The Reh Shivalinga and its inscription :- Ravichandran KP
The Inscription in this Shivalinga attests to the Shaivite tradition being prevalent in North India even in Pre Common Eras. The inscription has been published in depth as the linga is similar to the two plain Shivalingas found around Mathura archaeological sites, one at the Kankali Tila site and the other from Bhutesvara and both are dated to the 1st-century BCE. Given the distance of 350 kilometres (220 mi) between Mathura and Reh ( near Kausambhi) the discovery suggests that the Shaivite tradition was Pan-Gangetic. The Reh linga adds to the extensive Brahmanical imagery that has been discovered and attributed to the ancient Mathura school.
Image 1 - The Shivalinga when it was encrypted first in 1976
Image 2 - The Shivalinga after being reinstated in a local temple with most of it buried under plastered enclosure.
Image 3 - Reh inscription Prakrit in Sanskritised script
Image 4 - Shivalinga in Mathura museum from Kankali Tila, 1st century BCE.
ரேஹ் சிவலிங்கமும் அதன் கல்வெட்டும் :-
இந்த சிவலிங்கத்தில் உள்ள கல்வெட்டு வட இந்தியாவில் முன் பொது யுகங்களிலும் நிலவி வரும் சைவ மரபுக்கு உரியதாக உள்ளது. கல்வெட்டு ஆழமாக வெளியிடப்பட்டுள்ளது. லிங்கமானது மதுரா தொல்பொருள் இடங்களைச் சுற்றி காணப்பட்ட இரண்டு சமவெளி சிவலிங்கங்களைப் போலவே உள்ளது. ஒன்று கன்காலி திலா தளத்திலும் மற்றொன்று பூதேஸ்வராவிலும் இருந்து மற்றும் இரண்டும் 1 ஆம் நூற்றாண்டின் தேதியிலானது. மதுரா மற்றும் ரேஹ் (கௌசம்பி அருகே) 350 கிலோமீட்டர் (220 மி) தூரத்தை பார்த்தால், ஷைவைட் பாரம்பரியம் பான்-கங்கேடிக் என்று கண்டுபிடிப்பு கூறுகிறது. ரேஹ் லிங்கம் பழங்கால மதுரா பள்ளியில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு பண்படுத்தப்பட்ட விரிவான பிரம்மனியல் படங்களை சேர்க்கிறது.
படம் 1 - சிவலிங்கம் 1976 இல் முதலில் மயக்கப்பட்ட போது
படம் 2 - உள்ளூர் கோயிலில் மீண்டும் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட சிவலிங்கம் பெரும்பாலானவை பிளாஸ்டர் போடப்பட்ட அடைப்புக்குள் புதைக்கப்பட்டுள்ளது.
படம் 3 - ரேஹ் கல்வெட்டு சம்ஸ்கிருத மொழியில் பிராகிருதம்
படம் 4 - கன்காலி திலாவில் இருந்து மதுரா அருங்காட்சியகத்தில் சிவலிங்கம், 1 ஆம் நூற்றாண்டு கி.மு.
ஒரு சிறிய இந்து கோயிலில் சிவலிங்கத்தின் மீது ரேஹ் கல்வெட்டு கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது. டிபி ஷர்மாவின் கீழ் தொல்லியல் குழு யமுனாவின் இடது கரையில் (டிபி ஷர்மா அலகாபாத் பல்கலைக்கழக ஆராய்ச்சி மாணவர்) ரேஹ் (ரென் என்று உச்சரிக்கப்படுகிறது), உத்திரபிரதேசத்தில், ஃபதேபூர் மாவட்டம், கங்கை பள்ளத்தாக்கில் உள்ள ஒரு பெரிய மவுண்டில் வேலை இந்த தளம் கௌசாம்பியின் மேற்கில் 96 கிமீ மற்றும் மதுராவின் தென்கிழக்கு 350 கிமீ தொலைவில், யமுனை நதியின் இடது கரையில் உள்ளது. கல்வெட்டு வாசிக்கப்பட்டு ஆவணப்படுத்தப்பட்ட பிறகு ஒரே வாரத்தில் தொல்லியல் துறையின் முயற்சியை எதிர்த்து அதே இடத்தில் லிங்கத்தை மீண்டும் பிரதிஷ்டை செய்தது. அதுமட்டுமல்லாமல் சிவலிங்கத்தின் பெரும்பாலானவை பூமிக்கு அடியில் புதைக்கப்பட்டு மேலே கொட்டையின் ஒரு சிறிய பகுதி மட்டுமே மீதப்பட்டு, சுற்றிலும் கான்கிரீட் மற்றும் பிளா
கல்வெட்டு :-
பின்னமான பிராமி எழுத்து கல்வெட்டு மணற்கல்லின் அடிப்பகுதியில் உள்ளது, அதன் மூல இடத்தில் இருந்து ஏதோ ஒரு புள்ளியில் கட்டவுட்டில் உள்ளது. இதன் மூன்று கோடுகள் நன்கு பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளன, நான்காவது லிங்கத்தின் விளிம்பில் வெட்டப்பட்டு சேதமடைந்துள்ளது. மற்ற வரிகள் நான்காவது கோட்டுக்கு கீழே ஏதேனும் தொலைந்துவிட்டால். கல்வெட்டுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட நேரத்தில் சிவலிங்கம் ஒரு கோவிலில் கும்பிடப்பட்டது. சில காலத்திற்கு முன்பு உள்ளூர் இந்துக்கள் சிவலிங்கத்தை அதன் கல்வெட்டுடன் திறந்து வைத்திருக்கலாம் என இது கூறுகிறது. வட்டி மற்றும் சிவலிங்கத்தின் பழங்காலமும் கோவில் அதிகாரிகளுக்கு குறுகிய அறிவிப்பில் கோவில் சரணாலயத்தில் உள்ள சிவலிங்கத்தை முறைப்படி கும்பிட வழிவகுத்தது. கல்வெட்டு இப்போது பார்க்க முடியாது. கண்டுபிடிக்கப்பட்ட போது எடுக்கப்பட்ட புகைப்படங்கள் மட்டுமே ரேஹ் கல்வெட்டில் தற்போதைய பதிவுகளின் ஆதாரமாக உள்ளன.
ரேஹ் கல்வெட்டு காணப்படும் சிவலிங்கத்தை "ரேஹ் லிங்கம்" என்று அறிஞர் இலக்கியத்தில் குறிப்பிடப்படுகிறது. டோரிஸ் எம் கூற்றுப்படி, இது மூன்று பாகங்கள் கொண்டதாக காணப்படுகிறது. சீனிவாசன், 68 சென்டிமீட்டர் (27 இன்), 77 சென்டிமீட்டர் (30 இன்) குவிமரம் மற்றும் லிங்கம் நிறுவப்பட்ட அஸ்திவாரத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது. லிங்க உடைவதற்கு முன் அதன் மொத்த நீளம் சுமார் 251 சென்டிமீட்டராக இருந்திருக்கலாம் என்று ஷர்மா மதிப்பிட்டார்.
கல்வெட்டு டேட்டிங்:-
ஜி.ஆர். சர்மா, ரேஹ் கல்வெட்டு 2 ஆம் நூற்றாண்டின்தாகவும், இந்தோ-கிரீக்க மன்னர் மெனாண்டருடன் தொடர்புடையதாகவும் முன்மொழிந்தார், இது உண்மையாக இருந்தால் லிங்கத்தை மிகவும் பழமையான ஷைவிஸம் செயற்கையாக மாற்றவும், கிரேக்க பாரம்பரிய உறவினர் என்ற ஷர்மாவின் கோட்பாட்டை ஆதரி ஜி யும் அவரது இராணுவமும் "கங்கை பள்ளத்தாக்கில் நுழைந்துவிட்டார்கள் பண்டைய இந்தியாவின் பரவலான பேரழிவு மற்றும் தலையணைக்கு காரணம், புத்த தளங்களின் ஒரு "அழிப்பு" மற்றும் இந்தியாவின் பொருளாதார, சமூக மற்றும் மத நிலப்பரப்பில் வரலாற்று மாற்றம். பின்னர் அறிஞர்கள் இந்த டேட்டிங் அல்லது ஷர்மாவின் விளக்கத்துடன் உடன்படவில்லை. மற்ற அறிஞர்களின் கூற்றுப்படி, ஷர்மாவின் மெனாண்டருடன் அடையாளம் காண்பது இடைவிடாமல் மற்றும் குறைபாடுள்ள செயற்கை அடிப்படையாகக் கொண்டது. ஷர்மாவின் விளக்கம் மற்றும் பகுப்பாய்வு ஒருபுறம் இருக்க, ரேஹ் லிங்கா மற்றும் கல்வெட்டு 2ம் நூற்றாண்டு BCE மற்றும் 2ம் நூற்றாண்டு CE இடையே சில நேரத்தில் உருவாக்கப்பட்டது என்பதை காவிய சான்றுகள் உறுதிப்படுத்துகின்றன. டோரிஸ் மெத் சீனிவாசன் இதை 1ஆம் நூற்றாண்டு BCE மற்றும் 1ஆம் நூற்றாண்டு CE என மேலும் சுருக்கிவிடலாம் என்று ஆதாரங்கள் பரிந்துரைக்கிறது என்று கூறுகிறார்.
கல்வெட்டில் உள்ளது:
மகாராஜா ராஜராஜா
மஹந்தச த்ரதரச தன்மி
அப்ராவின் பிறந்த நாள் எப்படி இருக்கிறது?
- ரெஹ் கல்வெட்டு, 1ஆம் நூற்றாண்டு BCE முதல் 1ஆம் நூற்றாண்டு CE வரை
ரெஹ் கல்வெட்டு அசலாக இருந்திருக்கலாம் என்று பரிந்துரைக்கும் வகையில் சர்மா கல்வெட்டின் மோசமாக சேதமடைந்த நான்காவது வரியை பிரித்தெடுத்துள்ளார்:
மகாராஜா ராஜராஜா
மஹந்தச த்ரதரச தன்மி
அப்ராவின் பிறந்த நாள் எப்படி இருக்கிறது?
[ஜிதாசா] மினனடா [எங்கே? ]உணருங்கள்....
- பிரித்தெடுக்கப்பட்ட ரெஹ் கல்வெட்டு.
மொழிபெயர்ப்பு :-
ஷர்மாவின் "மெனாண்டர்" வாசிப்பு சரியானது என நினைக்கிறேன், பிராங்க் ஹோல்ட், பிராம்மி எழுத்து கல்வெட்டு மொழிபெயர்க்கிறது
ராஜாதி ராஜாவின், பெரிய இரட்சகர், நீதிமான், வெற்றியாளர், மற்றும் வெல்லமுடியாதவர், [மெனாண்டர்]
ஷர்மா மெனாண்டரின் பெயரை வாசிப்பது கேள்விக்குறியானது என்று ஹோல்ட் கூறுகிறார். பிவர் ஒப்புக்கொள்கிறார்.
ஜி.ஆர். ஷர்மாவின் கூற்றுப்படி, இந்த கல்வெட்டு ஒரு கிரேக்க தலைப்பின் துல்லியமான மற்றும் வார்த்தை மொழிபெயர்ப்பு ஆகும்
"பேசிலியோஸ் பேசிலியன்
MEGALOU SOTEROS
DIKAIOU NIKETOROU KAI ANIKETOU
மேனாண்ட்ரவு "
ஷர்மா பின்னர் தனது விளக்கம் மற்றும் தொகுப்பை இணைத்து யமுனா பகுதி மற்றும் மெனாண்டரின் வரலாற்றை மறு கட்டமைக்கும் ஒரு புத்தகத்தில் இணைத்துள்ளார். மெனாண்டர் தலைமையிலான கிரேக்கர்கள் இந்த பிராந்தியத்தை அழித்துவிட்டார்கள் என்ற கோட்பாட்டை முன்வைப்பதற்காக அவர் "படையெடுப்பு அடுக்குகள்", "கொடி அடுக்குகள்" மற்றும் "இரட்டை தொங்கும் அம்புகள் பிவர், தனது "ரேஹ் கல்வெட்டு" பற்றிய விமர்சனத்தில்- ஷர்மாவின் புத்தகத்தை தூண்டினார், இந்த புத்தகத்தின் ஆய்வறிக்கையை "[மெனாண்டர்] இரக்கமின்றி நகரங்களை எரித்தது, கட்டிடங்களை முழுமையாக அழித்தது, அதன் விளைவாக உயிர்பிழைத்தவர்களின் வெளியேற்றம், மனிதர்களைக் கொல்லுதல், வாவ் ஆண்கள் மற்றும் குழந்தைகள், நகரங்களையும் கிராமங்களையும் கொள்ளையடித்தல், தொழில் அழித்தல், (... ). "
மற்ற எழுத்தாளர்கள் எனினும் மெனாண்டரின் வாசிப்பு கேள்விக்குரியது என்றும் நான்காவது வரியை மெனாண்டராக விளக்கும் எந்த புகைப்படத்தையும், ஆதாரத்தையும் அல்லது நியாயத்தையும் ஷர்மா வழங்கவில்லை என்றும் சுட்டிக்காட்டினர்.
பர்மேஸ்வரி லால் குப்தாவின் கூற்றுப்படி, ஷர்மாவின் கண்டுபிடிப்பு முக்கியமானது ஆனால் அவரது பகுப்பாய்வு பல நிலைகளில் குறைபாடு உள்ளது முதலாவது, சேதமடைந்த நான்காவது வரி "[jitasa] Min ānada[de? என்று சொல்லவில்லை ]ரசா.... "எந்தொரு கற்பனை விமானத்தால்" அது ஷர்மாவின் கட்டுமானம், "துராவில் துஷ்ட யவன்கள் மதுராவில் பாட்டலிபுத்ரா வரை அணிவகுத்துச் செல்கிறார்கள்" என்ற அவரது சூட்சுமத்தை ஆதரிப்பது. இரண்டாவது, குப்தா மற்றும் பிற அறிஞர்கள், கல்வெட்டு கிரேக்க மொழியில் காணப்பட்ட ஒரு சொற்றொடரின் பிராகிருத மொழிபெயர்ப்பு பற்றிய சர்மாவின் வாதம் சுவாரஸ்யமானது, ஆனால் இந்த சொற்றொடரை மெனாண்டர் அல்லது எந்த இந்திய-கிரீ உண்மையில் கிரெகோ-பாக்டிரியர்கள் அல்லது இந்தோ-கிரீக்கர்கள் பார்த்திய ஆட்சியாளர்களின் குணமாகிய "மன்னர்களின் மன்னன்" என்ற வெளிப்பாட்டை ஒருபோதும் பயன்படுத்தவில்லை; இதை இந்தியாவில் முதன்முதலில் மாவ்ஸ் (85–60 BCE) என்ற இந்தோ-சித்திய ஆட்சியாளரால் பயன்படுத்தப்பட்டது. ரேஹ் கல்வெட்டில் உள்ள சொற்றொடர் ஒரு குஷானா ஆட்சியாளருக்கு ஆப்கானிஸ்தானில் கம்ராவில் கிடைத்த ஒரு கல்வெட்டில் மட்டுமே காணப்படுகிறது இந்த கல்வெட்டுடன் தேதியக்கூடிய ஆரம்ப அரசர் விமா காட்பிஸஸ் (90–100 CE) மற்றும் சிவலிங்கத்தின் மேல் உள்ள கல்வெட்டு படையெடுப்பு, படுகொலை அல்லது அழிவுக்கும் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை. பிவர், மாறாக, விரிவான தலைப்பு மிகவும் பொருத்தமானதாக இருக்கலாம் என்று கூறுகிறார் மேலும் அப்பல்லோடோட்டஸ் II அல்லது ஹிப்போஸ்ட்ரேட்டஸ் இடமிருந்து எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.
இந்த பதிவு விக்கிபீடியா தகவல் மற்றும் ஜி.ஆர்.சர்மாவின் புத்தகத்திலிருந்து எழுதப்பட்டது.
படங்கள் "ஜி.ஆர். ஷர்மா (1980), கங்கா பள்ளத்தாக்கு, அபினாஷ் பிரகாசன், அலகாபாத் பல்கலைக்கழகம்" ஆகியவற்றின் ரேஹ் கல்வெட்டு மற்றும் மெனாண்டர் கல்வெட்டு மற்றும் இந்தோ-கிர மதுரா அருங்காட்சியகத்தில் உள்ள கன்காலி திலா சிவலிங்கத்தின் படம் கூகுளில் இருந்து வந்தது.
The Reh inscription was found on a Shivalinga in a small Hindu temple. The Archaeology team under DP Sharma was working on a large mound on the left banks of Yamuna ( DP Sharma was a research student of Allahabad University ) in Reh ( pronounced Ren), Fatehpur district, Uttar Pradesh, in the Ganges valley. The site is about 96 km west of Kausambi and 350 km South-east of Mathura, on the left bank of the Yamuna river. After the inscription was read and documented the Linga was reinstalled in a temple in the same place much against the efforts of Archaeology department within a week among much ceremonial formalities. Moreover most of the Shivalinga was buried under the ground with only a small portion of the Nut left above and fixed with concrete and plaster all around.
Inscription :-
The fragmentary Brahmi script inscription is on the bottom of the polished Shivalinga shaft of sandstone that was at some point cutout from its original location. Three of its lines are well preserved, the fourth is at the edge of where the linga was cut off and is damaged. Other lines if any below the fourth line are lost. The Shivalinga, at the time of the inscriptions discovery, was to be consecrated in a temple. This suggests that the local Hindus may have unearthed the Shivalinga with its inscription quite some time ago. The cascade of interest and the antiquity of the Shivalinga led the temple authorities to formally consecrate the Shivalinga in the sanctum of the temple at short notice. The inscription is now no longer viewable. Only photographs taken at the time of its discovery are the current source of records on Reh inscription.
The Shivalinga on which the Reh inscription is found is referred in scholarly literature as the "Reh Linga". It is seen to be composed of three parts, according to Doris M. Srinivasan, with a dome of 68 centimetres (27 in), shaft of 77 centimetres (30 in) and rest being the base that was presumably part of the foundation where the linga was installed. Sharma estimated that the total length of the linga before it was broken may have been about 251 centimetres.
Dating of Inscription:-
G.R. Sharma proposed that the Reh inscription is from the 2nd-century BCE and is related to the Indo-Greek king Menander, which if true would make the linga the oldest known Shaivism artifact as well as support Sharma's theory that Greek heritage king and his army "invaded Ganges valley and were responsible for widespread devastation and pillaging of ancient India", a "holocast" destruction of Buddhist sites and historic change in India's economic, social and religious landscape. Later scholars do not agree with this dating or Sharma's interpretation. According to other scholars, Sharma's identification with Menander is based on interpolation and in flawed synthesis. Setting aside Sharma's interpretation and analysis, the epigraphical evidence confirms that the Reh Linga and inscription was created sometime between the 2nd century BCE and 2nd century CE. Doris Meth Srinivasan states that the evidence suggests this can be further narrowed down to 1st-century BCE and 1st century CE.
The inscription reads:
mahārājasa rājarājasa
mahāṁtasa trātārasa dhāṁmī
kasa Jayaṁtasa ca Apra
– Reh Inscription, 1st-century BCE to 1st-century CE
Sharma has extrapolated the badly damaged fourth line of the inscription, to suggest that the Reh inscription may originally have been:
mahārājasa rājarājasa
mahāṁtasa trātārasa dhāṁmī
kasa Jayaṁtasa ca Apra
[jitasa] Minānada[de?]rasa....
– Extrapolated Reh Inscription.
Translation :-
Assuming Sharma's reading of "Menander" is correct, states Frank Holt, the Brahmi script inscription translates to
Of the king of kings, Great Savior, Just, Victorious, and Invincible, [Menander]
Holt states that Sharma's reading of Menander's name is questionable. Bivar agrees.
According to G.R. Sharma, the inscription is an exact and word-for-word translation of a Greek title:
"BASILEOS BASILEON
MEGALOU SOTEROS
DIKAIOU NIKETOROU KAI ANIKETOU
MENANDROU"
Sharma thereafter combines his interpretation and synthesis into a book that reconstructs the history of Yamuna region and Menander. He cites "invasion layers", "conflagration layers" and "double tanged arrows" to present the theory that the Greeks led by Menander devastated the region. Bivar, in his review of "Reh inscription"- triggered Sharma's book, states that the book's thesis is "[Menander] caused merciless burning of towns, complete destruction of buildings, the consequent exodus of the surviving, wanton slaughter of men, women and children, plundering of towns and villages, destruction of industry, (...)."
Other authors however have pointed that the reading of Menander is questionable and that Sharma did not provide any photo, evidence or justification for interpreting the fourth line to be Menander.
According to Parmeshwari Lal Gupta, the Sharma's discovery is important but his analysis is flawed on many levels. First, the damaged fourth line does not state "[jitasa] Minānada[de?]rasa...." at all, by "any flight of imagination", and it is Sharma's construction to support his hypothesis of "valiantly wicked Yavanas marching along Mathura to Pataliputra". Second, state Gupta and other scholars, Sharma's argument of the inscription being a Prakrit translation of a phrase found in Greek is interesting, but this phrase was never used by Menander or any Indo-Greek king on any coin or any artifact. Actually the Greco-Bactrians or the Indo-Greeks never used the expression "King of Kings" which was characteristic of Parthian rulers; it was first used in India by an Indo-Scythian ruler named Maues (85–60 BCE). The phrase in the Reh inscription is found only in an inscription found in Kamra in Afghanistan for a Kushana ruler. The earliest king that this inscription can be dated with is Wima Kadphises (90–100 CE) and the inscription on a Shivalinga may have nothing to do with any invasion, massacre or destruction. Bivar, in contrast, states that the elaborate title may be more appropriate and expected from Apollodotus II or Hippostratus.
This post is scripted from Wikipedia information and GR Sharma's book.
Images are from "G.R. Sharma (1980), Reh Inscription Of Menander And The Indo-greek Invastion Of The Ganga Valley, Abinash Prakashan, Allahabad University". Image of Kankali Tila Shivalinga in Mathura museum is from Google.
