Devapriyaji - True History Analaysed

Studies on the religious view of Tiruvalluvar are still ongoing. There are many strong sources for the three sides of the Vedic religion, Samana or Buddhism (today called Hinduism), which include vegetarianism and Vaishnavism. In this case, Jayamohan wrote that it is correct. Jain priests like Tarun Sagar who are chanting about Samana Renaissance are talking about "Kundakundar's Thiruvalluvar" in all their propaganda platforms. It is understandable that this rhetoric has increased in recent times. But such a stance by a reviewer is astonishing.

Jayamohan seems to be promoting the “balance” of Thiruvalluvar based on the ideological basis of justice. But the reasons why Thiruvalluvar could not have been a Samantha (Buddhist), and that he was only a Hindu / Vedic religion, are corroborated by the fact that the material facts, illustrations, and elements mentioned in the short story are valid.

I have finally added an article by Jawa Kumar in a literary brochure called Yukamayini. This article briefly touches on such important sources. .

// JM: The justice created by the Samanis had many important features that were not present in the Indian society. One was a vision of the human race. It is possible to keep the basic values ​​equal to all. Second, they advocated the justice of man's compassion and integrity, not violence. //

The Sanskrit word for justice means to lead, to lead. This is why the jurisprudence is not a philosophical debate or a quest, but an open room and a doctrine that dictates that you do this. But the source of this righteousness is the principle of Dharma. Makers of morals, ethics, must ensure their authenticity in a text called Dharma. Justice is the fruit of the immutable truth of Dharma.

This doctrine, the doctrine of humanity, was first introduced by the Rishis. In the Rigveda Samhitas there is the concept of the immutable canon of the world. The Upanishads develop this in their philosophical background. For example, the Prakritiranaya Upanishad has very detailed conversations about Dharma. Later legends reveal many dimensions of charity through life events and stories.

Raja Azith, Na Sa Tando Na Thandika:

Dharmaneva Braja: Survey Rakshanthi Sm Mutual

“There is no king and no king; There is no punishment, no punishment.

All human beings have mutually protected themselves by virtue of charity ”

The Mahabharata slogan says, “The whole thing is in harmony with the concept of 'charu'. In his text, Sankara states that Valluvar's claim that "love is like the heat of the sun" is the cause of the existence of the world beyond the notion of justice.

Dharmo Rakshati Rak****a: (The Dharma protects the Dharma) - The symbol of the Vishwa Hindu Parishad

All three religions - Hinduism, Buddhism and Equality accept this basic principle of Dharma. In addition, the theology of every religion is given special terms and explanations for the term. That is why many religious leaders, including the Dalai Lama, now use the term Dharmic religions instead of Eastern religions to refer to these three religions in general.

Therefore, it is a completely erroneous understanding that equality "created" the principle of morality as measured by humanity.

// Justice of the Almighty is always underlined by punishments. Spread by the sword, established by the blood.

Trade justice has become the voice of two major religions in the Indian mainland. Buddhism equality is essentially the religion of the Vaisyas. Later they developed into the religions of the working sutras. Buddhism and equilibrium carried the entire Indian landscape with the basic principles of commerce. //

In the Gita (10.38), Krishnan says, "Dando dhamayadasamy jyasarshmi jiksadham" (I am the punishment of oppressors, and I am the righteous of those who seek success).

It must be remembered that business ethics was a state-controlled, state-governed, and not an alternative. Indian businessmen who were attacked by robbers and passersby in their travels did not fight them and were not pardoned by mercy. Instead, they went to the king to defend themselves. There is plenty of evidence for this in Sanskrit plays and Sangam literature. They clearly felt that law and punishment were an important part of justice.

There is only one authority called Tirukur, which has many powers over the king and kingship. The word "screaming" (pun) comes across in many places - as in the case of "screaming at the killer."

The king of the people who save the times

Will be kept.

King of the sky

Golnoki living drinking.

The man is spinning and * chambers *

The king stood up.

The king can be said to be a social welfare. The correct conclusion would be that in this way, the same principles of inter-Mahabharata are put together in their brief form, excluding the themes of debate. Its vision is closer to that of the Mahabharata than to any samadhi.

“Why the unspeakable self-examination?

Kumarasa gave the kill - slowly

Like a sugar cane used to say

Under use to kill ”

Is a song in the book Kumarasa Venba. An example of the first two feet is the thread, which contains the incident or story (which is often from the mythological and mythological) and the original form of the mark in the next two feet. Similarly there is also a book called Sivasiva Venpa. The authors of Hindu mythology and storytelling are living examples of shortcomings, and there are no examples of many short stories.

And how can the triangle, which speaks of the three uses of life (trivargam) be the only voice of equanimity and object-centered business justice that rejects life? It is the artificial and single-minded way of intersecting this widespread allegiance to the core of Indian culture, and when it is taken.

There is no basis for equating Valluvar with Thirukkural. Thirukkural of the study of the anonymous Over the last few years, I have been arguing with several peer-reviewers on the Internet. Below are just some of the basic pieces of evidence.

1. The balance of Athenianism is not even a sinner pointing to the doctrine of proof, even though the Tirukkural is searched. Moreover, the Nayanas and the subconscious have attacked this source of belief which contradicts the 'mind' and not the ordinary samanas.

2. In other words (quote 413), he has said that he is not aware of the fact that he is not in the habit of hunting. The phrase 'havis consuming celestials' is also mentioned here in Vikasvur and Valluvar is not against the scriptures.

3. And the invasion of the deities and the invasion of the ancestors (cf. 43) is not congruent.

4. The justification of the death penalty is not in any way equated with nonviolence. It should be noted that the death penalty is not referred to in the Equal Charities.

5. The king's methodology is that the man's duties are hunting, learning, teaching, patronizing and propaganda, and that he forgets the book, and that it is the Abhayan (Panchakavayam) that is necessary for the work and the worship of the temple (v. 134, 560).

6. When some say that the equation says that God has 'come forth' in the greeting of God, as the Adinath was in the flower of the word, he is in a continuous state of subservience. Outside of equilibrium is the 'extension of the landscape'. Similarly, the paganism has nothing to do with secularism.

7. Many notebooks resemble the Patanjali Yogasutra and Thirumandra Paas. Things like 'Bhagavan', 'Avaavali Anthanan, Enkunathan' do not belong to Samana. Display:

'Ettukalam he is the greed of the girder', the upper man, and the enchanted Eesane, the master.That is why the Parimalakalaru writes that it is pointed out in Sivagamas.

8. Moreover, many subtleties of material can only be realized on the basis of Vedic vegetarianism. Display:

'Alll blessing will not come

Mallalma jnalam charcoal (245)

In the short term, the connection between the blessing and the nurturing of the ideologically accessible means nothing.

Its sophistication

'Buy the air and suppress it

The marble wound is ripe but pinch

If you receive the Tiruvarul of the Tellic Guru

Valyanu Vattu Vayanu Uncle '

You can also see the subtitle of Thirumanthra.

Just like that

'The kudumbai is a unique grass

Bodily Friendship '

In the short (338) nature of the soul is also impersonal. This is the Vedantic doctrine. So is the sky and the higher world.

10. One last thing. Nonviolence is the only goal of equanimity, the source of error is error. All Hindu texts emphasize non-violence in the Yogammar. Unlike the equation of Aye, it is not the only way to salvation. Vader Kannaparu, the fisherman's principal, and countless sons like him, testifies to the Gita's tune of 'the sangiyar will be the fruit of the yogi.' Not everyone is insisting on the refusal of Valluvar.

To whom does Pulp insist?

In the field of asceticism, only for those who practice yoga and practice meditation. It is common to all, not just to Aman. In order to be in the "samedi", a zone of fasting, the Javanese who are not familiar with the vegetable diet do not eat green (even eggs) in those forty days.

Does Pulp say something else about the denial?

He shoots in the alleyway.

Kolla is good. (984)

Therefore, kolami is only a good thing. Is he the majority? Enrumillai. He says:

The reason for the shortage is that some people are notorious. (270)

If the Valluvam is based on equality, the 'kolavrata' would be emphasized by all parties, not just 'sociological', but also somewhere in other powers.

Remember that is not the case!

For the majority of the public, in reference to friendship, the word 'medicine' (chapter 95), it is said in many packs to 'digest and measure,' and in no case does it say that 'the best medicine is the health of the body'.

We find it an inevitable feature of the Tamil diet.

Valluvar sees someone burned to death. Not condemned; Kalankavumillai. Constantly standing and admiring. Pucittumirukkalam. Anyway, if he hated the samana, he would not have set it in a parable (that too approvingly).

Here's how to point it out to the feminine woman who's been in a lot of comedy:

It 's nerdy

What is the colorblindness? (1260)

Lovingly, Jawa Kumar

 திருக்குறள் புத்த மதம் இல்லையே - புலவர் பா.வீரமணி

வள்ளுவம் பௌத்தமும்:
சைவர் மற்றும் வைணவரைப் போலவே, சிலர் திருக்குறளைப் பௌத்த நூலென்றும் கூறிவருகின்றனர். அதனையும் ஆய வேண்டுமன்றோ! கடவுள் வாழ்த்திலுள்ள ~மலர்மிசை| ஏகினான் - 3 - என்ற தொடரும் ~பொறி வாயில் ஐந்தவித்தான் -6- என்ற தொடரும் புத்தனையே குறிக்கும் என்பர். மற்றுஞ் சிலர் இவ்விரு தொடர்களும் சமண முனிவரான ரிஷப தேவரைக் குறிக்கும் என்பர். புத்த சமயம் தமிழகத்தில் செல்வாக்குப் பெற்ற காலத்தில் வள்ளுவர் திருக்குறளை யாத்திருக்கலாம்
மற்றும் ஏனைய சமயங்களைக் காட்டிலும், புத்தம் முற்போக்குச் சிந்தனையை உடையதாக இருந்தாலும், இத்தொடர்களுக்குரிய கருத்து வள்ளுவரைக் கவர்ந்திருந்தாலும் வள்ளுவர் அத்தொடர்களைப் பயன் படுத்தி -யிருக்கலாம். இத்தொடர்களைக் கொண்டு மட்டும் அந்நூலைப் பௌத்த நூலென்று கூறிவிட முடியாது.அடிப்படைக் கொள்கைகளைக் கொண்டுதான், ஒரு நூலை ஒரு சமயத்திற்குரிய நூலாகக் கூற முடியும். பௌத்தம் அடிப்படையில் கடவுட் கொள்கையை மறுப்பது. திருக்குறளோ அதற்கு முற்றிலும் மாறானது. வள்ளுவர் நூல் தொடக்கத்திலேயே,
அகர முதல எழுத்தெல்லாம ஆதிபகவன் முதற்றே உலகு (குறள்.1)

என்றார் அதாவது, எழுத்துகளுக்கெல்லாம் அகரம் முதன்மையாகவும் காரணமாகவும் இருத்தல் போல, கடவுள் உலகிற்கு முதன்மையாகவும் அடிப்படையாகவும் உள்ளார் என்கிறார். ஓர் அதிகாரம் முழுமையும் கடவுளின் பண்பையும், அவனை வழிபடுவதால் அடையும் பயனையும் வள்ளுவம் முனைப்புடன் அறிவுறுத்துகிறது. கடவுளைச் சிறிதும் ஏற்காத பௌத்தத்திற்கு இது முற்றிலும் மாறானது. மேலும், தொடக்கக் காலப் பௌத்தமான ஈனயானம் புலாலை மறுக்கவில்லை. தாமே ஓர் உயிரைக் கொன்று உண்ணக் கூடாதேயன்றிப் பிறர் கொன்ற விலங்கின் இறைச்சியை உண்ணலாம் என்பது அதன் கொள்கை. ஆனால் வள்ளுவமோ இதற்கு மாறானது.
அருள்ல்லது யாதெனின் கொல்லாமை கோறல்
பொருளல்லது அவ்வூன் தினல்(குறள்.237)
கொல்லாமையே உண்மையான அருள் என்கிறார் வள்ளுவர். கொல்லுதலும், கொன்ற ஊனை, உண்ணலும் சிறுமை என்கிறார். மற்றும் தொடக்கக் காலப் பௌத்தத்தை மறுப்பது போன்றே,

 

தினற்பொருட்டால் கொல்லாது உலகெனின் யாரும்

விலைப்பொருட்டால் ஊன்தருவார் இல்(குறள்.256)
என்கிறார். அதாவது உயிர்க்கொலை பெருகுவதற்கே காரணம், ஊன் உண்பவர் பெருகுவதேயாகும் என்கிறார். மற்றும், புத்த சங்கத்தைப் பற்றியோ, பிக்குகளைப் பற்றியோ பிக்குணிகளைப் பற்றியோ திருக்குறளில் சிறு குறிப்பும் இல்லை. பௌத்த கொள்கைகளை மக்களிடத்துப் பரப்பச் சங்கம் மிக இன்றியமையாதது என்றார் புத்தர்.
திருக்குறளில் அது காணப்படவில்லை. பௌத்த சமயத்தின் முக்கியக் கோட்பாடுகளான (Major Principle) அட்டாங்க மார்க்கத்தைப் பற்றியும் (நன்னம்பிக்கை, நல்லூற்றம், நல்வாய்மை, நற்செய்கை, நல்வாழ்க்கை, நன்முயற்சி, நற்சிந்தனை, நல்லொறுத்தல் எங்கும் அவர் குறிப்பிடவில்லை. இவையெல்லாம் பௌத்தத்தின் மிக அடிப்படையான கொள்கைகள். இக்கொள்கைகளை நோக்காமல், வெறும் தொடர்களைக் கொண்டு வள்ளுவத்தைப் பௌத்த நூலெனப்புகல்வது உண்மை ஆராய்ச்சியாகாது. ஈங்கு மற்றொன்றையும் நோக்கல் வேண்டும். புத்தர் தம் பிக்குகளைப் பிச்சை எடுத்தே உண்ணல் வேண்டுமென்று பணித்தார். காரணம் அவர்களுக்கு ஆசையின் பொருட்டுச் சிறிது சிறிதாகச் சொத்துச் சேர்க்கும் எண்ணம் வந்துவிடக் கூடாதென்பதற்கும், அர்பபணிப்புணர்வு குன்றிவிடும் என்பதற்கும் அவர் அவ்வாறு கூறினார். அக்கூற்று அவர் காலத்துக்கு ஏற்றதாக இருக்கலாம். ஆனால் அஃது எக்காலத்துக்கும் பொருத்துமா என்பது ஐயமே வள்ளுவர் எதனையும், எவர் கூறினாலும், அதனை ஆழ்ந்து நோக்கி, அது காலா காலத்துக்கும், பொருத்துமா என்பதை எண்ணிப் பார்த்தவர்
எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காணப தறிவு(குறள்:423)
என்றார் புத்தர் பிக்குகளைப் பிச்சையெடுக்கப் பணித்தார். அப்பழக்கம் அவர் காலத்துக்குப் பின் நின்றுவிட்டது. பிற்காலத்தில் பிக்குகள் ஆடம்பரத்தில் மூழ்கி,விலையுயர்ந்த பொருட்களும், இருக்கைகளும் குவியும் இடமாகச் சங்கத்தை ஆக்கிவிட்டதாகப் பௌத்த பேரறிஞர் கோசாம்பி கூறியுள்ளார்.4

பிச்சை எடுத்தல், பிக்குகளிடம் குறைந்ததற்குக் காரணம் மன்னர், செல்வர், மற்றும் மக்கள் வழங்கிய கொடைகள் குறைந்தது பெருங் காரணமாக இருந்தாலும், அடிப்படைக் காரணம், பிற்காலத்தில் மக்களின் ஆதரவு பிக்குகளுககு இல்லாமற்போனதேயாகும். இதற்குப் பல்வேறு பொருளியல் சமுக சமயக் காரணங்கள் உண்டு. அவற்றை விரிப்பின் கட்டுரை விரியும். எனினும், ஒரு முக்கியக் காரணத்தைச் சுட்டுவது ஈங்குப் பெரிதும் பொருத்தமுடைத்து. பிற்காலத்தில் பிக்குகளுக்கு மக்கள் ஆதரவு குன்றியதால் பிச்சை எடுப்பதில் மானம் குறுக்கிட்டு விட்டது. மற்றொன்றும் இங்கு குறிப்பிடத்தக்கது. மக்கள் ஆதரவு இருந்திருப்பினும், நாளடைவில் பிக்குகளுக்குப் பிச்சையெடுப்பதில் மானப்பிரச்சனை தோன்றியே இருக்கும். மக்கள் மனத்திலும், பிக்குகளின் மனத்திலும், சமுதாயச் சூழ்நிலையால், பிற்காலத்தில் பிச்சை எடுப்பதில் மாற்றம் நிகழும் என்பதைப் பௌத்த சமயத்தினர் எப்படியோ அறியத் தவறினர். மாற்றத்தை ஓர் அரிய கோட்பாடாகக் (கணபங்கவாதம் -Theory of Momentariness) கொண்ட புத்தர் இதில் எப்படியோ தவறியுள்ளார். ஆனால், வள்ளுவர் இதனைப் பல நிலையில் ஆய்ந்துள்ளாரென்று எண்ணத்தோன்றுகிறது. அதனாற்றான் அவர்,
' நல்லாறு எனினும் கொளல்தீது" - 222 என்றார்.
பிக்குகளின் பிச்சையெடுத்தலை நயத்தக்க நாகரிகத்துடன் மறுக்க வேண்டியே ~நல்லாறு| எனக் குறிப்பிட்டார். இரவு, இரவு அச்சம் ஆகிய அதிகாரங்களில் வறுமையால் பிச்சையெடுப்பதையே கூறுகிறார். ஆனால், இங்கு ~நல்லாறு எனக்குறிப்பிட்டிருப்பது பௌத்த சமயக் கோட்பாட்டையேயாகும். பொதுநத்துக்காக ஒருவன் உயிரைப் போக்கவும் துணியலாம். அஃது இயற்கையே ஆகும். காட்டாக, நம்நாட்டு விடுதலைப் போராட்டத்தின் போது, பலர் தத்தம் உயிரைத் துச்சமாகப் போக்கினர்.
பொதுநலத்துக்காக உயிரை இழக்கத் துணியும் ஒருவர் மானத்தை இழக்க ஒருப்படார்.இந்த மானப்பிரச்சனை குறுக்கிட்டதால்தான் நாளடைவில் பிக்குகளும் பிச்சை எடுத்தலை விட்டனர் எனலாம். மானப்பிரச்சனையை உளவியல் அடிப்படையிலும் நோக்கியதால்தான் அதனை வள்ளுவர் மறுத்துரைத்தார்.
அதனாற்றான் அவர்,

கரவாது உவந்தீயும் கண்ணன்னார் கண்ணும்
இரவாமை கோடி யுறும (குறள் - 1061) என்றும்,

ஆவிற்கு நீரென்று இரப்பினும் நாவிற்கு
இரவின் இளிவந்தது இல் (குறள் - 1066) என்றும் கூறினார்.
பொருளை மறைக்காது உளம் மகிழ்ந்து ஈயுபவரிடத்தும் இரக்கக் கூடாதென்றும், மற்றும் இறக்கும் நிலையிலுள்ள ஆவைக் காப்பாற்ற வேண்டியும் இரக்கக் கூடாதென்றும் அவர் கூறுகிறார். இதிலிருந்து மானத்தை எத்துணை நுட்பமாக அவர் உணர்த்தியுள்ளார் என்பதை நன்கு உணரலாம்.
அவ்விரவான் மானந்தீராதென்னுந் துணையல்லாது அதற்கு மிகுதி கூடாமையின் வல்லதோர் முயற்சியான உயிரோம்பலே நல்லதென்பது கருத்து, 5 என்று பல்கலைக் குரிசல் பரிமேலழகர் கூறியிருப்பதும் ஈங்கு ஊன்றி ஊன்றி உன்னத்தக்கது. மெலும் ~மானம்| என்ற அதிகாரத்தை வகுத்து, ~உயிர் நீப்பர் மானம் வரின் -969 என்று அவர் உணர்த்துவதால் மானத்தை எத்துணை உயர்வாக மதித்துள்ளார் என்பதையும் தௌ;ளிதின் உணரலாம்.

மேலும், சமணமும், பௌத்தமும் துறவுக்கே முதலிடம் தந்தன. சமணத்தைப் போன்று கடுந்துறவைப் பௌத்தம் கூறாவிடினும், பௌத்தம் கூறிய துறவம் சற்றுக் கடுமையானதே. வள்ளுவரோ இவற்றிற்கு மாறானவர். அவர் கருந்துறவைப் போதிக்கவில்லை. மற்றும் துறவறத்தைக் காட்டிலும் இல்லறத்துக்கே அவர் முதலிடம் தந்தார். இதனை

ஆற்றின் ஒழுக்கி அறனிமுக்கா இல்வாழ்க்கை
நோற்பாரின் நோன்மை உடைத்து (குறள்.48) என்று வலிவாக உணர்த்துவதன் மூலம் உணரலாம்.

இதுகாறும்விளக்கியவற்றால் வள்ளுவர்,அடிப்படையான பௌத்த கோட்பாடுகளுக்கு எத்துணை மாறானவர் என்பதை நன்கு அறியலாம்.