லை. மேலும் புதிய ஏற்பாடு அறிஞர்கள்படி, சுவிசேஷங்கள் வரையப்படுமுன்பே எழுதப்பட்டவை பவுலின் சில கடிதங்கள்

பவுல் இங்கே அதிசயங்கள் ஏதும் இல்லை எனத் தெளிவாய் சொல்கிறார். ஆனால் கிரேக்க சுவிசேஷ கதாசிரியர்கள் முழுக்க செய்யும் முயற்சி இயேசு பல அதிசயம் செய்தார் எனும் கதைகள், பைபிளியல் அறிஞர்கள் ஏசு கதையின் சம்பவங்கள் அனைத்துமே பழைய ஏற்பாட்டில் வெவ்வேறு நபர்கள் சம்பவஙளை இறந்த மனிதர் இயேசு பெயரில் சேர்த்தவை. ஆனால் கடைசியில் விசாரணையின் போது யாருமே அவருக்கு ஆதரவாய் வரவில்லை என்பதும், சீடர்கள் யாருமே கூடத் துணை நிற்கவில்லை என்பததுமே - அதிசயக் கதைகளின் பொய்மையை தெளிவாக நிருபிக்கும். நாம் முன்பே பார்த்த வரலாற்று ஆயவாளர்களின் கூற்றுபடி பொகஆ 100 வாக்கில் 3800 மக்களேகிறிஸ்துவர்கள் அதாவது 5.5 கோடி  ரோமன் குடிமக்களில். 14000 பேரில் ஒருவர் மட்டுமே ஏற்றனர்.

இறந்த மனிதன் ஏசுவைப் பற்றிய நேர்மையான தகவல் ஏதுமின்றி புனையப்பட்ட கதைகளே புதிய ஏற்பாடு, யூதர்கள் புனிதமானவர்கள் மற்ற மக்கள் அனைவரையும் இழிவாய் பார்த்த இயேசுவை, என்னை ஏன் உத்தமர் என்கிறாய் கடவுள் மட்டுமே உத்தமர் என்ற ஏசுவையே தெய்வமாக்கியதே கிறிஸ்துவம்- இதை பைபிளியல் ஆய்வுகளினால்  கிறிஸ்துவம் பற்றிய ஆய்வுகளின் நிலைமையை விளக்குகிறார் அறிஞர் பேராசிரியர் ஜான் ஹிக்

//கிறிஸ்துவ மத நம்பிக்கைகள் பெருமளவில் சிக்கலைடந்துள்ளது என்பதை பழைமைவாதிளின் அடிபடை மத உணர்வுகள் பெரும்பாலும், இன்றைய பைபிளியல் அறிஞர்கள் ஆய்வுக்குப்பின் ஏற்கமுடியாதது, சந்தேகத்துக்கு உரியவை என நான் உட்பட பெருமளவு பைபிளியல் அறிஞர்கள் சொலவதை பட்டியல் இடுவோம்.

1. ஏதோ தெய்வீக உண்மைகள் அடிப்படையில் இருந்தது- (அதாவது மூன்று கடவுள்; மூன்றும் ஒன்றே மற்றும் ஏசு மனிதன் – தெய்வம் என்னும் கற்பனைகள்.)

2. கடவுள் இத்தனை ஆண்டுகட்கு முன் வெறுமையிலுருந்து இவ்வுலகைப் படைத்தார்.

3. மனிதன் முதலில் இறப்பே இன்றி தொடர்ந்து வாழ படைக்கப்பட்டு, பின்னர் கடவுள் சொல்லை மீறியதற்காக மனிதன் அதன்பின் இந்நிலைக்கு வந்து ம்ரணமடைகிறான்.

4. கிறிஸ்து மனிடர்களின் பாவத்தை மீட்க வந்தார், தன் சிலுவை மரணம் மூலம் மனிதர்களை (அல்லது சில மனிதர்களை) மீட்டார்.

5. இயேசு ஒரு கன்னிப் பெண்ணிடம், மனித உடலுறவின்றி பிறந்தார்.

6. இயேசு பல மேஜிக்குகள் செய்தார் என்றும் அதில் இயற்கையின் ஆற்றலை இறை சக்தியில் கட்டுப் படுத்தினார்.

7. இயேசுவின் மரணத்திற்குப்பின் இயேசுவுடைய பிணவுடல் சவக்குழியிலிருந்து மீண்டும் உயிர் பெற்று வந்தது.

8. உலக மாந்தர்கள் அனைவரும் தாங்கள் காப்பாற்றப்பட இயேசு கிறிஸ்து மூலமே ஆகும்.

9. ஒரு மனிதன் மரணத்தில் அவனுக்கும் கடவுளிற்கும் ஆன உறவு மாற்றமுடியாதபடி இறுதியாகிறது.

10. மனிதன் பெரும் இரு முடிவுகள், எனகூறப்படும் சொற்கம்-நரகம் என்பவை

எனகடவுளும் உலகின் மத நம்பிக்கைகளும் என இன்கிலாந்து பினிங்காம் பல்கலைக் கழகப் பேராசிரியர் கூறுகிறார்.// “

Impressive though various attempts at rational explanations of the ten plagues of Exodus may be, they

all miss the point of the biblical narrative, which is that such events cannot be explained. They are

miracles, supernatural events. To say otherwise would be to negate Yahweh’s power over Nature;

and that is among the most damnable of all heresies. Attempting to “explain away” the biblical

miracles is profoundly against the spirit and intent of the biblical writers. You either accept them,

incredible as they may seem, or you do not. It is a matter of faith, not of reason - nor archaeology. page-22

William Dever -Who were the Early Israelites & Where did they come from

Some of the information is clearly fanciful, as for instance the tribal census lists (Num. 1), which

total 603,550; similarly the contradictory claim that the tribes could field a fighting force of 600,000

men (Exod. 12:37), which would work out to a total population of some 2.5-3 million. There is

simply no way that the Sinai Desert, then or now, could have supported more than a very few

thousand nomads. page- 24

There was not so much as a potsherd from the 13th-12th centu ries B.C., the time frame required, as

we have seen, for the Exodus. It would appear that Kadesh-barnea was not occupied earlier, but

became a pilgrim-site during the Monarchy, no doubt because it had come to be associated with the

biblical tradition which by then would have begun to take shape. Thus after a hundred years of

exploration and excavation in the Sinai Desert, archaeologists can say little about “the route of the

Exodus,” even where the dry desert sands would likely have preserved the evidence. Both a

“northern” and a “southern” route have been proposed, but these are almost entirely speculative page -25

இறைவனின் நேரடித் தொடர்பு அறுந்துவிட்டபோது, அவர், தேவதூதர்கள் மூலமாக நம்முடன் தொடர்பு கொண்டார்.

அவ்வாறு எழுதப்பட்ட வேதாகமத்தை (பைபிள்) பல்வேறு காலகட்டங்களில், பல்வேறு துறைகளைச் சார்ந்த மனிதர்கள் பரிசுத்த ஆவியினால் ஏவப்பட்டு எழுதினார்கள்.

வேதாகமத்தை வேதவல்லுநர்கள் பழைய ஏற்பாடு, புதிய ஏற்பாடு என இரண்டாகப் பிரித்துள்ளனர். பழைய ஏற்பாட்டின் காலம்: பழைய ஏற்பாட்டில் சிறிதும், பெரிதுமாக 39 புத்தகங்கள் உள்ளன. முதன்முதலாக எழுதப்பட்ட புத்தகம் ‘யோபு’. இது கி.மு.2150ல் எழுதப்பட்டது. மற்ற 38 புத்தகங்களும் கி.மு.1500 முதல் கி.மு.400 வரை எழுதப்பட்டது.

பழைய ஏற்பாட்டை பிரமாணம், தீர்க்கதரிசனம், வேத எழுத்துக்கள் என்று மூன்று வகையாக பிரித்துள்ளனர். மொழி: 39 புத்தகங்களும் எபிரேய மொழியில் எழுதப்பட்டுள்ளது. எஸ்றா, எரேமியா மற்றும் தானியேல் புத்தகங்களில் சில பகுதிகள் ‘அரெமிக்’ மொழியில் எழுதப்பட்டுள்ளது. இயேசு கிறிஸ்து பேசிய மொழி இதுவே.

ஆசிரியர்கள்: ஆமோஸ் போன்று கூலி வேலை செய்பவர் முதல் தாவீது போன்ற அரசர்கள் வரை பல குணங்களுடைய, பல தொழில்களில் ஈடுபட்ட தேவனுடைய பிள்ளைகள் தேவ ஆவியால் ஏவப்பட்டு எழுதினார்கள். பத்து கற்பனைகளை மட்டும் தமது சொந்த விரலினால் கடவுள் எழுதினார். ”ஆண்டவர் வசனம் தந்தார்.

அதை பிரசித்தப்படுத்துகிறவர்களின் கூட்டம் மிகுதி” (சங்கீதம் 68:11) என்ற வசனத்தின்படி, 32 வித்தியாசமான மனிதர்கள் ஒரே கருத்தான ”நம்முடைய தேவனாகிய கர்த்தர் ஒருவரே” (மாற்கு 12:29) என்ற கருத்தை மட்டும் எழுதியுள்ளார்கள்.

புதிய ஏற்பாடு காலம்: புதிய ஏற்பாட்டின் காலம் கி.பி.50 முதல் கி.பி.100 வரை ஆகும். ஏறக்குறைய 50 ஆண்டுகளுக்குள் 27 புத்தகங்களும் எழுதப்பட்டுள்ளது.

‘யாக்கோபின் நிருபம்’ தான் முதலில் எழுதப்பட்ட புத்தகம் ஆகும். புதிய ஏற்பாட்டை சுவிஷேசங்கள், நிருபங்கள், தீர்க்க தரிசனங்கள் என்று மூன்று வகையாக பிரித்துள்ளனர்.

இயேசு கிறிஸ்து ”அரெமிக்” மொழியில் பேசினாலும், புதிய ஏற்பாடு முழுவதும் கிரேக்க மொழியில்தான் எழுதப்பட்டது.
இயேசு கிறிஸ்துவின் சீடர்கள், வைத்தியர், கூடாரத் தொழிலாளி போன்ற பல பணிகளில் ஈடுபட்ட எட்டு (8) வேத அறிஞர்கள் புதிய ஏற்பாட்டை எழுதினார்கள்.

இப்போது எழுத்து வடிவம் உள்ள எல்லா மொழிகளிலும் மொழி பெயர்க்கப்பட்டு, அதிக மொழிகளில் அதிக எண்ணிக்கையில் வெளியிடப்படும் புத்தகம் பரிசுத்த வேதாகமமே ஆகும்.

பஞ்சத்தை பெரும் கட்டுமானங்களுக்கு அவர்கள் பயன்படுத்திக்கொண்டார்கள். அன்றைய ஊழல் மலிந்த பிரிட்டிஷ் அரசில் அது அதிகாரவர்க்கம்- குத்தகைவர்க்கம் இணைந்து செய்த பெரும் கொள்ளையாக ஆகியது. இன்றும் சென்னையின் பெரும் செல்வந்தர்களாக விளங்கும் இந்தியர்கள் அன்று கிளைத்துவந்த குடும்பங்கள்தான். ஆனால் அக்கட்டுமானங்கள் பஞ்சத்தில் அடிபட்ட மக்களுக்கு கஞ்சி ஊற்றின. ஆகவே அவை பஞ்சத்திலிருந்து காக்கவந்த தெய்வவடிவங்களாக எளிய மக்களால் எண்ணப்பட்டன.

இதை வரலாறாக எழுதுபவர்களில் மூன்று தரப்பு உண்டு. தலித் தரப்பு அன்றைய ஆதிக்கசாதியின் சுரணையின்மை ஈவிரக்கமற்ற சுரண்டல் ஆகியவற்றுக்கு எதிரான சினத்துடன், பிரிட்டிஷ் அரசு செய்த சிறு நிவாரணங்கள் பற்றிய நன்றியுடன் அவ்வாறு எழுதுகிறது. அது புரிந்துகொள்ளத்தக்கதே. அவர்களில் சிலரே ஆய்வாளர்கள்.

இடதுசாரி ஆய்வாளர்கள் சிறிது முயன்றால் ஆய்வுகள் செய்திருக்கலாம். ஆனால் அவர்கள் தங்கள் தரப்பை நிறுவத்தேவையான தரவுகளை மட்டுமே சேகரிப்பார்கள். அவர்களுக்கு வசதியான ஒரு கொள்கை இருந்தது. அதாவது இந்தியா ஆசிய உற்பத்திமுறை கொண்ட தேசம். தேங்கிப்போன விவசாயம் கொண்டது. ஆகவே இங்கே பஞ்சம் வந்தது. என்னதான் சுரண்டல் அரசாக இருந்தாலும் பிரிட்டிஷார் ஐரோப்பியர். அவர்கள் இந்தியாவுக்கு நவீன நாகரீகத்தையும் தொழில்நுட்பத்தையும் கொண்டுவந்தவர்கள். ஆகவே தேங்கிப்போன இந்திய சமூகம் பஞ்சத்தை போக்கிக்கொள்ள முடியாது. பிரிட்டிஷாரின் உதவியாலேயே அவர்கள் பஞ்சத்தை வெல்லமுடியும். இது மார்க்ஸ் சொன்னது.

இதிலிருந்து ஓர் உறுதியான தரப்பை உருவாக்கிக்கொண்ட இடதுசாரிகள் இந்தத் தகவல்கள் எவற்றையும் சரிபார்த்ததில்லை. ஒரு மதக்கொள்கை போலவே இதைச் சொல்லிக்கொண்டிருந்தனர். மார்க்ஸியத்தின் உள்ளுறையாக உள்ள ஐரோப்பிய மேட்டிமைவாதத்தை அப்படியே ஏற்றுக்கொண்ட அடிமைகள் நம்மூர் மார்க்ஸிய ஆய்வாளர்கள். ஐரோப்பியர்கள் மீட்பர்கள் என்று ஆத்மார்த்தமான நம்பிக்கை கொண்ட பக்தர்கள் அவர்கள்.

மார்க்ஸியர்களின் அந்த நம்பிக்கையின் ஒவ்வொரு வரியும் ஆதாரபூர்வமாக பொய்ப்பிக்கப்பட்டுள்ளது இன்று. இந்தியவேளாண்மையின் வரலாறு தெளிவான தரவுகளின் அடிப்படையில் இன்று எழுதப்பட்டுவிட்டது. அது தேங்கிப்போன வேளாண்மை முறை அல்ல, அது உணவுற்பத்தியில் நிலைத்த தன்மையை அடையவும் இல்லை. ஆனாலும் இடதுசாரிகளைப்பொறுத்தவரை மார்க்ஸ் ஒரு தீர்க்கதரிசி. அவர் சொன்னால் சொன்னதுதான்.

நம் தேசியவாதிகளைப் பொறுத்தவரை அவர்கள் ஆய்வே செய்யவேண்டியதில்லை. அவர்கள் தரப்பு முழுக்க ரிக்வேதத்திலேயே சொல்லப்பட்டுவிட்டது. வானியல் முதல் அல்ஜிப்ராவரை.

கடைசித்தரப்பு இந்திய தேசிய எதிர்ப்பாளர்கள். அவர்கள் பெரும்பாலும் பிராந்தியவாதம் பேசக்கூடியவர்கள். இந்திய தேசிய எதிர்ப்பே அவர்களின் பிராந்திய தேசியத்தின் ஆதாரம். ஆகவே இந்தியதேசியத்தை எதிர்ப்பதற்காக அவர்கள் பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்தை எல்லாவகையிலும் நியாயப்படுத்துவார்கள்.

ஆக, இங்கே உண்மையில் வரலாற்று ஆய்வே இல்லை. நமக்கு உண்மைகளில் ஆர்வமில்லை. இன்றைய நமது அரசியலுக்காக நேற்றை நம் விருப்பப்படி கட்டமைக்கவே நாம் ஆராய்ச்சி செய்கிறோம்.

வெள்ளைக்காரர்கள் நியாய உணர்வுடன் பார்த்து ஏதாவது செய்தால்தான் உண்டு

இம் முகாம்கள் இலங்கை அரசின் தொழிலாளர் துறையால் நடத்தப்பட்டன. இங்கு நுழையும் போது கங்காணி கொடுத்த தகடைக் கயிற்றில் கோத்து, கழுத்தில், தொங்கவிட்டுக்கொள்ள வேண்டும். காலரா, அம்மை, ஆகிய நோய்களுக் கான தடுப்பூசிகளை ஒவ்வொரு தொழிலாளர் களுக்கும் போடுவர். இவ்விரு நோய்களும் அவர் களிடம் இல்லை என்று உறுதி செய்த பின்னரே இவர்கள் இராமேஸ்வரத்திற்கு அழைத்துச் செல்லப் பட்டு அங்கிருந்து கப்பல் வாயிலாக இலங்கையின் தலை மன்னார் பகுதிக்கு அல்லது கொழும்பு நகருக்குச் செல்வர். தலை மன்னாரிலிருந்து கால்நடையாக ஆடு, மாடுகளைப்போல் கூட்டம்கூட்டமாக கங்காணி அழைத்துச் செல்வான். வழிநடைக் களைப்பினாலும், போதுமான உணவில்லாமை யாலும் நடைப் பயணத்தின் போதே சிலர் இறந்து போவதும் உண்டு. இத்தொழிலாளர்களைக் ‘கூலி’ என்ற இழிவான சொல்லாலேயே குறித்தனர். இவர்களுக்கு வழங்கப்படும் ஊதியம், ‘கூலிச் சம்பளம்’ என்றே குறிப்பிடப்பட்டது. இவர் களிடையே மதப்பிரச்சாரம் செய்ய உருவாக்கப் பட்ட கிறித்தவ மிஷன்கூட ‘கூலி மிஷன்’ என்றே பெயர் பெற்றது. இவர்கள் தமிழர்களாக இருந்த மையால், ‘கூலித் தமிழன்’ தோட்ட காட்டான்’ என்று குறிப்பிட்டு, இவர்களைவிட தாங்கள் உயர் வானவர்கள் என்று யாழ்ப்பாணத் தமிழர்களும், கொழும்பில் வாணிபம் செய்து வந்த இந்தியத் தமிழர்களும் தம்மை வேறுபடுத்திக் காட்டிக் கொண்டனர்.

‘கூலிலயன்கள்’ என்றழைக்கப்படும், குதிரை லாயம் போன்ற வரிசையாக உருவாக்கப்பட்டிருந்த தகரக் குடிசைகளில் இவர்கள் குடியேற்றப்பட்டனர். காலையில் கொம்பு ஊதியதும் அல்லது தப்பு அடித்ததும் எல்லோரும் பிரட்டுக்களத்தில் கூட வேண்டும். ஆங்கிலத்தில் ‘‘Parade Ground’ என்று வெள்ளையர்கள் குறிப்பிட்டதையே ‘பிரட்டுக் களம்’ என்று நம்மவர்கள் குறிப்பிட்டனர். இங்கிருந்து அவர்கள் தோட்டப் பயிர் உள்ள இடத்திற்கு அழைத்துச் செல்லப்படுவர். தேயிலைக் கொழுந்தெடுத்தல், காப்பிப் பழம் பறித்தல், செடி களைக் கவ்வாத்து செய்தல், களை எடுத்தல், புதிய தோட்டம் உருவாக்கக் காடு திருத்தல் ஆகிய பணிகளை இவர்கள் மேற்கொள்வர். குழுக்களாகப் பிரிந்து இவர்கள் வேலை செய்வர். ஒவ்வொரு குழுவையும் கண்காணிக்க ஒரு ‘கங்காணி’ உண்டு இவர்கள் ‘சில்லரைக் கங்காணி’ என்றழைக்கப் பட்டனர்.

கடற்பயணத்திற்கும் செலவான தொகையை, தொழிலாளர்கள் கங்காணிக்குக் கொடுக்க வேண்டும். கூலிகளின் ஊதியத்திலிருந்து தவணை முறையில் இதைப் பிடித்தம் செய்வர். கம்பளி மற்றும் வேட்டிக்கான தொகைக்குக் கங்காணி எவ்வாறு கணக்குச் சொல்லி, ஊதியத்திலிருந்து கழிப்பான் என்பதை சாரல் நாடன் (1988-49)பின் வருமாறு குறிப்பிடுவார்.

“கம்பளி மூன்று ரூபாய், கருப்புக் கம்பளி மூன்று ரூபாய், வேஷ்டி மூன்று ரூபாய், வெள்ளை வேஷ்டி மூன்று ரூபாய்”.

இவர்களை ஈவு இரக்கமின்றி வேலை வாங்கு வதற்காக வெள்ளை முதலாளிகள் ‘தலைக்காசு’ அல்லது கங்காணிக் காசு என்ற பெயரால் கூலி யாட்களின் கூலியிலிருந்து ஒரு சிறு பகுதி பிடித்தம் செய்து அதைக் கங்காணிக்கு வழங்கி வந்தனர். இது குறித்து சாரல் நாடன் (1993: 75-75) தரும் விளக்கம் வருமாறு:

அவர் தன்னோடு அழைத்துச் செல்லும் அத்தனை போரும், தோட்டத்தில் அவர் ‘கணக்கில்’ பேர் பதியப்படுவார்கள். அவ்விதம் பேர் பதியப் படும் ஒவ்வொரு தொழிலாளிக்கும் தொழிலுக்கு வரும் நாளைக்கு மூன்று சதவீதம் என்று கணக்கிடப் பட்டு அந்தப் பணம் கங்காணிக்குக் கொடுக்கப்படும்.

இந்த வகையில் ஊதியத்தைவிட, ‘கங்காணிக் காசு’ என்ற பெயரால் கங்காணிக்கு அதிக வருவாய் கிட்டும். தேயிலை அல்லது காப்பிப் பழம் சேகரித்து முடிந்த பின், அது எடை போடப்படும். இது கணக்கர்களின் பணியாகும். நிர்ணயம் செய்யப்பட்ட அளவுக்குக் குறைவாக இருந்தாலோ அல்லது இருப்பதாகக் கணக்கன் கூறினாலோ, நாள் ஊதியத்தில் சரிபாதி குறைக்கப்படும். இதற்கு ‘அரைப்பேர் போடுதல்’ என்று பெயர், இவ்வாறு கூலியாளுக்குக் கிடைக்கும் கூலி குறைந்துவிட்டால், கங்காணிக்கு, தலைக்காசு கிடைக்காது. ஆகவே அவன் மிகவும் கோபப்படுவான். இதனைப் பின்வரும் நாட்டார் பாடல்கள் உணர்த்துகின்றன.

‘அரைப் பேராலே- ஏலேலோ- கங்காணிக்கு- ஐலசா
தலைக்காசு - ஏலேலோ தவறிப்போச்சு- ஐலசா
கோபத்தோடே - ஏலேலோ கங்காணியும்- ஐலசா
குதிக்கிறானே- ஏலேலோ கூச்சல் போட்டு - ஐலசா 
ஆண்கள் பெண்கள் - ஏலேலோ அடங்கலுமே - ஐலசா
அவனைப் பார்த்து - ஏலேலோ அரளுமே - ஐலசா’.
...
கூடை எடுக்கலாச்சு- நாங்க
கொழுந்து மல பார்க்கலாச்சு
கொழுந்து குறைந்த தன்னு
கொரைபேரு போட்டார்கள்
...
அறுவா எடுத்த தில்ல
அடைமழையும் பார்த்த தில்ல
அரும்பு கொரைஞ்சதுன்னு
அரைப்பேரு போட்டார்கள்
...
“பொழுதும் எறங்கிருச்சி
பூமரமும் சாஞ்சிருச்சி
இன்னமும் இரங்கலையோ
எசமானே ஓங்க மனம்
அவசரமா நான் போறேன்
அரபேரு போடாதீங்க”
...

வெள்ளைக்கமிஸ், கறுப்புக்கோட்டு, சரிகைத் தலைப்பாகை, கோட்டின் இடப்புறத்து மேல் பொக்கெட்டுக்கு மேலே வெள்ளிச் சங்கிலி, தொங்கும் பொக்கெட் உருலோசு* இவைதான் கங்காணியின் உருவ அமைப்புக்கான அலங்காரம்.

காதிலே கடுக்கன்- குண்டலம் என்பர். கழுத்திலே தங்க வளையம்- கெவுடு என்பர். கையிலே பிரம்பு- கொண்டை என்பர்- இவைகள் கங்காணியின் அத்தியாவசிய அணிகலன் எனலாம்.

என்று கங்காணிகளின் ஆடை அணிகலன்களை வர்ணிக்கும் சாரல் நாடன் (1993: 40)

“தோட்டப்புறங்களில் தொழிற்சங்கங்கள் ஊடுருவும் வரை கங்காணிமாரின் நிலை இந்தியக் கிராமத்து ஜமீன்தாரிகளின் நிலையிலேயே இருந்தது” என்று குறிப்பிட்டு, கங்காணிகள் எத்தகைய வல்லமை படைத்தவர்கள் என்பதைச் சுட்டிக் காட்டுகிறார். கங்காணிகள் ஈவு இரக்க மின்றி வேலை வாங்குவதை,

“எண்ணிக் குழி வெட்டி
இடுப்பொடிஞ்சி நிக்கையிலே
வெட்டு வெட்டு என்கிறானே
வேலையைத்தக் கங்காணி”
“கொண்டைப் பிரம்பெடுத்து
கூலியாளைப் பிரட்டெடுத்து**
துண்டுகளைக் கொடுத்து
துரத்துராரே கங்காணி”

“அடியும் பட்டோம் மிதியும் பட்டோம்
அவராலே மானங் கெட்டோம்
முழி மிரட்டிச் சாமியாலே
மூங்கிலாலே அடியும் பட்டோம்”

என்ற மலையக நாட்டார் பாடல்கள் வாயிலாக அறிய முடிகிறது. தங்கள் மீது நிகழ்த்தப்படும் கொடுமைகளுக்கு, வெள்ளைத் துரையைவிடக் கங்காணியே முக்கிய காரணம் என்று கருதிப் பின்வருமாறு பாடியுள்ளார்.

“தோட்டம் பிரளியில்லே
தொரே மேலே குத்தமில்லே
கங்காணி மாராலே
கனபிரளி யாகுதையா”

மேலும் பழக்கமில்லாத குளிரான மலைப் பகுதி, அட்டைக்கடி, கொசுக்கடியினால் ஏற்படும் மலேரியாக் காய்ச்சல் என்பனவற்றிற்கும் காட்டு விலங்குகளின் தாக்குதலுக்கும் தோட்டத் தொழி லாளர்கள் ஆளாகி வந்தனர்.

இத்தமிழர்களிடம் உரையாடுவதற்காகத் தோட்ட முதலாளிகள் தமிழ் படிக்க வேண்டிய கட்டாயம் நேரிட்டது. இவர்களின் தேவையைப் பூர்த்தி செய்யும் வகையில் வெல் என்பவர் எழுதிய ‘கூலித் தமிழ்’ என்ற நூல் 1922-இல் வெளியானது. இந்நூலில் தோட்டத்துரைக்கும் கூலியாளுக்கும் நிகழும் உரையாடல் பயிற்சிகள் இடம் பெற்றிருந்தன. சான்றாக சில பகுதிகளைக் குறிப்பிடலாம்.

 கிறிஸ்துவ  ஆங்கிலேயர்கள், இந்தியாவைக் கொள்ளை அடிக்கவும் மதம் மாற்றவும் பள்ளிக்கூடங்களை  தொடங்கியதும், தொழிற்சாலைகளை தொடங்கியதும், அணைகள் கட்டியதும்.

  19 ஆம் நூற்றாண்டில் காலரா நோய் பெரிய அளவில் தமிழ்நாட்டு மக்களை பாதித்ததாக அறிகிறோம். அதற்கான மருத்துவ வசதிகளை ஆங்கிலேயர்கள் ஏற்படுத்தியதையும் அறிய முடிகிறது.

   "ஆயுதங்கள் எடுத்துச் செல்லக்கூடாது, இரவு 9 மணிக்கு ஊர் உறங்கிவிடவேண்டும்" என்ற சட்டங்களை ஏற்படுத்தி, தங்கள் ஆயுதபலத்தை காட்டி ஆங்கிலேயர்கள் ஆண்டு வந்தனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இந்தியாவில் இருந்து கலை செல்வங்களையும் மிக அளவில் செல்வத்தை தமது நாட்டுக்கு ஆங்கிலேயர்கள் எடுத்து  சென்றனர்.

  உள்ளூர் மக்கள் தொழில் தொடங்க முடியாத நிலை இருந்தது. "கப்பல் வணிகத்தில் உள்ளூர் வாசிகள் ஈடுபட முடியாது" போன்ற நிறைய கட்டுபாடுகளை போட்டு ஆங்கிலேயர்கள் ஆட்சி செய்தனர்.

  ஆங்கிலேயர் ஆட்சியில் கல்வி கற்று, விவரம் பெற்றவர்கள், 'இந்தியா முழுவதும்,' அன்னியர்கள் ஆட்சியின் கீழ் இருப்பதை அறிந்து, உரிமை பெறுவதற்கு போராடிய காலம் இந்திய வரலாற்றில் இனிய காலமாக தெரிகிறது. தமிழர்கள் சுமார் 600 ஆண்டுகளாக அடிமைப்பட்டு கிடப்பதை அறியாத மக்கள் இந்த போராட்டத்தில் ஈடுபட்ட நிகழ்ச்சிகள், மனமெல்லாம் மகிழ்ச்சி தரும் விதமாக அமைகிறது.