Devapriyaji - True History Analaysed

• 651ஆம் குறள் நல்ல துணை உயர்வைக் கொடுக்கும்; செயல்தூய்மை வேண்டிய எல்லாவற்றையும் கொடுக்கும் என்கிறது.
• 652ஆம் குறள் நற்பெயரோடு நன்மையும் தராத செயல்களை என்றும் நீக்குதல் வேண்டும் எனக் கூறுகிறது.
• 653ஆம் குறள் இன்னும் உயர்வோம் என்று கருதுபவர் மதிப்பைக் குறைக்கும் செயல்களைக் கொள்ளாது விடுக எனச் சொல்கிறது.
• 654ஆம் குறள் அதிராத தெளிவினை உடையார் துன்பத்திலே சிக்கிக் கொண்டாலும் இழிவானவற்றைச் செய்ய மாட்டர்கள் என்கிறது.
• 655ஆம் குறள் 'என்செய்தேன்' என்று பின் தானே இரங்குதற்குரிய செயலைச் செய்யக்கூடாது; ஒருகால் செய்வானாயினும் மீண்டும் அத்தகைய செயல்களைச் செய்யாதிருத்தல் நல்லது என்பதைத் தெரிவிக்கிறது.
• 656ஆம் குறள் பெற்ற தாயின் பசி போக்க இயலாத வறிய நிலை இருப்பினும், சான்றோரால் பழிக்கப்படும் தீய வினைகளை ஒருவன் செய்யாமல் இருப்பானாக என்கிறது.
• 657ஆம் குறள் பழியை மேற்கொண்டு பெற்ற செல்வத்தினும் சான்றோர்தம் மிகுந்த வறுமையே மேலானது எனச் சொல்கிறது.
• 658ஆம் குறள் பழிக்கப்பட்டவற்றை இகழ்ந்து விலக்காது செய்தார்க்கு செயல் முடிந்தாலும் பின் துன்பம் உண்டாகும் என்கிறது.
• 659ஆம் குறள் பிறரை அழவைத்துக் கைப்பற்றிய பொருள்களெல்லாம் அழுமாறே போய்விடும்; நல்லவழிகளில் பெற்ற பொருள்களை ஒருவன் இழக்கும்படி நேரிட்டாலும், பின்னர் பயன் கொடுக்கும் எனக் கூறுகிறது.
• 660ஆவது குறள் ஏமாற்றிப் பொருளீட்டி மகிழ்ந்திருத்தல் சுடாத பச்சை மண்பானையில் நீரை ஊற்றி வைப்பதைப் போன்றது என்கிறது.

பெற்றவள் பசியைக் காண்பதைவிடக் கொடிய மனத்துன்பம் எதுவும் இருக்கமுடியாது. அப்பசி போக்குவதற்காக, எத்துணை தூயவனும், எந்தக் குற்றமும் செய்ய ஆயத்தமாகும் சூழல். ஆனால் அப்பொழுதும் பழி உண்டாகும் செயலைச் செய்யாதே என்கிறார் வள்ளுவர். ஈன்றாள் பசிகாண்பான் ஆயினும் செய்யற்க சான்றோர் பழிக்கும் வினை (656) என்பது பாடல். வேறு வழிகளும் உறுதியாக உள; சிந்தித்துப்பார்! என்பது குறிப்பு.

தீயன கண்டு பழித்தற்கு உரியார் சான்றோர். ஆனால் அமைச்சரே (சான்றோரே) அரசியற்போர்வையில் பழி பொருட்படுத்தாமல் செல்வம் குவிக்கக் கூடும். அவ்விதம் பொருள் சேர்ப்பதனினும் கொல்லும் வறுமையே மேல் என்ற அறவுரை தருவது பழிமலைந்து எய்திய ஆக்கத்தின் சான்றோர் கழிநல் குரவே தலை (657) என்ற பாடல்.

பிறர் அழஅழ உடைமைகளை பறித்தால் அப்படிக் கைப்பற்றியவன் பொருளும் அதே வழியில் அவன் கதறும்படி போய்விடும் என்று அழக்கொண்ட எல்லாம் அழப்போம் இழப்பினும் பிற்பயக்கும் நற்பா லவை (659) என்ற பாடல் எச்சரிக்கிறது.

சலத்தால் பொருள்செய்து ஏமார்த்தல் பசுமண் கலத்துள்நீர் பெய்துஇரீஇ யற்று (660) என்ற குறள் ஏய்த்துச் சேகரிக்கும் பொருள் நீண்டகாலம் தங்காது மறைந்துபோகும் என்கிறது. இது பச்சை மண்பானையில் இட்ட நீர் அதில் நில்லாமல் பானையையும் கரைத்து ஓடிவிடும் போன்றது என்ற பொருத்தமான உவமையால் விளக்கப்படுகிறது.