Devapriyaji - True History Analaysed

admin · Guru

இயல்புடைய மூவர் யார்

admin · Guru

அறத்தாற்றின் இல்வாழ்க்கை ஆற்றின் புறத்தாற்றில்

போஒய்ப் பெறுவ தெவன். குறள் 46: இல்வாழ்க்கை

ஆற்றின் ஒழுக்கி அறனிழுக்கா இல்வாழ்க்கை

நோற்பாரின் நோன்மை உடைத்து. குறள் 48: இல்வாழ்க்கை

அறனெனப் பட்டதே இல்வாழ்க்கை அஃதும்

பிறன்பழிப்ப தில்லாயின் நன்று. குறள் 49: இல்வாழ்க்கை

வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்பவன் வானுறையும்

தெய்வத்துள் வைக்கப் படும். குறள் 50: இல்வாழ்க்கை

admin · Guru

நல்லாறு எனப்படுவது யாதெனின் யாதொன்றும்
கொல்லாமை சூழும் நெறி
(அதிகாரம்:கொல்லாமை குறள் எண்:324

மணக்குடவர் உரை: நல்ல வழியென்று சொல்லப்படுவது யாதெனின், அது யாதொருயிரையுங் கொல்லாமையைச் சிந்திக்கும் வழி.
இது நன்னெறியாவது கொல்லாமை யென்றது.

பரிமேலழகர் உரை:
நல் ஆறு எனப்படுவது யாது எனின் - மேற்கதி வீடு பேறுகட்கு நல்ல நெறி என்று சொல்லப்படுவது யாது என்று வினவின், யாது ஒன்றும் கொல்லாமை சூழும் நெறி - அஃது யாதோர் உயிரையும் கொல்லாமை ஆகிய அறத்தினைக் காக்கக் கருதும் நெறி. ('யாது ஒன்றும்' என்றது, ஓரறிவுயிரையும் அகப்படுத்தற்கு. காத்தல்: வழுவாமல் காத்தல். இதனான் இவ்வறத்தினை உடையதே நல்நெறி என்பது கூறப்பட்டது.).

மு. வரதராசன் உரை:
நல்ல வழி என்று அறநூல்களால் சொல்லப்படுவது எது என்றால், எந்த உயிரையும் கொல்லாத அறத்தைப் போற்றும் நெறியாகும்.

நல்லாறு எனினும் கொளல்தீது மேல்உலகம்
இல்லெனினும் ஈதலே நன்று
(அதிகாரம்:ஈகை குறள் எண்:222)

மணக்குடவர் உரை: ஒருவன்மாட்டுக் கொள்ளல் நன்மை பயக்கும் நெறியெனினும் கோடல் தீது: ஒருவர்க்குக் கொடுத்தாற் பாவ முண்டெனினும் கொடுத்தல் நன்று.

கொள்வோ ரமைதி யறிந்து கொடுக்கவேண்டுமெனினும் இது வரையாது கொடுத்தலாதலால் யாதொருவாற்றானுங் கொடை நன்றென்பது கூறிற்று.

மு. வரதராசன் உரை: பிறரிடம் பொருள் பெற்றுக் கொள்ளுதல் நல்ல நெறி என்றாலும் கொள்ளல் தீமையானது, மேலுலகம் இல்லை என்றாலும் பிறக்குக் கொடுப்பதே சிறந்தது.

admin · Guru

இல்வாழ்க்கை அதிகாரப் பாடல்களின் சாரம்

இல்லில் மனைவியோடு கூடி வாழும் வாழ்க்கை இல்வாழ்க்கை ஆகும். இது குடும்ப வாழ்க்கை என்றும் அறியப்படும். இல்வாழ்க்கை அதிகாரம் இல்வாழ்வார் வாழும் திறன் கூறுவது. அவரது கடமையும் பொறுப்பும் அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளன. இல்வாழ்க்கையின் சிறப்பும் இல்வாழ்வார் மாண்பும் சொல்லப்படுகிறது.

இல்வாழ்க்கை

இல்வாழ்க்கை அதிகாரம் மனைவி மக்களோடு குடும்பம் நடத்தி, அறம் செய்யும்முறையை விளக்குகிறது. இல்லறமானது மற்ற எவ்வகைப்பட்ட அறங்கட்கும் ஆதாரமானது என்கிறது. இல்வாழ்க்கையானது இல்வாழ்தல் என்ற அளவில் நில்லாது இல்வாழ்தலின் சிறப்பையும் கூறுவது. சமுதாயக் கடனே அறம்

இல்வாழ்க்கை குடும்பத்திற்காக வாழும் வாழ்க்கை எனவும் உலகுக்காக வாழும் வாழ்க்கை எனவும் இரு வகைப்படும். குடும்ப வாழ்விலிருந்து முகிழ்ப்பதே உலக வாழ்க்கை. இல்லறத்தை நடத்துவது இன்ப நுகர்ச்சிக்காக மட்டும் அன்று, அது பலருக்கும் துணையாக நின்று உதவுதற்குரிய அறம் செய்வதற்கும் ஆகும். மாந்தர் தாம், தமக்கு எனத் தன்னலவாழ்வு வாழாமல் துணைவி, பிள்ளைகள், பெற்றோர், சுற்றம், விருந்தினர், வறியர், ஆதரவு நாடுவோர் முதலானோருக்காக மேற்கொள்ளும் அறவாழ்வே குடும்ப வாழ்க்கை அல்லது இல்லறம் எனப்படுவது.

அதிகாரத்தின் முதல் மூன்று பாடல்கள் இல்வாழ்வார் கடமைகளைச் சொல்கின்றன. நான்காம் பாடல் அவரது பொறுப்புகளைப் பேசுகிறது. ஐந்தாவதும், ஆறாவதுமாக அமைந்த குறள்கள் அறத்துக்கும் இல்வாழ்க்கைகுமுள்ள சிறந்த தொடர்புகளை விளக்குகின்றன. ஏழாம் பா இல்வாழ்வானது முயற்சியையும் எட்டாம் பா அவன் உறும் துன்பங்களைச் சொல்கிறது. ஒன்பதாம் பாடல் அறமே இல்வாழ்க்கைதான் என்று சொல்ல இறுதிக் குறள் இல்வாழ்க்கை வாழ்வான் தெய்வமாகவும் உயர்வான் என்று பகர்கிறது.

சில புரிதல்கள்

காமத்துப்பாலில் சொல்லப்பட்டதும் ஆண் பெண் இருவரது வாழ்க்கை பற்றியே என்றாலும் அது ஒருவர்க்கொருவர் செலுத்தும் அன்பு பற்றியது. அறத்துப்பாலின் இல்வாழ்க்கை அந்த இருவரும் மனம்ஒருப்பட்டு அவரது மக்கள், மாற்றார் முதலானவர்களுக்காக விட்டுக்கொடுத்து நடத்தும் அறம் சார்ந்த வாழ்க்கை பற்றியது.

வடநூலார் வாழ்வுநெறியை நான்காகப் (பிரம்மசரியம், கிருகஸ்தம், வானப்பிரஸ்தம், சந்நியாசம்) பகுத்துக் காண்கின்றனர். இவற்றுள் சந்நியாசத்தை மிகவும் உயர்த்திக் கூறுவர்.
வள்ளுவர் இல்நிலை-துறவு நிலை என்ற இரண்டு பகுப்பினையே பேசுகிறார். துறவினும் இல்லறத்தாலே பிறர்க்குப் பயன் மிகுதி என்பதால் இல்லறமே சிறந்தது என்பதை இவ்வதிகாரத்தில் விளக்கியுள்ளார்.

அறஞ் செயல்முறையாக வடவர் கூறிய இஷ்டம், பூர்த்தம், தத்தம் இவற்றையே இல்வாழ்க்கை அதிகாரம் சொல்கிறது என்றும் இயல்புடைய மூவர் (குறள் 41) என்போர் நால்வகை ஆசிரமங்களில் கிருஹஸ்தர் தவிர்த்த ஏனைய மூன்று ஆசிரமத்தார் ஆவர் என்றும் 'ஐம்புலத்து ஆறு ஓம்பல் தலை' (குறள் 43) என்ற பாடலில் நேரடியாகவே கிருஹதர்ம சாஸ்திரங்களில் சொல்லப்பட்ட 'பஞ்சமஹா யக்ஞம்' கருத்துக்கள் ஆளப்பட்டுள்ளன என்றும் சிலர் கூறினர். இந்த அடிப்படையில் அதிகாரக் குறட்பாக்கள் நோக்கப்பட்டதாலே பல உரையாசிரியர்கள் பிழையான உரை கண்டனர். உலகப் பொருள் எல்லாம் எடுத்தோதப்பட்ட குறளில் வாய்ப்பாக இங்கொன்றும் அங்கொன்றும் சில கருத்து ஒற்றுமை இருப்பதாகத் தோன்றலாம். ஆனால் வள்ளுவர் வழி எப்பொழுதும் தனிச் சிறப்பானது. இந்தப் புரிதல் இருந்தால்தான் குறட்பொருளை அவர் அணுகிய நோக்கில் நன்கு புரிந்துகொள்ள முடியும்.
தவம், துறவு, அவற்றிற்கான மெய்யியலும் நம் மண்ணின் மரபிலிருந்து வேறுபட்டவை என்பதுவும் கருத்திற் கொள்ள வேண்டியவை.

இல்வாழ்க்கை அதிகாரப் பாடல்களின் சாரம்:

41 ஆம்குறள் அறம் குடும்பத்திலிருந்து தொடங்குகிறது என்பதைச் சொல்வது. -குடும்பத்தினர் தன் வீடுபேறு( நல்லாற்றின்) வழிக்காய் அறவழியின் இயல்பான மூவருக்கு துணையாக இருக்க வேண்டும்
42 ஆம்குறள் துறவியர், வறுமையாளர், ஆதரவற்றோர் ஆகியோர்க்கு இல்வாழ்வான் உதவ வேண்டும் என்கிறது. துறந்தவர்கும் வறியவர்க்கும் தன்னிடத்தே இறந்தவர்க்கும் இல்லறம் மேற்கொண்டு வாழ்கிறவன் துணையாவான்
43 ஆம்குறள் குடும்பத்தை மேம்படச் செய்யும் ஐந்து கடமை நெறிகள் பற்றிக் கூறும் பாடல். -43 ஆம்குறள் இல்வாழ்பவன் கடமையாக இறந்த முன்னோர், உலகைப் படைத்த இறைவன், விருந்தினர், குடும்பம் பிறகு தான் என்ற வரிசையில் வாழ்வதே கடமை நெறி
44 ஆம்குறள் பழி வராமல் பார்த்துக்கொள்வதும், பிறருடன் பங்கிட்டு உண்பதும், குடும்பம் நடத்துவனது பொறுப்புக்களாகும். பொருள் தேடும்போது பாவத்திற்குப் பயந்து தேடிய பொருளை உறவோடு பகிர்ந்து உண்ணும் இல்வாழ்பவனின் பரம்பரை ஒருகாலும் அழிவதில்லை.
45 ஆம்குறள் அன்பும் அறமும் உடைய இல்லறவாழ்வு தன்மையும் பொருளும் கொண்டது என்னும் பாடல். - இல்வாழ்வான் குடும்பத்தினருடன் வாழ்வது குடும்பப் பண்பு, சமுதாயத்திற்கு அறம் செய்வது பயன்
46 ஆம்குறள் அறவழியில் நடத்தப்படும் இல்வாழ்க்கை மற்ற எந்தவொரு வாழ்வு முறையினும் மேம்பட்டது என்னும் பாடல். ஒருவன் அறநெறியில் இல்வாழ்க்கையைச் செலுத்தி வாழ்வானானால், அத்தகையவன் வேறு நெறியில் சென்று பெறத்தக்கது என்ன?.
47 ஆம்குறள் இயல்பான வாழ்வு நடத்தும் இல்லறத்தான் வெற்றி வாழ்க்கைக்கு முயல்வோருள் சிறந்தவன் என்னும் பாடல். -அறத்தின் இயல்பொடு இல்வாழ்கை வாழ்கிறவன்- வாழ முயல்கிறவன் பல திறத்தாரிலும் மேம்பட்டு விளங்குகிறவன் ஆவான்
48 ஆம்குறள் இல்வாழ்க்கை தவத்தினும் நோவுமிக்கது என்று சொல்லும் குறள். - தானும் அறவழியில் நடந்து, பிறரையும் அவ்வழியில் நடக்கச் செய்திடுவோரின் இல்வாழ்க்கை, தவம் செய்வாரைவிட மிகச்சிறந்த வல்லமை உடைய வாழ்க்கையாகும்.
49 ஆம்குறள் இல்லறமே நல்லறம் என்று கூறும் குறள் இது. - சமூகத்திற்கு உதவி மற்றவர் பழிப்புக்கு இடமில்லாத இல்வாழ்க்கை இல்லறம் எனப் போற்றப்படும்.
50 ஆவதுகுறள் வாழும் முறைப்படி வாழும் இல்வாழ்வான் தெய்வமாக உயர்வான் எனக் கூறுவது. -தெய்வம் உறையும் வானுலகில் இடம் பெறுவான்

இல்வாழ்க்கை அதிகாரச் சிறப்பியல்புகள்

இன்பம் நோக்கிய இல்வாழ்க்கை, அன்பால் தூண்டப்பட்டு அறத்தில் மலர வேண்டும் என்று எண்ணிய வள்ளுவர் "அறன் எனப்பட்டதே இல்வாழ்க்கை" என்று இல்வாழ்க்கையை இல்லறமாக்கினார். குடும்ப வாழ்க்கை குறிக்கோள் மிக்க வாழ்க்கை ஆனது.

வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே என்ற விருப்புடன் இயல்பான வாழ்வு நடத்தினால் அதுவே இல்லறத்தான் வெற்றி வாழ்க்கைக்கு வழிவகுக்கும் என்கிறது இவ்வதிகாரத்துப் பாடல் ஒன்று.

இல்வாழ்க்கையை அறவழியிற் செய்பவனுக்கு, அறத்தாற்றிற்குப் புறமான துறவு வழியில் சென்று வாழ்வதால், என்ன பயன் கிடைக்கப் போகிறது என்று வினவியது அவரது காலத்தை எண்ணிக்கொண்டாலும் சரி இன்றைக்குள்ள சிந்தனையானாலும் சரி அது புரட்சிக் கருத்து ஆகும்.

குற்றமற்ற இல் வாழ்வு ஒன்றே போதுமானது; குடும்பச் சூழலில் வாழ்ந்தே, பொருளுரிமை ஏற்றும் இன்ப நுகர்ச்சி கொண்டும் மிக உயர்ந்த நிலையை ஒருவர் அடையலாம். தெய்வநிலை எய்துவது என்பது இயற்கை நிலைக்கு அப்பால் இருந்து பெறப்பட வேண்டியது அல்ல. இல்வாழ்க்கை மேற்கொண்டொருக்கும் அது முடிந்த ஒன்றே என்ற சீரிய சிந்தனை வேறெங்கும் காணாதது ஆகும்.

-- Edited by admin on Wednesday 15th of April 2020 04:59:51 AM

admin · Guru

அறன் வலியுறுத்தல் அதிகாரப் பாடல்களின் சாரம்

குறளின் திரள் பொருளே அறன்வலியுறுத்தல்தான். அறன் வலியுறுத்தலாவது அறன் வலிமையுடைத்து என்பதனை அறிவுறுத்தலும், அறநெறியே மாந்தரின் நல்வாழ்வுக்கு உகந்தது என வற்புறுத்திக் கூறுவதுமாம். இவ்வதிகாரம் அறத்தின் விழுப்பம் கூறி அதன் இயல்பு வரையறுத்து அறச்செயல் எது என்பதைச் சொல்லி அதனால் பெறப்படும் பேறுகளை விளக்குகிறது. அறவோர்க்கே அறம் சிறப்பானாலும் எல்லோர் வாழ்விலும் அது அடிப்படை ஆதல் வேண்டும் என்பது உணர்த்தப்படுகிறது.

அறன் வலியுறுத்தல்

திருக்குறள் பனுவலுக்குத் திறவுகோலாக அமைவது அறன் வலியுறுத்தல் அதிகாரம்.
குறள்நூல் தொடக்கம் முதல் முடிவு வரை அறத்தையே உணர்த்துவது. தனிஅறம் பேசியதாலும், பொருள் செய்தலில் மேற்கொள்ள வேண்டிய பொருள் வாழ்க்கை அறங்கள் கூறியதாலும், களவும் கற்புமாகிய காமஇன்ப வாழ்க்கையும் அறத்தொடு அமையவேண்டும் என்று அறிவுறுத்துவதாலும், பொருளும் இன்பமும் அறமாகவே அடங்கவேண்டும் என்று குறள் வலியுறுத்துவது தெளிவு. புறநானூறு பொருளும் காமமும் அறத்தின் வழிகளில் செல்லும் என்று முன்னர் சொன்னது: சிறப்புடை மரபிற் பொருளும் இன்பமும் அறத்து வழிப்படூஉந் தோற்றம் போல (புறநானூறு.37 பொருள்: மேன்மையுடைய முறைமையினால் பொருளும் காமமும் அறத்தின் பின்னே தோன்றும் காடசியைப் போல.) அறன் வலியுறுத்தல் என்பது அறத்தை வலியுறுத்திக் கூறுதலும் அதாவது அறத்தைப் பின்பற்றவேண்டிய இன்றியமையாமையைக் குறிப்பிட்டு நிற்றலும், அறத்தை மக்கள் கடைப்பிடிக்கவேண்டும் எனச் சொல்வதும் ஆகும். அறன் வலியுறுத்தல் அதிகாரம், அறத்தின் பொது இலக்கணம் கூறி, ஏனைய பொருளும் இன்பமும் அறவழி வருவனவாகவே இருக்கவேண்டும் என்று அறிவுறுத்துகிறது.

'அறம்' என்பது நற்செயல் என்பதைச் சுட்டும் கலைச்சொல். அறம் என்பதை அறு+அம் என்று விரிப்பர். அறு என்பது அறுத்துச் செல் என்ற பொருள் தரும். அறுத்துக் கொள்ளப் பயன்படுவது அறம் என்பர். சிக்கல் நிறைந்தது வாழ்க்கை. அவரவர் தன் வழியிலுள்ள சிக்கல் அறுத்து நிறைவான வாழ்வு அமைக்கத் துணை செய்வது அறம். மனிதன் தனக்கென வரையறுத்துக் கொண்ட ஒழுக்க முறைகளின் தொகுதியே-முழுநிறைவடிவமே-அறம் என்று கூறுவர். இச்சொல் காலப்போக்கில் பல்வேறு பொருள்களை உணர்த்தும் பொருள் செறிவு வாய்ந்த சொல்லாகச் சிறப்புற்று விரிவடைந்தது. அறம் என்ற சொல் நன்மை, ஈகை, நீதி முதலிய பொருள்களில் வழங்கலாயிற்று. நல்வாழ்வுக்குப் பயன்படுகின்ற அத்துணைப் பொருள்களையும் தன்னுள் தழுவி நிற்பது அறம். பொதுவாக நல்லொழுக்கமும் நற்செய்கைகளும் அறம் என்று அறியப்படும்.

ஒழுக்கச் செயலுக்கு அடிப்படையாக இருப்பது எண்ணமாகும். எண்ணம் தூய்மையாக இருந்தால்தான் சொல்லும் செயலும் தூய்மையாக அமைய முடியும். எனவே எண்ணம் தூய்மையாக இருக்கவேண்டுமானால், மனம் மாசு இல்லாததாக இருக்க வேண்டும் என்கிறது இவ்வதிகாரத்துப் பாடல் ஒன்று. மனம் மாசற்றுத் தூய்மையாக இருக்கும் நிலையே அறம் எனப்படும். இவ்வாறு அறத்திற்குப் பொது இலக்கணம் கூறியபின் மனம் சார்ந்த அறத்தின் பண்புகளாகக் கடிந்தொழுக வேண்டியவற்றில் அழுக்காறு, அவா, வெகுளி, இன்னாச் சொல் ஆகிய நான்கும் குறிப்பாகச் சொல்லப்படுகின்றன.

அறத்திற்கு வரையறை செய்து (குறள் 34,35) அறத்தின் சிறப்பு கூறி (குறள் 31,32) எப்பொழுது அறம் செய்வது, ஏன் அறம் செய்யவேண்டும் (குறள் 33,36,38, 39) எனக் கூறி, செய்ய்யத்தக்கன பழியில்லா அறம்(குறள் 40) என்று அதிகாரம் முடிவடைகிறது. இடையில், உலகியல் காட்சி ஒன்றைக் காண்பித்து அறக்கருத்து தவறாகப்புரிந்து கொள்ளப்படக்கூடாது (37) என்பதும் தெளிவாக்கப்படுகிறது.

அறன் வலியுறுத்தல் அதிகாரப் பாடல்களின் சாரம்:

31 ஆம்குறள் அறவாழ்வு மேற்கொண்டோர் சிறப்பையும் செல்வத்தையும் பெறுவர் என்கிறது.
32 ஆம்குறள் அறம் செய்வதை எப்பொழுதும் மறத்தலாகாது என்று சொல்வது.
33 ஆம்குறள் இயன்ற வழிவகையில் எல்லாம், இடைவிடாது, அறத்தைச் செய்யத்தகும் இடமெல்லாம் செய்க எனத் தூண்டுவது.
34 ஆம்குறள் உள்ளத்தைத் தூய்மையாக வைத்திருந்து, ஆர்ப்பாட்டம் இன்றி, அறம் செய்க என்று கூறுவது.
35 ஆம்குறள் பொறாமை, பேராசை, சினம், கடுஞ்சொல் இவை நான்கையும் ஒழித்து நடப்பதே அறம் என்று கூறுவது.
36 ஆம்குறள் அன்றைக்குப் பார்த்துக்கொள்ளலாம் எனத் தள்ளிப்போடாது அறம் செய்க; அது கடைசிக் காலத்தில் அழியாத துணையாய் இருக்கும் என்று அறிவுறுத்துவது.
37 ஆம்குறள் அறக்கருத்து பிழைபடவேண்டாம் எனத் தெளிவுறுத்துவது.
38 ஆம்குறள் இடையீடு இல்லாமல் அறம் செய்தால் இன்னல்-இடைவெளி இல்லாது வாழ்வு அமையும்; வாழ்நாள் முழுதும் அறம் செய்க என அறிவுறுத்துகிறது.
39 ஆம்குறள் நல்லொழுக்கத்தாலும் நற்செயல்களாலும் கிடைப்பது மட்டுமே இன்பம்; மற்றவை வேறானவை, புகழும் தரா என்று முடிவாகக் கூறுவது.
40 ஆம்குறள் கருத்துடன் செய்யவேண்டியது அறமே; ஆராய்ந்து விலக்க வேண்டியது பழியே என்று அறிவுறுத்துவது.

அறன் வலியுறுத்தல் அதிகாரச் சிறப்பு

குறளில் உள்ள எல்லா அதிகாரங்களும் அறங்கூறுவனவே. இவ்வதிகாரங்களுக்கெல்லாம் அறன் வலியுறுத்தல் முன்னுரை ஆகும். அறத்தொடு ஈட்டும் பொருளையும் நுகரும் இன்பத்தையுமே இது விளக்குவதால், குறளுக்குச் செயப்படுபொருளாக அமைவது அறமே. அறத்தின் வலிமையை வலியுறுத்தவே குறள் யாக்கப்பட்டது. அறவாழ்வு பற்றிச் சொல்வது குறள். 'செயற்பால தோரும் அறனே' 'அறத்தான் வருவதே இன்பம்' என்று அறன் வலியுறுத்தல் கூறும்.

அறன் வலியுறுத்தல் குறளின் பாயிர அதிகாரங்களாகக் கருதப்படும் நான்கு அதிகாரங்களில் ஒன்றாக உள்ளது (மற்றவை கடவுள் வாழ்த்து, வான்சிறப்பு, நீத்தார் பெருமை ஆகியன). சிறப்பு ஈனும் செல்வமும் ஈனும் அறத்தினூஉங்கு ஆக்கம் எவனோ உயிர்க்கு என்று அறவழி தேடிய பொருள் இயல்பை எடுத்துக்காட்டியதாலும், புற இன்பங்களும் அக இன்பங்களும் அறத்தொடுபட்டு ஆவதே என்று கூறுவதாலும், பொருளும் இன்பமும் அறமாகவே அடங்கும் முறைமை அறன் வலியுறுத்தல் ஆனது.

இவ்வதிகாரத்தின் மூலம் வள்ளுவரின் அறம் பற்றிய மனஓட்டங்களைப் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. அவருக்கு அறமே எல்லாம். மாந்தர் அறத்தை மறவாமல் செய்யவேண்டும் என்பது அவர் விருப்பம். எவ்வெவ்வழிகளெல்லாம் அறம் செய்யமுடியுமோ அவ்வவ்வழிகளில் அறம் செய்யவேண்டும்; ஒருநாள் கூட வீணாக்காமல் அறம் செய்ய வேண்டும்; பின்னால் பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்றிராமல் அறம் செய்யவேண்டும். உள்ளம் தூய்மையாக இருந்தால் அதுவே எல்லா அறமுமாம் என்ற எளிய அறநெறி ஒன்றும் சொல்கிறார். அழுக்காறு, அவா, வெகுளி, இன்னாச்சொல் என்ற நான்கு அறமற்ற எண்ணங்களும் பேச்சும் அறத்திற்கு எதிரானவை என்கிறார். அறவழி நின்றால் இயற்கையின் துணை கிடைக்கும் என்று அவர் நம்புகிறார் என்பதும் தெரிகிறது. அறத்திற்கு எதிர்ச்சொல்லாக 'பழி'யை ஆள்கிறார். பழி ஏற்படாவண்ணம் ஆராய்ந்து காத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று எச்சரிக்கவும் செய்கிறார். அறச்செயல்களால் வருவது மட்டுமே உண்மையான இன்பம் என்கிறார்.

அறவாழ்க்கையின் பயனை எடுத்துரைப்பதில் குறள் தனித்துவம் வாய்ந்தது. 'பொருள் தேடப் போனால் அறத்தைக் கைவிட வேண்டி வரும்' என்று பேராசை கொண்ட செல்வர்கள் ஒருபுறமும், சமயம் சார்ந்த அறநூல்கள் 'இப்பிறவியில் துன்பப்பட்டால், பிறவிக் கடலைக் கடக்கலாம்' என்று மறுபுறமும் குழப்ப, இவ்வதிகாரம் 'சிறப்பீனும் செல்வமும் ஈனும் அறம்; என்றும் 'அறத்தான் வருவதே இன்பம்' என்றும் அறம் செய்வதால் கிடைக்கப்பெறும் பயன்களை தெளிவாகக் கூறுகிறது.

மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதல்... என்ற அறத்துக்கான அரிய வரையறை கண்ட குறள் 34 இவ்வதிகாரத்திலேதான் உள்ளது.

புறத்தோற்றத்தைக் கண்டு அறத்தின் பயனை அளந்தறியாதே என்று வாழ்க்கை வேறுபாடுகள் உலகியலாலும் செல்வ வேறுபாட்டாலும் தோன்றுவதே தவிர, அறத்தின்பாற் பட்டதன்று என்ற தெளிவையும் தரும் அறத்தாறு இதுவென வேண்டா என்ற குறளும் (37 இந்த அதிகாரத்தில் அமைந்ததே.

admin · Guru

Ialpudaiya%2Bmuuvar%2B-01.png

Ialpudaiya%2Bmuuvar%2B-02.png

admin · Guru

Ialpudaiya%2Bmuuvar%2B-03.png

Ialpudaiya%2Bmuuvar%2B-04.png

admin · Guru

Ialpudaiya%2Bmuuvar%2B-05.png

admin · Guru

ரிஷி யக்ஞம் (ஆன்மிக சாஸ்திரக் கல்வி), தேவ யக்ஞம் (பூஜை, ஹோமம் போன்ற வழிபாட்டு முறைகள்), நரயக்ஞம் (அதிதி உபசாரம்), பித்ரு யக்ஞம் (பெற்றோரைப் பேணுதல்,மூதாதையரை வழிபடுதல்), பூத யக்ஞம் (பறவை-மிருகங்களைப் பேணுதல்) போன்றவையே கிரகஸ்தாஸ்ரமிகள் (இல்லறத்தார்) அனுஷ்டிக்க வேண்டிய பஞ்ச யக்ஞங்களாகும்.

தேவ யக்ஞம்[தொகு]

வேத மந்திரங்கள் ஓதுவது, ஓதுவித்தல். வேதங்கள் ஓதி வேள்வி வளர்த்து தேவர்களை மகிழ்விப்பது.

பிரம்ம / ரிஷி யக்ஞம்[தொகு]

உபநிடதங்கள், பிரம்ம சூத்திரம், பகவத் கீதை, இதிகாசங்கள், திருமுறை, திருக்குறள் போன்ற மகான்களின் தெய்வீக நூல்களை கேட்டல், படித்தல் மற்றும் அவைகளை சிந்தித்தலே பிரம்ம யக்ஞம் அல்லது ரிஷி யக்ஞம் ஆகும்.

பித்ரு யக்ஞம்[தொகு]

நீத்தார் வழிபாட்டின் மூலம் நமது மூதாதைர்களுக்கு சிரார்த்தம், திதி, தர்ப்பணம் கொடுப்பதின் மூலம் மகிழ்விப்பது.

மனுஸ்ய யக்ஞம்[தொகு]

வீட்டிற்கு வரும் அதிதிகளுக்கு தங்க இடம் அளித்து, அமுது படைத்து விருந்தோம்புவது.

பூத யக்ஞம்[தொகு]

பசு, காகம் போன்ற விலங்குகளுக்கு உணவு வழங்குதல்.

admin · Guru

வள்ளுவர் குறளை 9ம் நூற்றாண்டில் யாத்து 100 ஆண்டிற்குள் சமணர் மணக்குடவர் வரைந்த உரை, அதன் பின்பாக காலிங்கர், பரிதியார், பரிப்பெருமாள், பரிமேலழகர் மேலும் பழைய உரை என 14ம் நூற்றாண்டிற்குள் எழுந்த அனைத்து உரைகளும் கூறும் உரை தெளிவாக கருத்தொற்றுமை உள்ளது.

https://ta.wikipedia.org/s/1bv2

திருக்குறளுக்குப் பத்து பேர் உரை உள்ளது எனப் பழம்பாடல் ஒன்று கூறுகிறது.

தருமர் மணக்குடவர் தாமத்தர் நச்சர்

பரிதி பரிமே லழகர்-திருமலையர்

மல்லர் பரிப்பெருமாள் காலிங்கர் வள்ளுவர்நூற்கு

எல்லையுரை செய்தார் இவர் ^[1]

இவர்களில் பரிமேலழகர், மணக்குடவர், காலிங்கர், பரிதி, பரிப்பெருமாள் ஆகிய ஐவர் உரைகள் வெளிவந்துள்ளன.^[2] தருமர், தாமத்தர், நச்சர் ஆகிய மூவரின் உரைகள் சில குறட்பாக்களுக்கு மட்டும் கிடைத்துள்ளன. திருமலையர், மல்லர் ஆகிய இருவர் உரை கிடைக்கவில்லை.

கிடைத்துள்ள இந்த உரைகளில் காலத்தால் பிந்திய பரிமேலழகர் உரை 13 ஆம் நூற்றாண்டில் தோன்றியது. பரிப்பெருமாள் காலம் 11 ஆம் நூற்றாண்டு எனத் தெளிவாகத் தெரிகிறது. இவரது உரை மணக்குடவர் உரையைத் தழுவி எழுதப்பட்டுள்ளது. எனவே மணக்குடவர் காலம் 10 ஆம் நூற்றாண்டு என்பதாகிறது.^[3] ஏனைய மூவர் உரைகளைக் காலிங்கர், பரிப்பெருமாள், பரிமேலழகர் எனக் கால வரிசைப்படுத்தலாம். பரிதியார் உரை காலிங்கர் உரையைத் தழுவிச் செல்கிறது.

தாமத்தர், நச்சர், தருமர் உரைகள் கடவுள் வாழ்த்து “இருள்சேர் இருவினையும் சேரா”, “பொறிவாயில் ஐந்தவித்தான்” ஆகிய இரண்டு பாடல்களுக்கு மட்டும் தமிழ்ப்பொழில் மாத இதழிலும், பிற பதிப்புகளிலும் வெளியாகியுள்ளன.

"உரையாசிரியர்கள்" என்னும் நூலை எழுதிய மு.வை. அரவிந்தன் என்பவர் பின்வருமாறு கூறிகின்றார்:

திருக்குறள் உரைகளில், பரிமேலழகர் உரைக்கு அடுத்தபடியாக அச்சேறி மக்களிடத்தில் பரவிச் செல்வாக்குப் பெற்ற பெருமை, மணக்குடவர் உரைக்கு உண்டு. பரிமேலழகர் உரையை மறுப்பவர்களும் அவரது கருத்தை ஏற்காதவர்களும் மணக்குடவர் உரையையே நோக்குவது பல ஆண்டுகளாக இருந்து வரும் வழக்கமாகும்...
பரிமேலழகருக்குச் சிறந்த வழிகாட்டியாய் இருந்தவர் மணக்குடவரே. இவர் அமைத்துச் செப்பனிட்ட பாதையிலேயே பரிமேலழகர் முன்னேறிச் செல்கிறார். அதிகாரந் தோறும் அமைந்துள்ள குறட்பாக்களை, கருத்து இயைபு நோக்கிப் பிரித்துப் பொருள்கூறும் முறையைப் பரிமேலழகர் மணக்குடவரிடமிருந்தே பெற்றுள்ளார். பல குறட்பாக்களின் உரையும் விளக்கமும்கூடப் பரிமேலழகர் மணக்குடவரைத் தழுவியே உரைக்கின்றார். "அறத்தாறு இதுவென" என்ற குறளின் (37) விளக்கவுரையில் மணக்குடவர், "இது பொன்றினாலும் துணையாகுமோ என்றார்க்குத் துணையாயினவாறு காட்டிற்று" என்கிறார். பரிமேலழகர் அவர் கருத்தைத் தழுவி, "இதனாற் பொன்றாத் துணையாதல் தெளிவிக்கப்பட்டது" என்று உரைக்கின்றார்.
"செவிக்குணவு" என்ற குறளின் (412) உரையில் மணக்குடவர், "பெருக உண்ணின் கேள்வியை விரும்பாது காம நுகர்ச்சியை விரும்பும் ஆதலான், 'சிறிது' என்றார்" என்று கூறுகின்றார். பரிமேலழகர் அவர் கருத்தை மேற்கொண்டு "நோயும் காமமும் பெருகுதலால் 'சிறிது' என்றும் கூறினார்" என்று உரைக்கின்றார்.
"உலகம் தழீஇயது" என்ற குறளின் (425) உரையில் மணக்குடவர், "நீர்ப்பூப்போல மலர்தலும் குவிதலும் இன்றி, ஒரு தன்மையாகச் செலுத்துதல் அறிவு" என்று கூறுகிறார். பரிமேலழகர் அக்குறளின் விளக்கவுரையில், "கயப்பூப் போல வேறுபடாது கோட்டுப் பூப்போல ஒரு நிலையே நட்பாயினான் எல்லா இன்பமும் எய்தும் ஆகலின், அதனை அறிவு என்றார்" என்று மணக்குடவர் கருத்தைத் தழுவி எழுதுகின்றார்.
வேறு சில இடங்களில் பரிமேலழகர், மணக்குடவரைப் பெரிதும் மதித்து அவர் உரையையும் கருத்தையும் சுட்டிச் செல்லுகின்றார். அவர் கருத்துப் பொருந்தா இடங்களைக் காரணங்கூறி மறுக்கின்றார். (மேற்குறிப்பு, பக்கங்கள்: 3;6).

மணக்குடவர் உரை அச்சேறிய வரலாறு[தொகு]
முதன்முதல் மணக்குடவர் உரையில் ஒரு பகுதியாகிய அறத்துப்பால் உரையை வெளியிட்ட பெருமை வ.உ. சிதம்பரனாரைச் சாரும். இந்த உரை 1917இல் வெளிவந்தது. 1925இல், மணக்குடவரின் உரை முழுவதையும் கா. பொன்னுசாமி நாட்டார் வெளியிட்டார்.
முதன்முதலாக, பரிமேலழகர் உரை முழுவதும் 1849இல் சென்னையில் எம். வீராசாமியால் பதிப்பிக்கப்பட்டது என்பதைக் கருதும்போது, 19ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியிலிருந்து 20ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதி வரை மணக்குடவர் உரை பொதுமக்களின் கவனத்திற்கு வராமலே இருந்தது என்பது தெரியவருகிறது.
திருக்குறள் உரை என்றாலே அது பரிமேலழகர் உரைதான் என்னும் உயர்வு நிலையில் - உணர்வு நிலையில் பரிமேலழகரின் உரை தமிழறிந்தார் மனத்தில் ஆட்சி செலுத்தியது. பரிமேலழகர் உரை வைதிக சிந்தனையை உள்ளடக்கியிருந்ததும் இலக்கண நுட்பம் செறிந்ததுமாக விளங்கியது இதற்கு முக்கிய காரணம்.

திருக்குறள் அறம், பொருள், காமம் என்னும் முப்பால் பிரிவைக் கொண்டதாயினும், அப்பால்களுக்குள் நான்காவது பாலாக "வீடு" என்பதைக் காணும் முயற்சி பழைய உரையாசிரியர்களிடம் தெரிகிறது. இதைப் பரிமேலழகர் செய்வதற்கு முன்னரே மணக்குடவர் செய்துள்ளார். அவரது உரையில்,
புருடார்த்தமாகிய தன்மார்த்த காம மோட்சங்களுள் முதன் மூன்றனையும் வழுவாதொழுகவே மோட்சம் எய்தலான், அதற்கு வேறு வகுத்துக் கூற வேண்டுவது இன்மையின், அஃது ஒழித்துத் தன்மார்த்த காமப் பகுதிகளை அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால் என்று பெயர் கூறுவார்...
என்று மணக்குடவர் விளக்குகிறார்.
அதுபோலவே பழைய உரையாசிரியர் பரிப்பெருமாளும் கூறுகின்றார்.
திருக்குறளைப் புருடார்த்த வரையறைக்குள் கொண்டு வருகின்ற பரிமேலழகர் கூற்று^[3] யாவரும் அறிந்ததே:
இந்திரன் முதலிய இறையவர் பதங்களும், அந்தம் இல் இன்பத்து அழிவில் வீடும் நெறியறிந்து எய்துதற்குரிய மாந்தர்க்கு உறுதி என உயர்ந்தோரால் எடுக்கப்பட்ட பொருள் நான்கு. அவை, அறம், பொருள், இன்பம், வீடு என்பன. அவற்றுள் வீடு என்பது சிந்தையும் மொழியும் செல்லா நிலைமைத்து ஆதலில், துறவறமாகிய காரண வகையாற் கூறப்படுவது அல்லது இலக்கண வகையாற் கூறப்படாமையின் நூற்களாற் கூறப்படுவன ஏனை மூன்றுமேயாம்.
இப்பார்வை, திருவள்ளுவரை ஒரு "தெய்வ" நிலைக்கு உயர்த்தும் முயற்சி இருந்ததையே சுட்டுகிறது.

admin · Guru

நவீன தமிழறிஞர்கள் வழி தவறிய கற்பனை நச்சு ஊகங்கள்

குறள் எழுந்த (மொழியியல் ரீதியாக முழுமையான தொடை அமைப்பு, குறள் வெண்பா இலக்கணம், பல புதிய சொற்கள், செய்வினை ஸெயப்பாட்டுவினை அமைப்பு எல்லாம் நிலை பெற்ற பின்பு) ஒரு நூற்றாண்டிற்குள்ளாக எழுந்த பழைய உரை சமணர் மணக்குடவர் உரை முதலாக 15ம் நூற்றாண்டு வரை அனைவரும் கூறும் தமிழ் மெய்யியல் மரபு பொருளை மாற்றிட

19ம் நூற்றாண்டு முதல் கல்வி கிறிஸ்துவர்களால் வடிவமைக்கப்பட, நச்சு ஏற்றப்பட -தமிழர் மரபு என்பது பாரத நாட்டின் பொதுமை என்பதைவிட்டு, திருக்குறளிற்கு தன்னிச்சையாய் உளறலாய் உரை செய்தனர்.

இல் வாழ்க்கையின் மூலம் நல்லாற்றின் இயல்புடைய மூவர் என்கையில் அது குடும்பத்தினர் இல்லை என உணர்ந்து சமூகத்தின் பல்வேறு பிரிவினரை கூறிய அறிஞர்கள்

மூவேந்தரான சேர, சோழ, பாண்டிய மன்னர்கள்

- திரு வி க, வ சுப மாணிக்கம், இரா சாரங்கபாணி, குழந்தை

இளையர், முதியோர், பெண்கள் - ச தண்டபாணி தேசிகர்

உறவினர், நண்பர், ஏழைகள் நாமக்கல் இராமலிங்கம்.

சைவர், வைணவர், வைதிகர்

அல்லது அரசன், ஆசான், ஆன்றோர் - மு கோவிந்தசாமி

அறவோர், நீத்தார், அந்தணர் - கா அப்பாத்துரை

மாணவர், தொண்டர், அறிவர் - சி இலக்குவனார்

பார்ப்பான், அரசன், வணிகன் - தேவநேயப் பாவாணர்

தாய், தந்தை, தாரம் வ உ சிதம்பரம், இரா இளங்குமரன்

பெற்றோர், துணைவி, மக்கள்

- கு ச ஆனந்தன், நெடுஞ்செழியன், கலைஞர், சுஜாதா.

குடும்பத்தாரைப் பிரித்து தாய், தந்தை, மனைவி, மகன் என்றெல்லாம் பிரிப்பதோ, தொடர்பற்று ஜாதிகளை திணிக்கும் கிறிஸ்துவ வெறி தேவநேயர் உரைகளோ வள்ளுவர் உள்ளம் இல்லை.

மேலும் பெருஞ்சித்திரனார் அடுத்த குறளில் சொன்ன துறந்தார்க்கும் துவ்வா தவர்க்கும் இறந்தார்க்கும் ஆகியோர் தான் என இக்குறளின் தமிழ் மரபின் இயல்புடைய மூவரை தராமல் குறளின் தன்மையை சிதைக்கிறார்

தமிழர் மெய்யியல் மரபு, வேதங்கள், இறை வணக்கம் என்பதை மாற்ற எத்தனை பாடுபடல்- எல்லாருமே கிறிஸ்துவர்களால் வடிவமைக்கப்பட, நச்சு ஏற்றப்பட -தமிழர் மரபு என்பது பாரத நாட்டின் பொதுமை என்பதைவிட்டு, திருக்குறளிற்கு தன்னிச்சையாய் உளறலாய் உரை செய்தனர்.

கல்வி நிலை, மனைத் தவநிலை, துறவுநிலை நிற்பார் -கா சு பிள்ளை

admin · Guru

முதலில் "சேர- சோழ-பாண்டியர்" மூவேந்தரில் தொடங்கி - கிறிஸ்துவ மதவெறி தேவநேயரின் "பார்ப்பான், அரசன், வணிகன்" இன்று குடும்பத்தினர் என்போர் அனைவரும் திருக்குறளை கீழமை செய்து வள்ளுவத்தின் தமிழ் மரபை மறுப்பவர் என்பதை நாம் இந்த அதிகாரத்தின் 10 குறட்பாவையும் மற்றும் திருக்குறளின் பாயிரத்தின் தன்மையாலும் நாம் மிகத் தெளிவாய் காணலாம்.

இல்வாழ்க்கை அதிகாரப் பாடல்களின் சாரம்:

41 ஆம்குறள் அறம் -குடும்பத்தினர் தன் நல்லாற்றின் (வீடுபேறு) வழிக்காய் அறவழியின் இயல்பான மூவருக்கு துணையாக இருக்க வேண்டும்
42 ஆம்குறள் துறந்தவர்கும் வறியவர்க்கும் தன்னிடத்தே இறந்தவர்க்கும் இல்லறம் மேற்கொண்டு வாழ்கிறவன் துணையாவான்
43 ஆம்குறள் இல்வாழ்பவன் கடமையாக இறந்த முன்னோர், உலகைப் படைத்த இறைவன், விருந்தினர், குடும்பம் பிறகு தான் என்ற வரிசையில் வாழ்வதே கடமை நெறி
44 ஆம்குறள் பழிக்கு அஞ்சாமல் சேர்த்த பொருள் இருப்பினும் , பொருளைப் பகுத்து உண்ணும் பண்பிலேதான் இல்வாழ்பவன் வாழ்க்கையின் ஒழுக்கமே இருக்கிறது.
45 ஆம்குறள் இல்வாழ்வான் குடும்பத்தினருடன் வாழ்வது குடும்பப் பண்பு, சமுதாயத்திற்கு அறம் செய்வது பயன்
46 ஆம்குறள் ஒருவன் அறநெறியில் இல்வாழ்க்கையைச் செலுத்தி வாழ்வானானால், அத்தகையவன் வேறு நெறியில் சென்று பெறத்தக்கது ஏதுமில்லை.
47 ஆம்குறள் அறத்தின் இயல்பொடு இல்வாழ்கை வாழ்கிறவன்- வாழ முயல்கிறவன் பல திறத்தாரிலும் மேம்பட்டு விளங்குகிறவன்
48 ஆம்குறள் - தானும் அறவழியில் நடந்து, பிறரையும் அவ்வழியில் நடக்கச் செய்திடுவோரின் இல்வாழ்க்கை, துறவறத்தார் காட்டும் பொறுமையிலும் வலிமை மிக்கது.
49 ஆம்குறள் மேலே சொன்னபடியாக சமுதாயத்தின் பல்வேறு பிரிவினருக்கும் உதவும்படியான இல்வாழ்க்கையே நல்லறம், அதுவும் மற்றவன் பழிக்கும் குற்றம் இல்லாமல் விளங்கினால் மேலும் நன்மையாகும்.
50 ஆவதுகுறள் மேலே சொன்னபடியாக சமுதாயத்தின் பல்வேறு பிரிவினருக்கும் உதவும்படி இவ்வுலகில் வாழும் இல்வாழ்வான் தெய்வம் உறையும் வானுலகில் இடம் பெறுவான்.

admin · Guru

.2 திருக்குறள் போற்றும் அறவாழ்வு

E

தமிழரின் அறவாழ்வைக் காட்டும் நூல்களில் திருக்குறளின் பங்கு மிகவும் உயரியது. திருக்குறள் ஒரு சமூகத்தளத்தில் நின்று பாடப்பட்டது எனினும், உலகனைத்திற்கும் பொதுவான தன்மைகள் அந்நூலில் மிகுதியாயுள்ளன. கடுமையான குறிக்கோள்களை நடைமுறைக்கு ஒவ்வாத நிலையிலிருந்து பேசாமல், வாழ்க்கையை உயர்ந்ததாகவும், இனியதாகவும் ஆக்கிக் கொள்வதற்குப் பயன்படும் ஒரு பண்பாட்டு வழிகாட்டியாகத் திருக்குறள் விளங்குகின்றது. திருக்குறள் காட்டும் அறநெறிக் கோட்பாடுகள் பிறிதொரு பாடத்தொகுப்பில் ('வள்ளுவரின் வாழ்வியல் தத்துவம்') விரிவாகக் கூறப்பெற்றுள்ளன. இப்பாடத்தில் ஒழுக்கம், கள் உண்ணாமை, ஊன் உண்ணாமை, வரைவின் மகளிர் - இவை பற்றிய கருத்துகளை மட்டும் காண்போம்.

3.2.1 திருவள்ளுவர் கூறும் கள் உண்ணாமை

சங்க காலச் சமூகம் கள் குடிப்பதைத் தவறென்று குறிக்கவில்லை. விருந்தோம்புவதில் கள் ஒரு தகுதியான இடத்தைப் பெற்றிருந்தது. ஆனால் திருவள்ளுவர் கள் குடித்தல் தீய பழக்கமென்பதை அறிவுறுத்தத் தயங்கவில்லை. கள் குடிப்பதால் வரும் கேடுகளைத் திருவள்ளுவர் கள் உண்ணாமை என்ற அதிகாரத்தில் கீழ்க்காணும் வகைகளில் கூறுகின்றார்:

Kudikaaran(Drunkard)
கள் மயக்கம்

கள் குடிப்பவரைக் கண்டு பகைவர் அஞ்சமாட்டார்.
கள் குடிப்பவர் புகழை இழந்துவிடுவர்.
கள் குடிப்பவர் சான்றோரால் மதிக்கப்படமாட்டார்.
கள் குடிப்பவரைத் தாயும் வெறுப்பாள்.
கள் குடிப்பவரை நாணம் என்னும் உணர்ச்சி நீங்கிவிடும்.
கள் குடித்தல் அறியாமையின் விளைவாகும்.
கள் குடித்தலும் இறப்பும் வேறுபட்டவை அல்ல.
கள் குடிப்பவரைக் கண்டு பிறர் நகைப்பர்.
கள் குடிப்பதனால் பிறர் அறியாமல் இருந்த குற்றங்கள் எல்லாம் வெளிப்படும்.
கள் உண்பவனைத் திருத்துதல் இயலாது.
கள் உண்ணும் பழக்கத்திற்கு அடிமையாகிய ஒருவன், சுய நினைவில் இருக்கும் போது, கள் உண்டு மயங்கிய ஒருவனைக் கண்டால் திருந்தக் கூடும்.

ஒரு மனிதனைப் பண்பாட்டு உயர்நிலையிலிருந்து கீழே தள்ளிவிடும் இக்கொடிய பழக்கத்தைத் திருவள்ளுவரே முதன்முதலில் இந்த அளவுக்குக் கண்டித்துள்ளார்.

3.2.2 ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரும்

நல்ல நெறியில் வாழ்வது என்பது உடலுக்கும் மனத்திற்கும் நல்லது; சமூக அமைதிக்கும் இனியது. இன்று ஒழுக்கமின்மையே 'எய்ட்ஸ்' நோயை உருவாக்கியுள்ளது. இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே திருவள்ளுவர் ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப்படும் என்று கூறியுள்ளார்.

சங்க காலத்தில் பெரிதும் கடியப்படாத பரத்தைமையினையும் வள்ளுவர் கண்டிக்கின்றார். பொருள் கொடுத்து பெண் ஒருத்தியைத் தழுவுவது பிணத்தைத் தழுவுவதைப் போன்றது என்கிறார். சங்ககாலப் பண்பாடு பரத்தைமையைக் கண்டித்து மொழியவில்லை. ஆணின் ஒழுங்கைச் சங்கச் சமூகம் பெரிதும் வற்புறுத்தவில்லை. பரத்தை என்ற பெண்பாற் சொல் மட்டுமே சங்க இலக்கியத்தில் உண்டு. அதற்கு நிகராக ஆண்பாலுக்கும் பொருந்தப் பரத்தன் என்ற சொல்லைத் திருவள்ளுவரே ஆளக் காண்கிறோம் (குறள், 1311).

விலைமாதரின் தோளைச் சேர்வோர் கீழ்மக்கள் என்றும், அவ்வுறவு நரகத்தை ஒத்தது என்றும் வள்ளுவர் கூறுகின்றார்.

வரைவிலா மாணிழையார் மென்தோள் புரையிலாப்
பூரியர்கள் ஆழும் அளறு. குறள் - 919)

ஒழுக்க வரையறை இல்லாத பெண்களின் தோள்களைச் சேர்தல் இழிந்த மக்களுக்கு உரிய செயலாகும்; அச்செயல் சேற்றில் விழுந்து புரள்வது போலக் கீழானதாகும் என்பது மேற்சொன்ன குறளின் பொருளாகும்.

3.2.3 ஊன் உண்ணாமை

திருவள்ளுவர் அருள் உணர்வின் அடிப்படையில் புலால் உணவையும் மறுக்குமாறு அறிவுறுத்துகின்றார். சங்க காலத்தில் கபிலர், ஒளவையார் போன்ற பெரும் புலவர்களும் ஊன் உணவின் பெருமை பேசக் காண்கின்றோம். ஆனால் திருவள்ளுவர்,

தன்ஊன் பெருக்கற்குத் தான்பிறிதுஊன் உண்பான்
எங்ஙனம் ஆளும் அருள். (குறள் - 251)

Pulaal Unnaamai(Vegetarian)
புலால் மறுப்பு

என்கின்றார். தன் உடம்பைப் பெருக்க வைத்துக்கொள்ள வேறொன்றின் ஊனை உண்பவன் எங்ஙனம் அருள் உணர்வைக் காட்ட முடியும் எனக் கேட்கிறார். சமண பௌத்த சமயங்களும் புலால் உண்ணுதலைக் கண்டித்திருக்கின்றன. தமிழகத்தில் அதைக் கண்டிக்கும் முதல் குரல் திருவள்ளுவருடையதாக இருந்திருக்கிறது. தமிழர் அருள் உணர்வு மிக்கவர். ஒரு பூங்கொடி, ஒரு மயில் பறவை என அஃறிணை உயிர்களும் துயருறுதல் கூடாது என நினைத்த சமூகத்தில் ஊன் உணவைச் சரியானதென்று கருத முடியாத நிலை தோன்றியதில் வியப்பில்லை. வைதிக சமயம் வேள்வியில் உயிர்க்கொலை செய்வதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தது.

பசுவைப் புனிதமாகக் கருதுவதாகக் கூறும் வைதிக சமயம் முற்காலத்தில் வேள்வியின் பொருட்டுக் கொலைப்படுத்தப் பசுவைக் கட்டி வைத்திருந்ததனை மணிமேகலை குறிப்பிடுகின்றது. ஆயிரம் வேள்விகள் கூடப் பெரிதில்லை; ஓர் உயிரைக் கொல்லாத நோன்பே பெரியது என்கிறார் திருவள்ளுவர். புண்ணை யாராவது உண்பார்களா என அவ்வுணவில் ஓர் அருவருப்பை ஏற்படுத்துகிறார். திருவள்ளுவர் கண்ட இப்பண்பாடே அருளாளர்களின் சமயமாக வளர்ந்து இராமலிங்க வள்ளலாரின் உயிரிரக்கம் எனப்படும் சீவகாருணிய அறமாக ஓங்கியது. தமிழர்களில் பலர் சைவ உணவினராகவும், புலால் உண்பவர்களில் பலர் மாதத்தில் சில நாட்களேனும் நோன்பு மேற்கொள்வோராகவும் அமைவது இப்பண்பாட்டின் வளர்ச்சியால்தான் என அறியலாம்.

3.2.4 வாழ்க்கையில் இருநிலைகள்

தமிழர் பண்பாட்டில் மிகக் குறிப்பிடத்தக்க இரண்டு நிலைகள் இல்லறமும் துறவறமும் ஆகும். பிரம்மசரியம், சந்நியாசம், கிரகஸ்தம், வானப் பிரஸ்தம் என்ற நான்கு நிலைகளை வடமொழி கூறுகின்றது. வடமொழி இதிகாசங்களில் இடம்பெறும் முனிவர்கள் காடுகளில் வாழ்ந்தாலும் மனைவி மக்களோடு வாழ்ந்தனர். அரசியல் துறையிலும் அவர்களுக்குப் பங்கு இருந்தது. மேனகை போன்ற பெண்களிடம் அவர்கள் மனத்தைப் பறிகொடுத்ததும் உண்டு. துருவாசர், விசுவாமித்திரர் போன்றோர் அடங்காச்சினம் கொண்டவர்களாகவும் இருந்திருக்கின்றனர். அம்முனிவர்கள் நீங்காத சாபங்களை இடுவோராகவும் இருந்துள்ளனர். தமிழர் பண்பாடு கண்ட இல்லறம் துறவறம் இவற்றினின்றும் வேறானவை.

இல்லறம் எதற்கு?

இல்லறம் எதற்கு என்ற வினாவிற்குச் சங்க இலக்கியமான குறிஞ்சிப் பாட்டு விளக்கம் கூறுவதைக் கேளுங்கள்!

Virundhombal(Hospitality)
விருந்து உபசரித்தல்

“பலரும் உண்ணும்படி அகலமாகக் கதவு திறந்து கிடக்கும் வாசலையுடைய பெரிய வீட்டில், சோற்றை வருகின்றவர்களுக்கெல்லாம் இல்லையென்னாமல் இட வேண்டும். அதனால் வீடு பொலிவு பெற வேண்டும். விருந்தினர் உண்டது போக மிஞ்சியிருக்கும் உணவை மனைவியாகிய நீ இட நான் உண்ண வேண்டும். அவ்வுயர்ந்த இல்லறம் நம்மைக் கரையேற்றும்"

என்று தலைவன் தன் காதலியிடம் கூறுகின்றான். ஒருவன் திருமணம் செய்து கொள்வதே விருந்தோம்பல் என்னும் கடமையைச் செய்ய என்று கூறும் பண்பாடு தமிழருடையதாக இருந்திருக்கின்றது. வேளாண் சமூகத்தின் அடிப்படைப் பண்பாடு இதுதான். வீடு முழுவதும் நிறைந்திருக்கும் தானியத்தை அடுத்த விளைச்சல் வந்து சேருமுன் செலவழிக்க வேண்டும். விருந்து செய்யவும் விழாக் கொண்டாடவும் வேண்டும். பொருளாதார உலகில் 'பணம்' வந்துவிட்ட பிறகே, விளைச்சல் பொருள் பணமாக மாற்றப்பட்ட பிறகே இந்த விருந்திடும் உள்ளம் சுருங்கியிருக்கிறது.

செல்விருந்து ஓம்பி வருவிருந்து பார்த்திருப்பான்
நல்விருந்து வானத் தவர்க்கு (குறள் - 86)

என்று விருந்து செய்தலை இடைவிடாத கடமையாகத் திருவள்ளுவர் கூறுகின்றார். எனவே இல்லறத்தின் தலையாய கடன் விருந்தோம்பலாகும்.

எது துறவறம்?

மனைவி, மக்கள், சுற்றத்தார் என நெருங்கிய உறவு வட்டத்தில் அன்பு காட்டி வாழ்ந்த ஒருவன் இல்லறத்தின் தேவைகளை நிறைவு செய்த நிலையில், தன்னை அடுத்த அயலார்க்கும், ஊரார்க்கும், பிறர்க்கும், பிற பிற உயிர்களுக்கும் நல்லன ஆற்றும் வகையில் அருள் உணர்ச்சி பெற வேண்டும். இதுவே துறவு. துறவு என்பது பற்று நீக்கி வாழ்வதன்று; பற்றின் விரிவு. துறவு நிலை அடையும் ஒருவன் தன் வீட்டிலுள்ளவர்களுக்காக வாழ்ந்து கொண்டிருந்த நிலை மாறி எல்லா உயிர்க்கும் அன்பு செய்வோராக மாறுகிறான். இதுவே துறவறம் எனப்பட்டது. அருள் என்பது அன்பின் குழந்தை என்கிறார் திருவள்ளுவர். எனவே திருவள்ளுவர் கூறும் துறவறம் நாட்டில் ஒவ்வொருவர்க்கும் உரியது என அறியலாம்.

3.2.5 சில நம்பிக்கைகள்

தமிழர் பண்பாட்டில், நல்வினை, தீவினை, ஊழ், மறுபிறப்பு ஆகியவற்றுக்குப் பேரிடமுண்டு. வினைகளின் பயன் தொடர்ந்து அடுத்தடுத்த பிறப்புகளைத் தரும் எனத் தமிழர் நம்பினர். திருவள்ளுவரும் இக்கருத்துக்களைக் கொண்டிருந்தார்.

ஊழிற் பெருவலி யாவுள மற்றொன்று
சூழினும் தான்முந் துறும் (குறள்-371)

என்று ஊழின் வலிமையைத் திருவள்ளுவர் கூறுகின்றார். எனினும் ஊழையும் விலக்க முடியும் என்பதே வள்ளுவரின் புரட்சி நோக்கமாகும்.

ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர்

ஆள்வினையோடு தொடர்ந்து முயல்பவர் ஊழின்
தாக்குதலை வென்றுவிட முடியும் என்கிறார்

வள்ளுவர்.

விதி வலியது மாற்ற முடியாதது என்று கூறி அழியும்
குருட்டு நம்பிக்கை கொண்ட சமூகங்களைப் போல
அல்லாமல் முயற்சியின் வலிமையை வற்புறுத்திய
சமூகமாகத் தமிழ்ச் சமூகம் காட்சி தருகின்றது.

3.2.6 வாழ்க்கைக் கடமைகள்

பொருள் ஈட்டுதல், குடும்பத்தைப் பாதுகாத்தல், பிள்ளைகளை வளர்த்தல், சமூகத் தொண்டு செய்தல் போன்ற பல கடமைகள் மனிதர்களுக்கு உள்ளன. தனி மனிதனாயினும் அவனும் சமூகத்தில் ஓர் உறுப்பினன். அவ்வகையில் வீட்டுக்கும் நாட்டுக்கும் ஆற்றவேண்டிய கடமைகளைத் தமிழ் அறநூல்கள் எடுத்துரைக்கின்றன.

பொருள் ஈட்டுதல்

வாழ்க்கைக்குப் பொருள் இன்றியமையாதது என்பதைத் தமிழினம் உணர்ந்திருந்தது. பொருள் உடையவரே அறத்தைச் செய்யும் இன்பத்தைத் துய்க்கவும் முடியும் என்பதைத் திருவள்ளுவர் வலியுறுத்துகின்றார். இரண்டு யானைகள் போரிடும் போது அக்காட்சியை மலை மேலிருந்து பார்ப்பதைப் போலப் பாதுகாப்புடையது பொருள் உடையவன் நிலை என்கிறார். அன்பு பெற்றெடுத்த குழந்தை அருள். அது பொருள் என்னும் செவிலித் தாயால் வளர்க்கப்படும் என்று கூறுகின்றார்.

இல்லாரை எல்லாரும் எள்ளுவர் செல்வரை
எல்லாரும் செய்வர் சிறப்பு (குறள் - 752)

என்பது உலக நடைமுறையை உணர்ந்து கூறும் குறளாகும். பொருளை முயற்சியால் அறவழிகளில் தேடி நற்செயல்களுக்காக அதனைச் செலவிட வேண்டுமென்பது தமிழர் வாழ்க்கை நோக்கமாகும். பழியஞ்சிப் பிறரோடு பகுத்துண்டு, ஒப்புரவும் ஈகையும் கொண்டு பண்போடு வாழ்வோர் சான்றாண்மை உடையவர் ஆவர். இத்தகையோர் வையத்தில் வாழ்வாங்கு வாழ்பவர்கள் ஆவர். இவர்கள் மறைந்த பின்னும் தெய்வமென்று போற்றப்படுவர் என வள்ளுவர் கூறுகின்றார்.

பலர்க்கும் உரிய கடமைகள்

வாழ்க்கையில் ஒவ்வொருவர்க்கும் கடமை இருக்கிறது. தந்தை, தன் மகனைக் கற்றவனாகவும் அவையில் முன்நிற்பவனாகவும் ஆக்க வேண்டும். மகன், 'இவனுடைய தந்தை நோன்பு நோற்று இவனைப் பெற்றிருக்கின்றான்' என்று கூறுமாறு சிறந்து விளங்க வேண்டும். மனைவி, தற்காத்துத் தற்கொண்டானைப் பேணி, புகழை நீங்காமல் காத்து நற்பண்புகளில் சோர்வற்றவள் ஆதல் வேண்டும். அரசர், தன்கீழ் வாழும் குடிமக்களை உயிரெனக் கருதிக் காத்துக் காட்சிக்கு எளியனாகவும் கடுஞ்சொல்லன் அல்லனாகவும் விளங்க வேண்டும். அமைச்சர், வேந்தனுக்கு உறுதுணையாய்ச் சொல்வன்மை, வினைத்தூய்மை உடையவராதல் வேண்டும். உழவர், விளைநிலத்தை நாள்தோறும் சென்று கண்டு, அதனைக் காவல் செய்து பயிர்களுக்குச் செய்யத்தகுவன செய்தல் வேண்டும். ஆசிரியன், மெய்ப்பொருளை எல்லாரும் அறிந்து கொள்ள உரைப்பவனாக ஆதல் வேண்டும். மாணவன், செல்வர் முன் வறியவர் போல ஆசிரியர் முன் தாழ்ந்து நின்று கற்றல் வேண்டும். கணவன், தென் புலத்தார் தெய்வம் விருந்து சுற்றத்தார் தான் எனப்படும் ஐவர்க்கும் உரியன செய்ய வேண்டும். வணிகர், வாணிகத்தை நடுவுநிலைமை தவறாமல் செய்ய வேண்டும். சான்றோர், அன்பு நாண் ஒப்புரவு கண்ணோட்டம் வாய்மை ஆகிய ஐந்து பண்புகளைக் கொள்ளவேண்டும். இவ்வாறு வாழ்க்கையில் ஒவ்வொருவர்க்கும் உரிய கடமையை வற்புறுத்தும் தமிழரின் அறநூல் சாதி, மதம் ஆகியவற்றைப் போற்றவில்லை.

3.2.7 மனத்தூய்மையே அறம்

தமிழ் அறநூல்கள் புறத்தூய்மையைவிட அகத்தூய்மையையே வற்புறுத்துகின்றன. பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் என்று கூறி மனத்தில் மாசு இன்மையையே அறம் என்று கூறுகின்றது, தமிழ் அறம். சடங்குகள், ஆசாரங்கள், கழுவாய்கள் ஆகியவற்றுக்குத் தமிழர் வாழ்வில் பேரிடமில்லை. துறவி என்பவன் மொட்டையடித்துக் கொள்வதா, சடைமுடி கொள்வதா என்பன போன்ற வினாக்களுக்கு இங்கு இடமில்லை. புறப் புனைவுகள், வேடங்கள் ஆகியவற்றைத் தமிழர் போற்றவில்லை. மனத்தின்கண் தூய்மை, எவ்வாறு செயல்படுகின்றார் என்பவற்றைப் பொறுத்தே ஒருவர் சமுதாயத்தில் எத்தகையவர் என்பதை முடிவு செய்தனர். உருவு கண்டு போற்றுதலும் தூற்றுதலும் தமிழர்க்குப் பொருந்தாச் செயல்களாகும்.

admin · Guru

ஆய்வு: இல்லறம் கூறும் அறவியல் கோட்பாடு

Tuesday, 16 February 2016 04:58 - க.பிரகாஷ், ஆய்வியல் நிறைஞர், பாரதியார் பல்கலைக்கழகம்,கோயம்புத்தர் – 46 - ஆய்வு

பழந்தமிழ் நூல்களில் சிறப்பிடம்பெற்ற நூலாக திருகுறள் விளங்குகின்றது. அடிப்படையில் ஒரு வாழ்வியல் நூலாக விளங்கும் திருக்குறள் மனித வாழ்வின் முக்கிய அங்கங்களாகிய அறம், தர்மம், பொருள், இன்பம், வீடு ஆகியவற்றைப் பற்றி நுவலுகின்றது. பழந்தமிழ் நூல்களிலும் நான்கு பெரும் பகுப்புகள் கொண்டள்ளன.

எட்டுத்தொகை பத்துப்பாட்டு, பதினென்மேல்கணக்கு
பதினென்கீழ்கணக்கு
ஐம்பெருங்காப்பியங்கள்
ஐஞ்சிறுங்காப்பியங்கள்

அவற்றில் பதினென்கீழ்கணக்கு எனப்படும் பதினெட்டு நூல்களின் வரிசையில் முப்பால் என்னும் பெயரோடு இந்நுல் விளங்குகின்றது. அறம், பொருள், இன்பம், ஆகிய மூன்றும் பால்களும் கொண்டமையால் முப்பால் எனப் பெயர்பெற்றது. முப்பால்களாகிய இவை ஒவ்வொன்றும் இயல் என்னும் பகுதிகளாக மேலும் பகுக்கப்பட்டுள்ளது. ஒவ்வொரு இயலும் சில குறிப்பிட்ட அதிகாரங்களைக் கொண்டதாக விளங்குகின்றது, ஒவ்வொரு அதிகாரமும் பத்துப்பாடல்களைக் தன்னுள் அடக்கியது.

பாவகை
திருக்குறள் அனைத்துமே குறள் வெண்பா வகையைச் சேர்ந்தவை. இவ்வகை வெண்பாக்களாலாகிய அக்காலத்திய முதல் நூலும் ஒரே நூலும் திருக்குறள் ஆகும். குறள் வெண்பாக்களால் ஆனமையால் குறள் என்றும் திருக்குறள் என்றும் இது பெயர் பெற்றது.

பாயிரம்
பாயிரம் என்னும் பகுதியுடன் முதலில் அறத்துப்பாலில் அறம், பொருள், இன்பம், தொடங்கி இன்பத்துப்பால் முற்றுப்பெறுகிறது.

குறளின் பகுப்பும் அமைப்பும்,“அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி
பகவன் முதற்றே உலகு”

என்று “அகரம்” முதல் தொடங்கி அறம், பொருள், இன்பம் என்று எல்லா கருத்துகளையும் உள்ளடக்கியிருக்கின்றனர்.

“ஊடுதல் காமத்திற்கின்பம் அதற்கின்பம்
கூடி முயங்கப் பெறின்”

என்று தமிழ் மொழியின் கடைசி எழுத்தாகிய “ன்” னுடன் முடித்திருக்கிறார்.

வாழ்வியலின் எல்லா அங்கங்களையும் திருக்குறள் கூறுவதால் அதைச் சிறப்பித்துப் பல பெயர்களால் அழைப்பர். முப்பால் உத்தரவேதம், தெய்வநூல், பொதுமறை, பொய்யாமொழி, வாயுறை வாழ்த்து, தமிழ்மறை, திருவள்ளுவள்ளுவம் என்ற பெயர்களும் அதற்குரியவை ஆகும்.
தனிமனிதனுக்கு உரிமையானது இன்பவாழ்வு, அதற்கு துணையாக உள்ளது பொருளியல் வாழ்வு. அவற்றிற்கெல்லாம் அடிப்படையாக விளங்குவது அறவாழ்வு. மனதே எல்லாவற்றிற்கும் ஆதார நிலைக்கலன். “மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதலே அனைத்து அறம்” அறத்தால் வருவதே இன்பம் ஆகும். அறவழியில் நின்று பொருள் ஈட்டி அதனைக்கொண்டு இன்பவாழ்வு வாழவேண்டும்.

அறக்கருத்து
இறைவன் மனிதனுக்குச் சொன்னது கீதை
மனிதன் இறைவனுக்குச் சொன்னது திருவாசகம்
மனிதன் மனிதனுக்குச் சொன்னது திருக்குறள்

அறக்கருத்துகள் பற்றிய அறிஞர்கள் கருத்து
பழங்காலத்தில் அறிஞர்கள் இலக்கியங்களை அறங்களின் அடிப்படையிலேயே மதிப்பிட்டார்கள். தமிழில் தொல்காப்பியர் அறங்களை வலியுறுத்தினார். கிரேக்கத்தில் பிளேட்டோ மற்றும் ஆங்கிலத்தில் கவிஞரும் விமர்சகருமான மாத்யூ அர்னால்டு, இது பற்றி வலியுறுத்தி இலக்கியத்தில் அறநெறி பற்றி குறிப்பிடுகிறார்கள்.

இலக்கியத்தை வாழ்க்கையின் விமர்சனம் என்று ஆய்வில் பால் எல்மர் மோர், இர்விங் பாப்பிட் மற்றும் இவரை தொடர்ந்து நார்மன் பாஸ்டர், எச்.எச்.கிளார்க், ஜிஆர்.எலியட் போன்றோர் இலக்கியம் வாழ்க்கைக்கான அறம் என்று கூற. அவர்கள் காலத்திற்குப் பின் வந்த நவீனத்துவம் கோட்பாட்டாய்வாளர்கள் பழைய மரபுகள் இதுவ ரை மறுத்தலித்தனர்.

அறம் பற்றிய வினா?
அறக் கோட்பாடு மதம் சார்ந்தவைய? என்ற வினா என்றவினா எழுகிறது. பொதவாக மனிதனுக்கு இயல்பான அற உணர்வு இருக்கும் – இருக்க வேண்டும் என்று குறிப்பிடுகின்றனர்.

தமிழ் இலக்கியமும் அறங்களும்
இலக்கிய உலகில் அறநெறிக் கோட்பாடுகள் சமூகவியல் நோக்கோடு ஆராயப்படுகின்றன. குறிஞ்சி, முல்லை, முதலாகிய ஐந்திணை என்று மட்டும் சொல்லி நிறுத்தாமல் அதற்கு ஒரு நீண்ட அடைமொழியை தொல்காப்பியர்,

“இன்பமும் பொருளும் அறனும் என்றாங்கு
அன்பொடு புணர்ந்த ஐந்திணை மருங்கின்” (தொல்.பொருள் களவு - 89)

என்று குறிப்பிடுகின்றார். இன்பமும் பொருளும் அறனும் என்பது உலகின்கண் நுகரும் காதல் இன்பமும், உலகவாழ்க்கையின் பொருள் என அமையுமாறு அறநிலை ஒழுக்கத்தின்பால் நிகழ்தலைக் குறித்தலாம். இது களவொழுக்கத்தின் சிறப்பு நிலை என்க. அன்பொடு புணர்ந்த ஐந்திணையாகிய ஒழுகலாறுகள் அன்பின் வயத்தால் நிகழ்த்தல் என்பதாகும்.

“அறத்திற்கே அன்புசார்பு என்ப அறியார்
மறத்திற்கும் அஃதே துணை” – (குறள் – 76)

அறத்திற்கு மட்டுமே அன்பு துணையாகும். என்பர் அறியாதார் ஆனால் மறத்திற்கும் அதுவே துணையாகும்.

சங்க இலக்கியங்களில் அன்றைய காலத்து அறநெறிக் கருத்துகள் அதிகமாக இருக்கும் நிலையில் குறிப்பாக அக இலக்கியங்களுக்கும் புற இலக்கியங்களுக்கும் அறநெறிகள் அடிப்படை வாழ்க்கை நெறியைக் குறிப்பிட்டுயிருக்கின்றனர். காப்பியத்திலும் அறம் பற்றிய கருத்து உண்டு.

“அரசியல் பிழைத்தோர்க்கும் அறங் கூற்றாகும்
உரைசால் பத்தினியை உயர்ந்தோர் ஏத்தும்
ஊழ்வினை உறுத்து வந்து ஊட்டும்” – (சிலப்பதிகாரம்)

இக்கால இலக்கியமான மாயூரம் வேதநாயகம் பிள்ளை எழுதிய பிரதாப முதலியார் சரித்திரம் என்னும் நாவல் பெண்ணின் பெருமையைப் பேசுகிறது என்பதோடு மட்டுமல்லாமல் சிறந்த ஆண், சிறந்த பெண், சிறந்த குடும்பம் எப்படியிருக்க வேண்டும் என்பதை மரபு வழியிலான தமிழ்ச் சமுதாயத்தின் அறவழியில் நின்று விளக்கமாகப் பேசுகின்றது. இவை திருக்குறளில் குறிப்பிடுவது போல அறகொள்கைகளையும் அறநெறிக் கோட்பாட்டின் மூலமாக வெளிப்படுகின்றது.

தமிழ் இலக்கியத்தின் நீண்ட வரலாற்றில் பெரும்பாலானவை அறம் பேசுபவையாகவே அமைந்துள்ளன. அறம், பொருள், இன்பம், வீடைதல், நூற்பயன் என்று இலக்கணம் பேசுகின்றது. தன்னெஞ்சறிவது பொய்யறக. மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதல் என்று திருக்குறள் சமயம் சாராத அறத்தைக் கூறுகிறது.

இல்லறம் கூறும் அறவியல்
இல் - அறம் இல்வாழ்வின்கண் நின்று மனதால் தூய்மைப்பட அறம் செய்து ஒழுகி வாழ்தல். அவ்வாறு வாழுமிடத்துத் தம்மைச் சார்ந்தோருக்கும், சாராதோருக்கும் யாவர்க்கும் உதவி செய்து வாழ வேண்டும், இல்வாழ்வை.

“அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் இல்வாழ்க்கை
பண்பும் பயனும் அது” – (குறள் – 45)

திருமண வாழ்க்கை ஒருவரை ஒருவர் புரிந்து கொண்டு அன்பாகவும் ஒற்றுமையாகவும் உண்மையாகவும் அமைந்துவிட்டால் அதுவே சிறந்த பயன்னுள்ள பண்புகளையுடைய வாழ்க்கையாக இருக்கும்.

அறம்
அறம் என்ற சொல் பழந்தமிழ் இலக்கியங்களுள் பல்லிடங்களில் பயின்றுவந்துள்ளது. அறம் என்ற சொல்லுக்கு கையறம் கருமம், நீர்மை, நூற்பயனில் நான்கினொன்று, மனம் வாக்கு காயம் நற்சிந்தனை, நற்செயல், நற்சொல் பெரியோரின் இயல்பினொன்று எனது தமிழ்மொழி அகராதியும், தனி மனிதனின் வாழ்வும், பொதுவாழ்வும், சீராக இயங்கத் தனிமனிதன் அரசு போன்றவர்கள் கடைபிடிக்கவேண்டிய ஒழுக்கத்தின் அடிப்படையான நெறிமுறைகள் அல்லது கடமைகள் என்று கிரியாவின் தற்காலத் தமிழ் மொழியகராதியும் பொருள் சுட்டிச் செல்கின்றது. இதனூடாக அறமாவது மனத்தெளிவு பெற்ற அல்லது மனத்தூய்மை பெற்ற தனிமனிதனின் ஒழுக்கத்தின் அடிப்படையிலான வாழ்வின் இன்றியமையா நெறிமுறை என்பது புலனாகிறது.

வள்ளுவர் காட்டும் இல்லறங்கள்
தனிமனித வாழ்வில் ஒவ்வொருவரும் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய ஒன்று இல்லறமாகும். இல்லறத்தின் வழியாகத்தான் இன்பந்துய்க்க முடியும். பொருளின்பமானாலும் சரி, வீடு பேற்றின்பமானாலும் சரி இல்லறமே வாழ்வின் முதல் படி அறத்தான் வருவதே இன்பம்

“அறத்தான் வருவதே இன்பம்மற் றெல்லாம்
புறத்த புகழும் இல” – (குறள் -39)

ஒருவன் செய்யும் அறத்தால் கிடைக்கும் இன்பமே மிகுந்த பெருமைக்குரியதாகும். மற்ற எல்லா செயல்களுக்காகவும் கிடைக்கும் புகழ் இன்பமுடையதாக இருந்தாலும் அது சிறந்த புகழாகது.

மனைமாட்சி
குடும்பத்திற்கு தேவையான நல்ல குணங்கள் இல்லாத மனைவியை பெற்ற யாருக்கும் மற்ற வழிகளில் கிடைக்கும் சிறப்பான புகழ் பெருமை யாவும் பயன்யில்லாமல் போய்விடும்.

“மனைமாட்சி இல்லாள்கண் இல்லாயின் வாழ்க்கை
எனைமாட்சித் துயினும் இல்”. – (குறள் – 52)

மக்களுக்கு மங்கலகரமான மகிழ்க்கியை அளிப்பது குடும்ப வாழ்க்கை. அதில் தங்களுக்கான வருங்காள சந்த்திகளை உருவாக்கும் மக்கட்பேறு மேலும் மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்தும்.

“மங்கலம் என்ப மனைமாட்சி மற்றதன்
நன்கலம் நன்மக்கட் பேறு” – (குறள் – 60)

அன்பே அறம்
நம் உடலின் புறத்தே காணப்படும் கண், காது, கை, கால் ஆகிய எல்லாம் நமக்கும் செய்யும் உதவிகளைவிட நம் இதயத்தில் நிலைத்துநிற்கும் அன்பின் வெளிப்பாடு நமக்கு அதிகப்பயனை கொடுக்கிறது.

“புறத்துறுப்பு எல்லாம் எவன்செய்யும் யாக்கை
அகத்துறுப்பு அன்பி லவார்க்கு” – ( குறள் – 79)

அடக்கம் உடைமை
நம்முடைய வாழக்கையில் நாம் கடைப்பிடிக்கும் உயர்வான பணிவு நம் இறப்பிற்கு பின் நிலைத்து நிற்கும். ஆனால் அடங்காத முரன்பாடான வாழ்க்கை மீளமுடியாத இருட்டில் அடைத்துவிடும்.

நல்லொழுக்கம், தீயொழுக்கம்
நம்முடைய நல்ல ஒழுக்கமான வாழ்க்கையை நம்முடைய துன்பமான நேரத்திலும் பலர் வலிய வந்து உதவி செய்வர். அது நன்றியுடையதாக இருக்கும். ஆனால் தீயொழுக்கம் எப்பொழுதும் நமக்கு துன்பங்களையும் அழிவையும் தரும்.

“நன்றிக்கு வித்தாகும் நல்லொழுக்கம் தீயொழுக்கம்
என்றும் இடும்பை தரும்” – ( குறள் – 138)

வாழ்தலின் சாதல்
ஒருவனை அவன் முகத்திற்கு நேராக புகழ்ந்து பேசிஅவர்சென்ற பிறகு மட்டமாக பேசும் இயல்புடையவர் அவ்வாறு பேசி உயர் வாழ்வதைவிட செத்துவிட்டால் மற்றவர்களுக்கு நல்லது செய்த புண்னியமாவது கிடைக்கும்.

“புறம்கூறிப் பொய்த்துஉயர் வாழ்தலின் சாதல்
அறம்கூறும் ஆக்கம் தரும்.” (குறள் -183)

தோன்றின் புகழோடு
எந்தவொரு இடத்திருக்கு செல்வதாக இருந்தாலும் அங்கு நமக்கு பெருமை உண்டாகும் படி நடந்துகொள்வதாக இருந்தால் செல்லவேண்டும். அப்படி முடியவில்லை என்றால் நாம் அங்கு செல்லாமல் இருப்பது நல்லது.

“தோன்றின் புகழோடு தோன்றுக அஃதிலர்
தோன்றாமை தோன்றாமை நன்று” – (குறள் – 236)

பார்வை நூல்
திருக்குறள் புதிய உரை – பு+ம்புகார் பதிப்பகம்
கலையும் கலைக்கோட்பாடுகளும் – ஜான் சாமுவேல்
தொல்காப்பியம் பொருளதிகாரம் – சாரதா பதிப்பகம்
https://ta.wikipedia.org/s/3izf

kprakashkpd@gmail.com

admin · Guru

பல்கலைக்கழக விவரம்

பல்கலைக்கழக பெயர்	மதுரை காமராஜர் பல்கலைக்கழகம்
நகரம்	மதுரை
மாவட்டம்
அஞ்சல் குறியீட்டு எண்

ஆய்வாளர் விவரம்

ஆய்வாளர் பெயர்	கோ. செல்வின் ஞானக்கண்
நகரம்	மதுரை

ஆய்வு விவரம்

தலைப்பு	திருக்குறளும் விவிலியமும் காட்டும் அறக் கோட்பாடுகள்
வகைமை	அற இலக்கியம்
துணை வகைமை	திருக்குறள்
பதிவு நாள்	2010
நெறியாளர்	ஜலஜா கோபிநாத்
துணை நெறியாளர்	ஜலஜா கோபிநாத்

ஆய்வு விளக்கம்

முன்னுரை:-

உலகின் மிகச்சிறந்த நூல்களாகத் திகழ்பவை திருக்குறளும் விவிலியமும் மனிதன் வாழ்வாங்கு வாழ்வதற்குரிய அறநெறிகளைத் தருபவை இவை. உலகம் அனைத்திற்கும் பொதுவான அறநெறிகளைத் தரும் திருக்குறளும் விவிலியமும் பலரால் ஒப்பிடப்பெற்றுள்ளன. அந்த வரிசையில் திருக்குறளும் விவிலியமும் தரும் அறக்கோட்பாடுகள் இந்த ஆய்வில் ஒப்பிடப்படுகிறது.

கருதுகோள்:-

விவிலியமும் திருக்குறளும் உலக மக்கள் அனைவரும் நலமுடன் வாழ வேண்டிய நெறிகளையே வகுத்தளிக்கின்றன. இல்லறம், சமுதாயம், சமயம், அரசியல் அனைத்துத் துறைகளிலும் சிறப்பானதொரு வாழ்வை அமைத்திட விவிலியமும் திருக்குறளும் துணைநிற்கின்றன. திருக்குறள் தமிழ்நாட்டைச் சார்ந்தது விவிலியம் மேலைநாட்டைச் சார்ந்தது. இரண்டும் வெவ்வேறு வெவ்வேறு மொழிகளில் இருந்தாலும் இவற்றில் காணப்படும் அறக்கொள்கைகள் காலம், இடம், மொழி தாண்டி ஒன்றுபட்டு விளங்குகின்றனர் வேறபட்டுக் காணப்படுகின்றனவா என்று ஆய்வதே இவ்வாய்வின் கருதுகோளாகும். அறக்கொள்கைகள் என்றும் மாறாதவை என்ற அடிப்படையிலேயே இவ்வாய்வு மேற்கொள்ளப்படுகிறது.

ஆய்வு அணுகுமுறை:-

இவ்வாய்வில் விளக்கமுறை ஆய்வு அணுகுமுறை, ஒப்பீட்டு அணுகுமுறையும் மேற்கொள்ளப்படுகிறது.

ஆய்வுப் பகுப்பு:-

இவ்வாய்வேடு முன்னுரை, முடிவுரை நீங்கலாக ஐந்து இயல்களைக் கொண்டுள்ளது. 1. திருக்குறள் - விவிலியம் : அமைப்பும் அறம் கூறும் முறையும் 2. இல்லறக் கோட்பாடுகள் 3. சமுதாயக் கோட்பாடுகள் 4. இறையியல் கோட்பாடுகள் 5. அரசியல் கோட்பாடுகள்

முடிவுரை:-

விவிலியமும் திருக்குறளும் உலக மக்கள் அனைவரும் கடைபிடிக்க வேண்டிய நெறிகளைத் தருகின்றன. இல்லறம், சமுதாயம், சமயம், அரசியல் கோட்பாடுகள் அனைத்துமே மனித இனம் வாழ்வாங்கு வாழ வழிகாட்டுபனவாக விளங்குகின்றன.

admin · Guru

"யூதர்களைப் போல நாடற்றவர்களாஎ உள்ளோம்" என எழுதினீர்கள். அப்படி என்ன நிலமை இங்கு ஏற்பட்டு விட்டது என நினைக்கிறீர்கள்? "

" அதெல்லாம் நெனைவே இல்ல. புத்தக வெளியீட்டு விழான்னு சொல்லிக் கூப்பிட்டாங்க. சினிமா புத்தகம் ரெண்டு வெளியிடச் சொன்னாங்க. அங்க கருணாநிதி, ஆற்காடு வீராசாமி, அப்துல் ரகுமான் எல்லாம் பேசினாங்க. என்னை உட்கார வைச்சுகிட்டு மூணு பெர்சண்ட், மூணு பெர்சண்டுனு சொல்லி அவமானப்படுத்துனாங்க. எனக்கு ரொம்ப இழிவா இருந்துச்சு. அதுக்குப் பிறகும் விடலை. எனக்கு அவமானகரமான சூழ்நிலையை உருவாக்கிட்டாங்க. நான் என்ன பண்றது? "-அசோக மித்ரன் (நேர்காணல் :அப்பண்ணசாமி, காலம், அக்டோபர் - டிசம்பர் 2011)
நகைச்சுவை என்னவென்றால் அப்துல் ரகுமான் உருதுவை தாய் மொழியாக கொண்டவர். ஆற்காடு வீராசாமி, தெலுங்கை பூர்வ மொழியாக கொண்டவர். கருணாநிதி தெலுங்கும் அறிந்தவர். அசோக மித்ரன் தெலுங்கைத் தாய்மொழியாக் கொண்ட தமிழ் - ஆங்கில எழுத்தாளர். அதிர்ந்து பேசாத மனிதர்!!!

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

admin · Guru

1	சதண்டபாணிதேசிகர்	இளையர், முதியோர், பெண்கள்
2	நாமக்கல்இராமலிங்கம்	உறவினர், நண்பர், ஏழைகள்
3	முகோவிந்தசாமி	சைவர், வைணவர், வைதிகர் அல்லது அரசன், ஆசான், ஆன்றோர்
4	காஅப்பாத்துரை	அறவோர், நீத்தார், அந்தணர்
5	சிஇலக்குவனார்	மாணவர், தொண்டர், அறிவர்
6	திருவிக, வசுபமாணிக்கம், இராசாரங்கபாணி, குழந்தை	மூவேந்தரானசேர, சோழ, பாண்டியமன்னர்கள்
7	கிறிஸ்துவவெறிதேவநேயப்பாவாணர்	பார்ப்பான், அரசன், வணிகன்- தொடர்பற்றுஜாதிகளைதிணிக்கும்
8	பெருஞ்சித்திரனார்	துறந்தார்க்கும்துவ்வாதவர்க்கும்இறந்தார்க்கும்
9	டாக்டர் பொற்கோ 2013 –உரை	மிக இளையோர், மிக முதியோர், நோய் ஊனத்தால் அவதியில் உள்ள நடு வயதினர்
19	பேராயர் அருளப்பா, தெய்வநாய்கம்	பிதா, மகன் , தூய பேய்

11	வஉசிதம்பரம், இராஇளங்குமரன்	தாய், தந்தை, தாரம்
12		பெற்றோர், துணைவி, மக்கள்

admin · Guru

குறள் எண் 0041

இல்வாழ்வான் என்பான் இயல்புடைய மூவர்க்கும்
நல்லாற்றின் நின்ற துணை
(அதிகாரம்:இல்வாழ்க்கை குறள் எண்:41)

பொழிப்பு: (மு வரதராசன்) இல்லறத்தில் வாழ்பவனாகச் சொல்லப்படுகின்றவன் அறத்தின் இயல்பை உடைய மூவர்க்கும் நல்வழியில் நிலை பெற்ற துணையாவான்.

மணக்குடவர் உரை: இல்வாழ்வானென்று சொல்லப்படுபவன் இயல்புடைய மூவர்க்கும் நல்ல வழியின்கண்ணே நின்றவொருதுணை.
(தவசி, பிரமச்சாரி, துறவியாகிய மூவர்) என்றது தானமாகிய வில்லறஞ் செய்யுமவன் தவத்தின்பாற்பட்ட விரதங் கொண்டொழுகாநின்ற பிரமச்சாரிக்கும், தவமேற் கொண்டொழுகாநின்ற வானப்பிரஸ்தன் ஸந்நியாசிகளுக்கும், தத்தம் நிலைகுலையாம லுணவு முதலாயின கொடுத்துப் பாதுகாத்தலின் அவர்க்கு நல்லுலகின்கண் செல்லும் நெறியிலே நின்ற வொரு துணையென்று கூறியவாறாயிற்று. துணையென்பது இடையூறு வாராமலுய்த்து விடுவாரை.

பரிமேலழகர் உரை: இல்வாழ்வான் என்பான் - இல்லறத்தோடு கூடி வாழ்வான் என்று சொல்லப்படுவான்; இயல்பு உடைய மூவர்க்கும் நல் ஆற்றின் நின்ற துணை- அற இயல்பினையுடைய ஏனை மூவர்க்கும் அவர் செல்லும் நல்லொழுக்க நெறிக்கண் நிலை பெற்ற துணை ஆம்.
(இல் என்பது ஆகுபெயர். என்பான் எனச் செயப்படு பொருள் வினைமுதல் போலக் கூறப்பட்டது. ஏனை மூவர் ஆவார், ஆசாரியனிடத்தினின்று ஓதுதலும் விரதங்காத்தலும் ஆகிய பிரமசரிய ஒழுக்கத்தானும், இல்லை விட்டு வனத்தின்கண் தீயொடு சென்று மனையாள் வழிபடத் தவஞ் செய்யும் ஒழுக்கத்தானும், முற்றத் துறந்த யோக ஒழுக்கத்தானும் என இவர்; இவருள் முன்னை இருவரையும் பிறர் மதம் மேற்கொண்டு கூறினார். இவர் இவ்வொழுக்க நெறிகளை முடியச் செல்லுமளவும், அச்செலவிற்குப் பசி நோய், குளிர் முதலியவற்றான் இடையூறுவாராமல், உண்டியும் மருந்தும் உறையுளும் முதலிய உதவி, அவ்வந்நெறிகளின் வழுவாமல் செலுத்துதலான் 'நல் ஆற்றின் நின்ற துணை' என்றார்.)

கு ச ஆனந்தன் உரை: குடும்பத் தலைவன், பெற்றோர், துணைவி, மக்கள் ஆகிய இல்வாழ்க்கை இயல்புடைய முத்திறத்தார்க்கும் நன்னெறி நின்று பயன்தரும் துணையாவான்.

பொருள்கோள் வரிஅமைப்பு:
இல்வாழ்வான் என்பான் இயல்புடைய மூவர்க்கும் நல்லாற்றின் நின்ற துணை.

பதவுரை: இல்வாழ்வான்-இல்லற வாழ்க்கை நடத்துபவன், குடும்பவாழ்க்கை நடத்துபவன்; என்பான்-என்று சொல்லப்படுபவன்; இயல்புடைய-(அறத்தோடு கூடிய) தன்மையுடைய; மூவர்க்கும்-மூன்று திறத்தார்க்கும்.; நல்லாற்றின்கண்-நல்ல நெறியின்கண்; நின்ற-நிலைபெற்ற; துணை-உதவி, ஆதரவு.

இல்வாழ்வான் என்பான்:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: இல்வாழ்வானென்று சொல்லப்படுபவன் (தவசி, பிரமச்சாரி, துறவியாகிய மூவர்) என்றது தானமாகிய வில்லறஞ் செய்யுமவன்;
காலிங்கர்: மறைகளாலும் மற்றுள்ள நூல்களாலும் இல்வாழ்வான் என்று சொல்லப்படும் மரபினையுடையான் அவனே;
பரிமேலழகர்: இல்லறத்தோடு கூடி வாழ்வான் என்று சொல்லப்படுவான்;
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: இல் என்பது ஆகுபெயர். என்பான் எனச் செயப்படு பொருள் வினைமுதல் போலக் கூறப்பட்டது.

'இல்வாழ்வான் என்று சொல்லப்படுபவன்' என்று பழம் ஆசிரியர்கள் இப்பகுதிக்கு உரை நல்கினர்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'இல்லறத்தான்', 'இல்லறத்தான் எனப்படுபவன்', 'இல்லறத்தில் வாழுஞ் சிறப்புடையவன்', 'மனைவி மக்களோடு வாழ்ந்து குடும்பம் நடத்துகிறவன்' என்றபடி உரை தந்தனர்.

இல்லறத்தில் வாழ்வான் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

இயல்புடைய மூவர்க்கும் நல்லாற்றின் நின்ற துணை:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: இயல்புடைய மூவர்க்கும் நல்ல வழியின்கண்ணே நின்றவொருதுணை.
மணக்குடவர் குறிப்புரை: தவத்தின்பாற்பட்ட விரதங் கொண்டொழுகாநின்ற பிரமச்சாரிக்கும், தவமேற் கொண்டொழுகாநின்ற வானப்பிரஸ்தன் ஸந்நியாசிகளுக்கும், தத்தம் நிலைகுலையாம லுணவு முதலாயின கொடுத்துப் பாதுகாத்தலின் அவர்க்கு நல்லுலகின்கண் செல்லும் நெறியிலே நின்ற வொரு துணையென்று கூறியவாறாயிற்று. துணையென்பது இடையூறு வாராமலுய்த்து விடுவாரை.
பரிதி: இயல்புடைய மூவராய பிரம்மசாரி, வானப்பிரஸ்தன், சந்நியாசி என்கிற மூவர்க்குந் துணையாம் என்றவாறு.
காலிங்கர்: பிரம்மசரியம், வானப்பிரஸ்தம், சந்நியாசம் என்கின்ற மரபினையுடைய மூவர்க்கு வழிபாட்டின் தன்னிலை நின்ற துணை என்றவாறு. [வழிபாடு-அவ்வந்நெறியில் ஒழுகுதல்]
பரிமேலழகர்: அற இயல்பினையுடைய ஏனை மூவர்க்கும் அவர் செல்லும் நல்லொழுக்க நெறிக்கண் நிலை பெற்ற துணை ஆம்.
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: ஏனை மூவர் ஆவார், ஆசாரியனிடத்தினின்று ஓதுதலும் விரதங்காத்தலும் ஆகிய பிரமசரிய ஒழுக்கத்தானும், இல்லை விட்டு வனத்தின்கண் தீயொடு சென்று மனையாள் வழிபடத் தவஞ் செய்யும் ஒழுக்கத்தானும், முற்றத் துறந்த யோக ஒழுக்கத்தானும் என இவர்; இவருள் முன்னை இருவரையும் பிறர் மதம் மேற்கொண்டு கூறினார். இவர் இவ்வொழுக்க நெறிகளை முடியச் செல்லுமளவும், அச்செலவிற்குப் பசி நோய், குளிர் முதலியவற்றான் இடையூறுவாராமல், உண்டியும் மருந்தும் உறையுளும் முதலிய உதவி, அவ்வந்நெறிகளின் வழுவாமல் செலுத்துதலான் 'நல் ஆற்றின் நின்ற துணை' என்றார். [தீ-ஒருவன் இல்லறத்தை ஏற்றநாள் முதல் நாடோறும் அவனால் ஓம்பப்படும் தீ; முடியச் செல்லுமளவும் - இறுதிவரையில்]

'பிரம்மசரியம், வானப்பிரஸ்தம், சந்நியாசம் என்கின்ற மரபினையுடைய மூவர்க்கும் அவர் செல்லும் நல்லொழுக்க நெறிக்கண் நிலை பெற்ற துணை ஆம்' என்றபடி பழைய ஆசிரியர்கள் இப்பகுதிக்கு உரை கூறினர்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'மரபான மூவேந்தர்க்கும் நல்லாட்சிக்கு உற்ற துணையாவான்', 'மரபில் வந்த மூவேந்தர்க்கும் நல்லாட்சி புரிய உறுதுணையாவான்', 'பிற மூன்று அறநிலைகளில் நிற்பவர்க்கும் நன்மை பயக்கும் வழிகளில் உறுதியான உதவியாளனாவான்', 'சமுதாயத்திலுள்ள உறவினர், நண்பர்கள், எளியவர்கள் ஆகிய மூன்று இனத்தாருக்கும் நல்ல முறையில் உதவியாக இருப்பவன்' என்றபடி பொருள் உரைத்தனர்.

இயல்பினை உடைய மூவர்க்கும் நல்ல நெறிப்பட வாழ நிலைபெற்ற துணையாவான் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

நிறையுரை:
இல்லறத்தில் வாழ்வான் இயல்புடைய மூவர்க்கும் நல்ல நெறிப்பட வாழ நிலைபெற்ற துணையாவான் என்பது பாடலின் பொருள்.
இயல்புடைய அந்த மூவர் யார் யார்?

அறம் குடும்பத்திலிருந்து தொடங்குகிறது.

இல்வாழ்க்கை நடத்தும் ஒருவன் இயல்பாகவே உதவ வேண்டிய நிலையில் இருப்பவர் பெற்றோர், மனைவி, பிள்ளைகள் ஆகியோர் ஆவர். அம்மூவகையினருக்கும் அவன் நல்வழியிலே நிலையான துணையாவான்.
இல்வாழ்வான் என்பான் என்ற தொடர் இல்லற நெறியில் பொருந்தி வீட்டிலிருந்து வாழ்பவன் என்றுசொல்லப்படுபவன் எனப் பொடுள்படும். இல்வாழ்வானுக்குரிய அடிப்படையான கடமை ஒன்று இங்கு அறிவுறுத்தப்படுகிறது - இல்லறத்தில் வாழ்பவன் இயல்புடைய மூவர்க்கும் நன்மை பயக்கும் வழிகளில் உறுதியாகத் துணை நிற்கவேண்டும் என்பது அது. அந்த மூவர் பெற்றோர், மனைவி, மக்கள். இயல்புடைய மூவர் என்பதற்கு இல்லறத்தின் இயல்புடன் சேர்ந்த மூவர் எனப் பொருள் கொள்ளலாம்.
இல்லற வாழ்க்கை நடத்துகிறவன் தன்னைச் சார்ந்தவர்களைப் பேணுதலும், அவர் நெறிப்பட வாழ்வதற்குத் துணை நிற்றலும் வேண்டும். இல்லறத்தோடு கூடி வாழ்பவன் என்று சொல்லப்படுபவன் இயல்பாகவே தன்னைச் சார்ந்திருக்கும் பெற்றோர், மனைவி, பிள்ளைகள் ஆகிய மூவர்க்கும் அவர்கள் நெறி தவறாமல் காக்கும் நிலையான துணையாவான். இம்மூவரும் ஒரு குடும்பத்தின் மூலக்கூறுகள் என்று அறியப்படுபவர். இவர்களுக்கு இயற்கையாகவே இல்லறத்தான் உரிமையுடைத்தவனாக இருப்பதால், அறநெறியில் நின்று அவர்களை எந்நிலையிலும் எப்போதும் காத்து அவர்களுக்கு வழிகாட்டியாகவும் துணையாகவும் இருக்க வேண்டுமென எண்ணியே நல்லாற்றின் நின்ற துணை எனச் சொல்லப்பட்டது. துணை என்பது ஆதரவும், பாதுகாப்பும் கொடுப்பவர் என்பதாம். இல்லறத்தான் தன்னைச் சார்ந்து உள்ளோர் நல்வழியில் நிற்கத் துணையாகின்றான் என்பது பொருள்.
இக்குறள் மேற்கு நாடுகளில் வழக்கிலுள்ள 'Charity Begins At Home' (அறப் பணியின் தொடக்கம் தனது இல்லமே) என்ற முதுமொழியை நினைவுபடுத்தும். மற்றவர்களுக்கு உதவும் முன் தன்னுடைய குடும்பத்தை நினைக்க வேண்டும் என்பது இதன் கருத்து.

இயல்புடைய அந்த மூவர் யார் யார்?

'‘இயல்புடைய மூவர்’ என்னும் தொகை வெளிப்படையாகத் தெரிந்த தொகையாதலின் திருவள்ளுவர் அதனை விரிவு செய்யாது வாளா விடுத்தார். காலப் போக்கில் அத்தகையப் பொருள் மறைந்தமையின் உரையாசிரியர்கள் தத்தமக்குத் தோன்றியவாறே அதனை விரித்துள்ளனர்' என்பார் இரா சாரங்கபாணி.
இயல்புடைய என்பதற்குத் தொல்லாசிரியர்களில் மணக்குடவர் 'தவத்தின்பாற்பட விரதங்கொள்ளும் தவத்தை மேற்கொண்டு ஒழுகுகிற' எனவும் 'மரபினையுடைய' எனக் காலிங்கரும், 'அறஇயல்பினையுடைய' என்று பரிமேலழகரும் பொருள் கூறினர். பின்வந்த உரையாளர்கள் அறத்தின் இயல்பை உடைய, இயற்கைத் தொடர்பால் அமைந்த, இயல்பாகவே உதவ வேண்டிய நிலையில் இருப்பவர், இயல்பாகவே முறைமையோடு பொருந்திய, இயல்பாக நெருக்கமுள்ள என்றவாறு உரைத்தனர்.

மூவர் யார் என்பது பற்றிப் பலரும் பலவிதமாகக் கருத்துக்கள் தெரிவித்தனர். இதற்குத் தொல்லாசிரியர்கள் அனைவரும் ஒரு திறத்ததாகப் பொருள் கூற, இன்றைய ஆசிரியர்களில் பெரும்பான்மையோர் முற்றிலும் மாறுபாடாகப் பொருள் கூறினர்.
தொல்லாசிரியர்கள் அனைவரும் இல்வாழ்வான் என்பவன் கிருஹஸ்தன் எனக் கூறி, மற்ற மூவராவர் பிரம்மசாரி (மாணவநிலை), வனப்பிரஸ்தன் (காடுறை வாழ்க்கை நிலை), சந்நியாசி (முற்றும் துறந்த நிலை) என்று கொண்டனர். அதைப் பின்பற்றியே பிற்கால உரையாசிரியர்களில் சிலரும் பொருள் கூறினர். இவ்வுரைகள் எல்லாம் வடநாட்டவர் பின்பற்றிய, மேலே சொல்லப்பட்ட, மனிதவாழ்வை நான்கு வகை வாழ்க்கை நெறிகளாகப் பகுக்கப்பட்ட கொள்கையைச் சார்ந்தனவாகும். திருக்குறள் இல்லற துறவற அடிப்படையில் எழுந்ததே யன்றி ஆசிரம நெறியில் எழுந்ததன்று; ஆசிரம முறையில் வாழ்வுநிலையைப் பிரித்துக் காணுதல் தமிழ் மரபன்று என்று இக்கால உரையாளர்களில் பெரும்பான்மையோர் ஆசிரமம் சார்ந்த இக்குறளுக்கான விளக்கத்தை ஏற்பதில்லை. குறளில் எங்குமே இந்நான்கு முறைகள் பேசப்படவில்லை; அது கூறுவது இல்லறம்-துறவறம் என்ற இரண்டு வாழ்வு நெறி முறைகள்தாம்.
வள்ளுவர் நால்வகை ஆசிரமநெறியை ஒப்பாதவர் ஆதலாலும் அடுத்த குறளில் 'துறந்தார்' என்று வெளிப்படையாகச் சொல்லப்பட்டதாலும் மூவர் என்பது கிருகசாஸ்திரத்தில் சொல்லப்பட்ட பிரம்மசாரி, வனப்பிரஸ்தன், சந்நியாசி என்ற மற்ற மூவர் அல்லர் என்பது தெளிவு.

மூவர் யார் என்பதை மற்ற உரையாளர்களும் அறிஞர்களும் கீழே கண்டவாறு விளக்கினர்:

தமிழக மூவேந்தரான சேர, சோழ, பாண்டிய மன்னர்கள்	திரு வி க, வ சுப மாணிக்கம், இரா சாரங்கபாணி, குழந்தை
இளையர், முதியோர், பெண்கள்	ச தண்டபாணி தேசிகர்
உறவினர், நண்பர், ஏழைகள்	நாமக்கல் இராமலிங்கம்.
கல்வி நிலை, மனைத் தவநிலை, துறவுநிலை நிற்பார்	கா சுப்பிரமணியம் பிள்ளை
பார்ப்பான், அரசன், வணிகன்	தேவநேயப் பாவாணர்
சைவர், வைணவர், வைதிகர் அல்லது அரசன், ஆசான், ஆன்றோர்	மு கோவிந்தசாமி
அறவாழ்வை உள்நின்றியக்கும் அறவோர், பொருள் வாழ்வை உள்நின்று இயக்கும் ஒழுக்கத்து நீத்தார், இன்ப வாழ்க்கை இயக்கும் அந்தணர்	கா அப்பாத்துரை
மாணவர், தொண்டர், அறிவர்	சி இலக்குவனார்
தாய், தந்தை, தாரம்	வ உ சிதம்பரம், இரா இளங்குமரன்
பெற்றோர், துணைவி, மக்கள்	கு ச ஆனந்தன், நெடுஞ்செழியன், கருணாநிதி, சுஜாதா.

மேலே கண்ட அட்டவணையிலிருந்து இவர்கள் உரை ஒன்றுக்கொன்று தொடர்பில்லாமல் அமைந்து பெரிதும் வேறுபாடுடையதாகவும் உள்ளன என்பதை அறியலாம். இக்குறளில் கூறப்பட்டுள்ள மூவர் யாவர் என்பதை நிறுவ அறிஞர்களும் ஆய்வாளர்களும் பெரிதும் முயன்றுள்ளனர். ஆனாலும் இக்குறளின் சொல்லமைப்பு தடை உண்டாக்கியதால் எவராலுமே இவர்தான் மூவர் என்று முடிவாகச் சுட்டிக் கூற இயலவில்லை.

இக்குறளுக்கான உரைகளில் 'குடும்பத் தலைவன், பெற்றோர், துணைவி, மக்கள் ஆகிய இல்வாழ்க்கை இயல்புடைய முத்திறத்தார்க்கும் நன்னெறி நின்று பயன்தரும் துணையாவான்' என்றது பொருத்தமாகப்படுகிறது. தாயையும் தந்தையையும் தனித்தனியே கொள்ளாமல் எல்லா வகையிலும் இணையான பெருமையுடைய அவர்களைப் பெற்றோர் என ஒருதிறத்தாராக் கொள்ளப்பட்டது. மற்ற இருவர் மனைவியும் மக்களும் ஆவர். எனவே இயல்புடைய மூவர் என்பவர் இல்வாழ்வானுக்கு இயல்பாகவே முறைமையோடு பொருந்திய, உரிமையால் இயல்பாக ஒன்றியவர்களான இம்மூவரும் ஆகின்றனர்.
பின்வரும் தென்புலத்தார், தெய்வம்... (43) என்ற பாடலில் வருகின்ற ‘தான்’ என்பது இல்வாழ்வானை மட்டும் குறியாது அவனது குடும்பத்தைக் குறிக்குமாதலின், அதன்கண் பெற்றோர், மனைவி, பிள்ளை முதலிய குடும்ப உறுப்பினர்களை அடக்குவதே முறையாகும் என்றும் மனைவி, மக்கள், பெற்றோர் என்பவர்கள் அக்குறளிற் காணப்பெறும் ஒக்கலில் அடங்குவர் என்றும்கூறி இக்குறள் கூறும் மூவர் மனைவி, மக்கள், பெற்றோர் என்பதைச் சிலர் ஒப்பமாட்டார்கள். ஆனால் அக்குறளிலுள்ள (43) 'தான்' என்பது இல்வாழ்வானைக் குறிக்கும். மேலும். அதிலுள்ள 'ஒக்கல்' என்பது இம்மூவர் தவிர்த்த சுற்றம் எனக்கொள்வதில் இழுக்கில்லை.
உலகிற்கு தம்மை அளித்த பெற்றோர்கள், பின்னர் வாழ்வில் இணையும் மனைவி, மற்றும் இல்வாழ்வின் பயனாகக் கிடைத்த மக்கட்பேறு இவர்களே இயல்புடைய அதாவது இயற்கையில் தொடர்புடைய மூவர்.

இல்லறத்தில் வாழ்வான் இயற்கையாக உரிமை உடைய பெற்றோர், வாழ்க்கைத்துணைவி, மக்கள் ஆகிய மூவர்க்கும் நல்ல நெறிப்பட வாழ நிலைபெற்ற துணையாவான் என்பது இக்குறட்கருத்து.

இல்வாழ்க்கைக்கு அடித்தளமாக அமைவர்களுக்கு ஆற்றவேண்டிய கடமை.

இல்லறத்தான் எனப்படுபவன் இயல்பினை உடைய மூவர்க்கும் நல்ல நெறிப்பட வாழ நிலைபெற்ற துணையாவான்.

admin · Guru

இல்வாழ்வான் என்பான் இயல்புடைய மூவர்க்கும்

நல்லாற்றின் நின்ற துணை (குறள் 41; இல்வாழ்க்கை )

இல்லறத்தில் வாழ்வான் தன் அறவாழ்க்கையில் கல்வி பயிலும் மாணவர், துறவிகள் மற்றும் மனைத் தவநிலையில் உள்ள மூவக்கும் நல்ல நெறிப்பட வாழ நிலைபெற்ற துணையாவான்

நம் மரபில் இல்வாழ்க்கை என்பது சமூகத்தில் அறம் வளர உதவவே, அதைத் தெளிவாய் வள்ளுவர் இக்குறளிலேயே நல்லாற்றின் நின்ற துணை என்கிறார்,

இல் வாழ்க்கை என்பது குடும்பம் நடத்துபவன், நல்லாற்றின், நல்ல அறம், சமுதாயத்தில் இல் வாழ்வானினுடையது கூறுகிறார் தவிர - தன் குடும்பத்தை பராமரிப்பது அவன் கடமையும் எனவே இதில் நேரடியாய் குடும்ப உறுப்பினர்களைக் பிரித்துக் குறிக்கவில்லை என்பது தெளிவு, இதை விளக்க அடுத்த குறளைப் படித்தால் போதும் - (துறந்தார்க்கும் துவ்வா தவர்க்கும் இறந்தார்க்கும் இல்வாழ்வான் என்பான் துணை), அடுத்த குறள் - ஐம்புலத்தார் ஓம்பல் எனக் கூறுகையில் குடும்பத்தை ஒக்கல் என நான்காவதாய் அனைத்து குடும்ப உறுப்பினரையும் போட்டு விட்டார்.

வள்ளுவர் இல்வாழ்வை இல்லறம் என்ற சொல்லை குறளில் சொல்லவே இல்லை., நல்லாறு என்பது சமுதாயக் கடமை தான். திருவள்ளுவர் இந்திய தத்துவ ஞான மரபு வழியினர், எனவே அறிவு சார்பு வழியினர், அவர் இங்கு இயற்கையாக அமைந்திடும் மூவர்க்கும் துணையாக இருப்பது இல்லறம் நடத்துவோர் கடமையாகும்.

சமண சமயத்தை சேர்ந்த மணக்குடவர் உரை திருவள்ளுவர் குறள் எழுதி 100 ஆண்டுக்குள் எழுதப் பட்டது - சமணர் உரை.

0%2BILVazkkai%2Biyalpudaiya%2Bmuuvar.png

நாம் மேலே பார்த்ததில் சமணர் உரை பார்த்தோம், பரிமேலழகருக்கு முந்தைய பரிபெருமாள் உரை
Iyalpudaiya%2Bmuuvar%2B1p%2B%25281%2529.
பருதியார் உரை
Iyalpudaiya%2Bmuuvar%2B1aag%2B%25281%252
  இல்வாழ்க்கை -மணக்குடவர் அதிகார விளக்கம்:
இல்வாழ்க்கையாவது இல்லின்கண் இருந்து வாழ்வார் வாழும் திறன் கூறுதல்.மேல் அறஞ் செய்கவென்றார் இது முதலாக அறஞ் செய்யுமாறு கூறுகின்றாராதலின், இது பிற்கூறப்பட்டது.

பாரத நாட்டின் தத்துவ ஞான மரபின் சாரமே வள்ளுவம், இந்த மெய்ஞான மரபில் திருமணம் - இல்வாழ்வு என்பது சமூகத்தினை காக்கவே

இருந்தோம்பி இல்வாழ்வ தெல்லாம் விருந்தோம்பி
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு. குறள் 81:விருந்தோம்பல்

வீட்டில் இருந்து பொருள்களைக் காத்து இல்வாழ்க்கை நடத்துவது  எல்லாம் விருந்தினரைப் போற்றி உதவி செய்யும் பொருட்டே ஆகும்.

திருவள்ளுவர் 1330 குறட்பாக்களில் எங்குமே இல்லறம் எனும் சொல்லை பயன்படுத்தவில்லை. இல்வாழ்க்கையில் குடும்பம் காப்பது அன்புச் செயல், ஆனால் நல்லாறு என்பது சமூகத்தில் அறம் செய்வது

தாளாற்றித் தந்த பொருளெல்லாம் தக்கார்க்கு
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு. குறள் 212: ஒப்புரவறிதல்

தகுதியுடையோர் நலனுக்கு உதவிடும் பொருட்டே ஒருவன் முயன்று திரட்டிய பொருள் பயன்பட வேண்டும்.

செல்விருந்து ஓம்பி வருவிருந்து பார்த்திருப்பான்
நல்வருந்து வானத் தவர்க்கு. குறள் 86: விருந்தோம்பல்
வந்த விருந்தினரைப் போற்றி, இனிவரும் விருந்தினரை எதிர் பார்த்து இருப்பவன், வானுலகத்தில் உள்ள தேவர்க்கும் நல்ல விருந்தினனாவான்.

அகனமர்ந்து செய்யாள் உறையும் முகனமர்ந்து
நல்விருந்து ஓம்புவான் இல். குறள் 84: விருந்தோம்பல்
நல்ல விருந்தினராய் வந்தவரை முகமலர்ச்சி கொண்டு போற்றுகின்றவனுடைய வீட்டில் மனமகிழ்ந்து திருமகள் வாழ்வாள்.

வள்ளுவர் மனைவி, குழந்தைகள் பேணல் பற்றி தனி அதிகாரங்கள் கொடுத்தவர் இந்த அதிகாரத்தின் எந்த குறட்பாவிலும் குடும்பத்தோர் முக்கியம் என கூறவே இல்லை

அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் இல்வாழ்க்கை
பண்பும் பயனும் அது.    குறள் 45: இல்வாழ்க்கை
இல்வாழ்க்கையின் அன்பும் அறமும் உடையதாக விளங்குமானால், அந்த வாழக்கையின் பண்பும் பயனும் அதுவே ஆகும்.

நல்லாற்றாள் நாடி அருளாள்க பல்லாற்றால்
தேரினும் அஃதே துணை. குறள் 242: அருளுடைமை
நல்லநெறியில் வாழ்ந்து, நமக்கு உதவும் அறம் எது என ஆய்ந்து, அருளுடன் வாழ்க; எல்லாச் சமய நெறிகளால் ஆய்ந்தாலும் அருளே நமக்குத் துணையாகும்.

19ம் நூற்றாண்டு முதல் கல்வி கிறிஸ்துவர்களால் வடிவமைக்கப்பட,  நச்சு ஏற்றப்பட -தமிழர் மரபு என்பது பாரத நாட்டின் பொதுமை என்பதைவிட்டு,  திருக்குறளிற்கு தன்னிச்சையாய் உளறலாய் உரை செய்தனர்.

மூவேந்தரான சேர, சோழ, பாண்டிய மன்னர்கள்

- திரு வி க, வ சுப மாணிக்கம், இரா சாரங்கபாணி, குழந்தை

இளையர், முதியோர், பெண்கள் - ச தண்டபாணி தேசிகர்

உறவினர், நண்பர், ஏழைகள் நாமக்கல் இராமலிங்கம்.

பார்ப்பான், அரசன், வணிகன் - தேவநேயப் பாவாணர்

சைவர், வைணவர், வைதிகர்

அல்லது அரசன், ஆசான், ஆன்றோர் - மு கோவிந்தசாமி

அறவோர், நீத்தார், அந்தணர் - கா அப்பாத்துரை

மாணவர், தொண்டர், அறிவர் - சி இலக்குவனார்

தாய், தந்தை, தாரம் வ உ சிதம்பரம், இரா இளங்குமரன்

பெற்றோர், துணைவி, மக்கள்

- கு ச ஆனந்தன், நெடுஞ்செழியன், கலைஞர், சுஜாதா.

கல்வி நிலை, மனைத் தவநிலை, துறவுநிலை நிற்பார் -கா சு பிள்ளை

குடும்பத்தாரைப் பிரித்து தாய், தந்தை, மனைவி, மகன் என்றெல்லாம் பிரிப்பதோ, தொடர்பற்று ஜாதிகளை திணிக்கும் கிறிஸ்துவ வெறி தேவநேயர் உரைகளோ வள்ளுவர் உள்ளம் இல்லை.

மேலும் பெருஞ்சித்திரனார் அடுத்த குறளில் சொன்ன துறந்தார்க்கும் துவ்வா தவர்க்கும் இறந்தார்க்கும் ஆகியோர் தான் என இக்குறளின் தமிழ் மரபின் இயல்புடைய மூவரை தராமல் குறளின் தன்மையை சிதைக்கிறார்

தமிழர் மெய்யியல் மரபு, வேதங்கள், இறை வணக்கம் என்பதை மாற்ற எத்தனை பாடுபடல்- எல்லாருமே கிறிஸ்துவர்களால் வடிவமைக்கப்பட, நச்சு ஏற்றப்பட -தமிழர் மரபு என்பது பாரத நாட்டின் பொதுமை என்பதைவிட்டு, திருக்குறளிற்கு தன்னிச்சையாய் உளறலாய் உரை செய்தனர்.

நல்லாற்றின் நின்ற துணை - திருவள்ளுவர் மிகத் தெளிவாய் ஒருவர் இவ்வுலகில் வாழ்வது எளியோர்க்கு உதவி புகழ் பெறவே என்பார்.

ஈதல் இசைபட வாழ்தல் அதுவல்லது

ஊதியம் இல்லை உயிர்க்கு. குறள் 231: புகழ்

எளியோர்க்கு ஈதல் வேண்டும் அதனால் புகழ் உண்டாக வாழ வேண்டும், அப் புகழ் அல்லாமல் உயிர்க்கு ஊதியமானது வேறொன்றும் இல்லை.

இல்வாழ்வில் உள்ளோர் முதல் கடமை செய்யும் தகுதியை கணவர் கோவலான் கொலையால் இழந்தேன் என கண்ணகி புலம்புவாள்.

அறவோர்க் களித்தலும் அந்தண ரோம்பலும்

துறவோர்க் கெதிர்தலும் தொல்லோர் சிறப்பின்

விருந்தெதிர் கோடலும் இழந்த என்னைநும்

பெருமக டன்னொடும் பெரும்பெயர்த் தலைத்தாள்

6. கொலைக்களக் காதை -சிலப்பதிகாரம்

கல்வி - மாணவர் எப்படி இருக்க வேண்டும்

உடையார்முன் இல்லார்போல் ஏக்கற்றுங் கற்றார்

கடையரே கல்லா தவர். குறள் 395:கல்வி

செல்வர் முன் வறியவர் நிற்பது போல் (கற்றவர்முன்) ஏங்கித் தாழ்ந்து நின்றும் கல்விக் கற்றவரே உயர்ந்தவர், கல்லாதவர் இழிந்தவர்.

தமிழர் மெய்ஞான மரபில் மனித வாழ்க்கைய
கல்வி பயிலும்மாணவப் பருவம்
திருமணம் செய்து இல்வாழவு காலம்
மனத் தவ நிலை

முற்றும் துறந்த முனிவர்

இங்கே இல்வாழ்வான் மற்ற மூவர்க்கு உதவ வேண்டிய கடமையை வள்ளுவர் கூறுவதை தமிழர் மரபினாலது

admin · Guru

admin · Guru

ஏனென்றால், அய்ன் ராண்ட் சித்தாந்தத்தை பின்பற்றும் முரட்டுத்தனமானவர்கள் - தடையற்ற சுய நலன் நல்லது, நற்பண்பு அழிவுகரமானது - சில காலமாக நாட்டையும் அதன் நிறுவனங்களையும் ஆளுகிறார்கள்.

தடையற்ற சந்தை இறந்துவிட்டது.

கம்யூனிசம் சிறிது தூரத்தில் இருக்கலாம், ஆனால் சமூக ஜனநாயகம் தன்னை மீண்டும் மீண்டும் மனிதாபிமானமாகவும், ஒரு நியாயமான, சமமான உலகத்திற்கு இட்டுச்செல்லும் ஒரே அமைப்பாகவும் நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது.

admin · Guru

அந்தணரின் பாரம்பரியக் கடமைகள்: 

1. புலன்களைத் தாண்டிய ஆதார சக்தியின் (ப்ரம்மத்தின்) வழியில் வாழ்வது

2. பிரம்மத்தை அடைய சாஸ்த்திரங்கள் காட்டும் வழிகளில் மட்டுமே புலன்களைப் பயன்படுத்துவது. மேலுலக இன்பங்களுக்காக மட்டுமே வாழ்வது.

3. ப்ரம்மத்தின் நோக்கத்திற்கு அல்லாமல் தன் தனிமனித இன்ப துன்பங்களுக்கான புலன் வழி வாய்ப்புகளை மறுப்பது

4. சிந்தனை, சொல், செயல் இம்மூன்றும் ஒன்றேயாக, வெளிப்படையாக இருப்பது

5. ப்ரம்மத்தின் வழியில் வாழ்வதால் எழும் தவிர்க்க முடியாத துன்பங்களையும், இன்பங்களையும் பொறுத்துக் கொள்வது. வெறுப்போ, விருப்போ இன்றி இருக்க முயல்வது.

6. வேதங்களைக் கற்பதையும், கற்பிப்பதையும் மேற்கொள்வது.

7. வேத வழியான யாகங்களைச் செய்வதும், செய்விப்பதுமாக இருப்பது.

8. அனைத்து வர்ணங்களின், உயிரினங்களின் நன்மைக்கான பல்வேறு தானங்களைச் செய்வதும், பெறுவதும்.

சத்திரியரின் பாரம்பரியக் கடமைகள்:

1. புலன்களைத் தாண்டிய ஆதார சக்தியின் (ப்ரம்மத்தின்) வழியில் வாழ்வது

2. புலன்களை சாஸ்த்திர வழிகளில் மட்டுமே பயன்படுத்துவது

3. ப்ரம்மத்தின் நோக்கத்திற்கு அல்லாமல் தன் தனிமனித இன்ப துன்பங்களுக்கான புலன் வழி வாய்ப்புகளை மறுப்பது.

4. தான் வாழும் பகுதியில் உள்ள அனைத்துச் செல்வங்களையும் (பூவுலக/மேலுலகச் செல்வங்கள்), ப்ரம்மத்தின் வழியில் தன் சமூகத்தில் உள்ளவர் சரியாகப் பயன்பட நிர்வகிப்பது

(அனைத்து செல்வங்கள் = ஆன்மீகச் செழிப்பு, பணச் செழிப்பு, உணவு/ஆரோக்கியச் செழிப்பு, பொருளாதார மூலங்களின் செழிப்பு, மக்கட் தொகைச் செழிப்பு, அஞ்சாமை/ராணுவச் செழிப்பு, கல்விச் செழிப்பு, ஒவ்வொரு நல்ல விஷயத்திலும் தன் பகுதி மக்கள் வெற்றி பெறச் செய்யும் வெற்றிச் செழிப்புகள்)

5. அனைத்து வர்ணத்தினரையும், உயிரினங்களையும் காப்பதிலும், வளர்ப்பதிற்கான கடமைகளில் பின்வரும் குணங்களை வெளிப்படுத்துவது: திறமை, வலிமை, அஞ்சாமை, பொறுமை, பிரச்சினைகளில் (போர்களிலும்) இருந்து விலகி ஓடாமல் இருப்பது, சட்டங்களைச் செய்வதும் செயல்படுத்துவதுமான (அரசியல்) இறையாண்மை.

6. வேதங்களைக் கற்பது.

7. வேத வழியான யாகங்களைச் செய்வது.

8. அனைத்து வர்ணங்களின், உயிரினங்களின் நன்மைக்கான தானங்களைச் செய்வதும், பெறுவதும்.

வைசியரின் பாரம்பரியக் கடமைகள்

1. புலன்களைத் தாண்டிய ஆதார சக்தியின் (ப்ரம்மத்தின்) வழியில் வாழ்வது

2. புலன்களை சாஸ்த்திர வழிகளில் மட்டுமே பயன்படுத்துவது

3. ப்ரம்மத்தின் நோக்கத்திற்கு அல்லாமல் தன் தனிமனித இன்ப துன்பங்களுக்கான புலன் வழி வாய்ப்புகளை மறுப்பது.

4. தான் வாழும் பகுதியில் பொருளாதார வளங்களை நிர்வகிப்பது, வியாபாரம் மூலம் அனைவர்க்கும் தகுந்த அளவு விநியோகிப்பது

5. தொழிற்சாலைகளை உருவாக்குவதும், நிர்வகிப்பதும்

6. வேதங்களைக் கற்பது.

7. வேத வழியான யாகங்களைச் செய்வது.

8. அனைத்து வர்ணங்களின், உயிரினங்களின் நன்மைக்கான தானங்களைச் செய்வதும், பெறுவதும்.

சூத்திரரின் பாரம்பரியக் கடமைகள்

1. புலன்களைத் தாண்டிய ஆதார சக்தியின் (ப்ரம்மத்தின்) வழியில் வாழ்வது

2. சாத்திரங்களின் வழியில் அனைத்து உயிரினங்களின் நன்மைக்கான கடமைகளைச் செய்வது

3. தான் வாழும் இடத்தில் உள்ள அனைத்து சமூகத்தினரின் பொருளாதாரச் செழிப்புக்காகவும், புலன் நுகர்ச்சிகளுக்காகவும் தனது புலன்களைப் பயன்படுத்துதல்

4. தொழில் நுட்பம், அறிவியல், மருத்துவம், கலைகள், இலக்கியங்கள் குறித்த வேத/பிற தொழில்நுட்ப மூலப் பகுதிகளைக் கற்பது, கற்பிப்பது, அவற்றைப் படைப்பது, வளர்ப்பது, பிறர் நுகரத் தருவது

5. தனது சேவைகளையும், உடமைகளையும் விலைக்கு விற்பதும் வாங்குவதும்

6. மற்ற வர்ணத்தவரின் சமூக, பொருளாதார, ஆன்மீகத் தேவைகளுக்காகத் தனது திறமைகளையும், அறிவையும் விலைக்குத் தந்தருள்வது

7. தொழிற்சாலைகளில் சம்பளத்திற்குப் பணியாற்றுவது

8. தானங்களைப் பெறுவது

மேலே உள்ள சாத்திரக் கருத்துகளின்படி, உங்கள் வர்ணம் எது ? சொல்லுங்கள்.

admin · Guru

திருக்குதள்‌ மூலமும்‌ ரணக்கசுடவா உரையும்‌. 2. இல்லறவியல்‌--(20). இல்லமாவ்து இல்லின்கணிருக்து தான முசலாயின செய்தல்‌, அது கூறிய அதிகார மிருபதினும்‌ இல்வாழ்வான்‌ வாழுக்திற மோரதஇிகாரச்சானும்‌ அதற்குத்‌ துணையான மனைவி யிலச்கணம்‌ ஒரதிகாசத்தானும்‌ கூறி, ௮௪ன்‌ பின்‌ இல்லறப்‌ பகுதியான பி£மசரியல்‌ காருகத்தமென்னு மிரண்டினுள்ளும்‌ பிரம சரியத்திற்கு ஆதாரமாக புதல்வரைப்‌ பெறுதல்‌ ஐர;இகாரத்தாற்‌ கூறிச்‌, சாருகத்த விலக்சணங்‌ கூறுவார்‌ நல்கூர்ந்தார்‌, நல்கு. ரவினீங்கொர்‌, செல்வர்‌, வள்ளியோரென்னும்‌ சால்வரினும்‌ அன்புடைமை முதலாக ஒழுச்சமூடைமை யீருச கல்கூர்க சாராத செய்யப்படுவன வேழும்‌, பிறனில்‌ விழையாமை (2 தலாகத்‌ திவினையச்சமீறாக இலசாற்‌ றஐவிரப்பமவனவேழும்‌ பதினான்‌சஇிகாரத்தாற்‌ கூறி, இவற்றரோடுங்கூட ஒப்புரசறிசல்‌ ஈல்குரவினீங்னொராற்‌ செய்யப்படுபென்று கூதி, ,இகத்மேோடுங்கூட ஈசல்‌ செல்வராற்‌ செய்யப்படுமாறு கூறி, இவற்ளோடுங்‌ கூடப்‌ புசழ்‌ வள்ளியோராற்‌ செய்யப்படுமென்று கூறினாசாகக்‌ கொள்ளப்படும்‌, இல்வறம்‌ முற்படச்‌ கூறியது;துறவறத்‌.இ. ரின்‌ ருசையும்‌ த.புதல்‌ இல்வாழ்வான்‌ கண்ணசாதலான்‌. இல்வாழ்க்கை, அவற்றுள்‌, இல்லாழ்க்கையாவது இல்லின்சண்‌ இருந்து வாழ்வார்‌ வாழுச்‌ திறன்‌ கூறுதல்‌. மேல்‌ ௮றஞ்‌ செய்கவென்றார்‌ இது முதலாச ௮றஞ்‌ செய்யுமாறு கூறுகன்றாசாசலின்‌, இத பிற்கூறப்பட்ட து. 41. இல்வாழ்வா னேன்பா ஸியல்புடைய மூவர்க்கு நல்லாற்றி னின்ற துணை. (இ.-ள்‌.) இல்லாழ்வானென்று சொல்லப்பட 2வன்‌ இயல்புடைய மலர்க கும்‌ மல்ல வழியின்கண்ணே நின்றகொரு துணை, (௭ - று), இல்லறவியல்‌ - 1 - வது - இல்வாழ்க்கை. 11 என்றது தானமாகய வில்லறஞ்‌ செய்யுமவன்‌ சவத்தின்பாற்பட்ட விரதலங்‌ கொண்‌ டொழுகாகின்ற பிசமச்சாரிக்கும்‌, சவமேற்கொண்‌ டொழுகாநின்ற வானப்பிரஸ்தன்‌ ஸர்நியாகெளுக்கும்‌, தத்தம்‌ நிலைகுலையாம லுணவு மூதலாயின கொடுத்துப்‌ பாதுகாத்தலின்‌, அவர்க்கு நல்லுலன்கண்‌ செல்லும்‌ நெறியிலே நின்ற வொரு துணையென்று கூறியவாருயிற்று, தணையென்றது இடையூறு வாசாம லுய்த்து விவொரை, |

admin · Guru

நல்லாற்றின் இயல்புடைய மூவர்க்கும் என்கையில் இது தமிழர் குடும்ப வாழ்வின் பல நிலையினோடு தொடர்புடையவர் - குடும்பத்தார் இல்லை என்பதை தெளிவாக உணர்ந்த பல அறிஞர்கள் தன்னிச்சையாய் ஊகம் கிழப்பிய பட்டியல்.

மூவேந்தரான சேர, சோழ, பாண்டிய மன்னர்கள் - - திரு வி க, வ சுப மாணிக்கம், இரா சாரங்கபாணி, குழந்தை

இளையர், முதியோர், பெண்கள் - ச தண்டபாணி தேசிகர்

உறவினர், நண்பர், ஏழைகள் நாமக்கல் இராமலிங்கம்.

பார்ப்பான், அரசன், வணிகன் - கிறிஸ்துவ மதவெறி தேவநேயப் பாவாணர்

சைவர், வைணவர், வைதிகர்

அல்லது

அரசன், ஆசான், ஆன்றோர் - மு கோவிந்தசாமி

அறவோர், நீத்தார், அந்தணர் - கா அப்பாத்துரை

மாணவர், தொண்டர், அறிவர் - சி இலக்குவனார்

இந்த நிலையில் குடும்ப உறுப்பினரையே சொல்வது

தாய், தந்தை, தாரம் வ உ சிதம்பரம், இரா இளங்குமரன்

பெற்றோர், துணைவி, மக்கள்

- கு ச ஆனந்தன், நெடுஞ்செழியன், கலைஞர், சுஜாதா.

தற்காலத்தில் வள்ளுவர் மனதை விடுத்து இதையே உரை ஆக்குகின்றனர் என்பதை முனைவர் மோகனராசு எனும் திராவிட சார்பு அறிஞர் பதிலில் காணலாம்.

நாம் இதை நடுநிலையோடு காண வேணும் - முதலாவது இல்வாழ்க்கையின் அடுத்த குறளைக் காண்போம்

நல்லாற்றின் நின்ற இயல்புடைய மூவர்க்கும் இல்வாழ்வான் என்பான் துணை. குறள் 41 துறந்தார்க்கும் துவ்வாதவர்க்கும் இறந்தார்க்கும் இல்வாழ்வான் என்பான் துணை. குறள் 42

இல்வாழ்வான் என்பான் துணை என்பதில் இல்வாழ்வான் என ஒருமையில் இருந்தாலும், அது குடும்பத்தார் என பன்மை பொருள்படும் என நச்சினார்க்கினியர் என தொல்காப்பிய உரையில் காட்டுகிறார். எந்த உரையாசிரியரும் குறள்42- துணை என்பதை குடும்ப உறுப்பினர் எனக் கொள்ளவில்லை, ஆனால் நல்லாற்றின் நின்ற இயல்புடைய மூவர் திரிக்கக் காரணம் என்ன