Devapriyaji - True History Analaysed

உலகத்தின் மிகப்பழமையான வாழ்க்கைத்தொழில் செய்பவர்கள் என்று சொல்லப்படுகின்ற பொதுமகளிரின் குணங்கள், அவரை விரும்புவாரது அழிவு இவை பற்றிப் பேசுவது இவ்வதிகாரம். விலைமாதரை வள்ளுவர் வரைவில்மகளிர் எனக் குறிக்கின்றார். பழம்இலக்கியங்கள் வரைவில்மகளிரை இற்பரத்தை, காதற்பரத்தை, சேரிப்பரத்தை எனப் பலவகையாக வகைப்படுத்துகின்றன. இவர்கள் கணிகையர், தளிப்பெண்டிர், தேவதாசிகள், வேசிகள், கொண்டிமகளிர் என்ற சொற்களாலும் அழைக்கப்பட்டனர். செல்வம் படைத்தவர்களின் காமக் களியாட்டங்களுக்குக் கருவியாக இம்மகளிர் பயன்படுத்தப்பட்டனர். இவர்களில் சிலர் ஆடல் பாடல் நடிப்பு போன்ற நுண்கலைகளில் தேர்ச்சி பெற்றவராகவும் இருந்தனர். இல்லாள் குறுகிய மனையுறை வாழ்க்கைக்குள் அடைபட்டிருப்பதால், அவளிடம் காணமுடியாத புனைவு, இன்பப் பேச்சு, விளையாட்டு, ஆடல், பாடல், பாலியல்கலை வண்ணங்கள் எல்லாம் எதிர்பார்த்து வரைவில்மகளிரிடம் ஆடவர் செல்கின்றனர். இறைவன் பெயரால், இறைவனுக்குக் காணிக்கையாக, நேர்த்திக் கடனாக, கோயில்களில் 'பொட்டுக் கட்டி' விடப்பெற்ற கொடுமையும் முன்னர் இப்பெண்களுக்கு நேர்ந்தது.
இவ்வதிகாரப் பாடல்கள் தலைவனுக்கே துணையாகி வாழ்ந்த காமக்கிழத்தியர் குறித்ததோ அல்லது குணக்கேடுற்ற குலமகளிரைக் கருதுவதோ அல்ல. தொழில்முறை பொதுமகளிர் பற்றிப் பேசுவதே இந்த அதிகார இயைபாகும்.

வரைவு என்ற சொல்லுக்கு வரம்பு என்பதனோடு திருமணம் என்று ஒரு பொருளும் உண்டு. ஒரு ஆடவனை மணந்து அவனுக்குரிய வாழ்க்கைத் துணையாக வாழும் வாய்ப்பில்லாதவர் என்பதை 'வரைவில் மகளிர்' என்னும் தொடரே விளக்கும். ஒருவருக்கே உரியோர் என வரம்பு-எல்லை வகுத்துக் கொள்வதால் திருமணம் 'வரைவு' எனப்பட்டது. அவ்விதம் எல்லை வகுத்துக்கொள்ளாது, பொருள்கொடுப்பார் யாவருக்கும் தம் ஒழுக்கத்தை விற்கும் பெண்டிர் வரைவில் மகளிர் என அழைக்கப்பட்டனர். ஆணின் பொருளும் பெண்ணின் மெய்யும் பண்டமாற்றுதலைப் பரத்தமை என்று பண்டைய நூல்கள் அழைத்தன. வள்ளுவர் பொதுமகளிரைப் 'பரத்தையர்' என இவ்வதிகாரத்தில் எங்குமே சுட்டவில்லை. 'வரைந்து கொண்டு வாழாத எனச் செயலில் வைத்துக் கூறுகிறார். இன்று 'பாலியல் தொழிலினர்' என்று கூறுதலை ஒப்பு நோக்கினால் வள்ளுவரின் கருத்து வீச்சுப் புலப்படும்' என்பார் தமிழண்ணல். இல்லறம் புகாது, நல்லொழுக்கம் பேணாது, அழகு, புனைவு, நுண்கலைப்பயிற்சி முதலியவற்றால் ஆடவரை மயக்கி, தம் நலத்தைப் பொருட்கு விற்றுப் பலரொடும் வரையாது கூடுவர் இப்பொதுமகளிர்.
அன்பின் விழையார், பண்பு இல் மகளிர், பொருட்பெண்டிர், பொருட்பொருளார், பொதுநலத்தார், புன்னலம் பாரிப்பார், பிறநெஞ்சிற்பேணிப் புணர்பவர், மாய மகளிர், வரைவிலா மாணிழையார், இருமனப் பெண்டிர் என அதிகாரத்து ஒவ்வொரு குறளிலும் கடுமையாகக் குறிக்கப்பட்டவை அவர்கள் இயல்பினை விளக்குவனவாக உள்ளன.

மன உறுதியும் அறிவுத் தெளிவும் இல்லாத ஆண்கள் நாடுகின்ற பொருள்களில் ஒன்று பொதுமகளிர். ஆனால் அருள்வாழ்க்கை நாடுவோர், அறிவுடையவர்கள், ஒழுக்கத்தைப் போற்றுபவர்கள் பொருட்பெண்டிரைத் தேடிச்செல்லமாட்டார்கள் என்று கூறுகிறார் வள்ளுவர். பொருட்பற்று ஒன்றே நோக்கமாகக் கொண்டு வாழும் பொதுமகளிரைச் சேர்வது திருநீக்கப்பட்டார்க்குரிய தொடர்பாம் என இங்கு சொல்லப்படுவதால் அது ஒருவனுடைய செல்வத்துக்கு எவ்வளவு தீங்கு விளைக்கக் கூடும் என்பதை அறியலாம். பொருள் இழப்பதோடு வரைவில்மகளிரிடம் பெறும் இன்பமும் இழிவானது என்பதை உணர்த்த அவரை முயக்குவது முன்னறியாத பிணத்தைத் தழுவுவது போலும் என்றும் அவரது உடல் இழிந்தவர்கள் புரளும் சேறு என்றும் இவ்வதிகாரப் பாடல்கள் கூறுகின்றன. தெய்வப்பெண் போன்று அழகுறத் தோன்றினாலும் அத்தகைய பெண்டிர் வஞ்சனை நிறைந்த மாயமகளிர்தாம் எனவும் சொல்லப்படுகிறது.

இலக்கிய நயம் வேண்டும் என்பதற்காகவும் தலைவியது கற்புடைமையைக் காட்டுதற்காகவும் ஒழுக்கநயம் இல்லாத பரத்தையரை அன்றைய நூல்கள் காட்டின என்பர். தலைவியின் ஊடலுக்குக் காரணம் வேண்டும் என்பதற்காகக்கூட, மிக நெடுங்காலம் நிலவிவந்த அகப்பொருள் இலக்கிய மரபைப் பின்பற்றாது தாமே புதியதொரு முறையைப் படைத்துக்கொண்டவர் அவர். பரத்தையின் இடத்தில் ஒரு கற்பனைப் பெண்னை உருவாக்கி, ஊடலுக்குக் காரணம் பரத்தை என்பதை மறைத்துத் தணிக்கை செய்தார்.
ஆணின் பாலியல் பசிக்கு இரையாகும் பொதுமகளிர், சமுதாயத்தால் ஒதுக்கப்பட்டே தனது வாழ்க்கையை நடத்துகின்றாள். விளிம்புநிலையில் வாழும் அவர்களைச் சமூகம் மிகவும் இழிவாகவே பார்க்கிறது. வறுமையும் அறியாமையுமே அவர்கள் அத்தொழிலுக்குள் தள்ளப்பட்டிருப்பதற்குக் காரணமாக அமைந்திருக்கும். அவர்கள் பெயரில் தலைப்பிட்டு இந்த அதிகாரம் அமைத்த வள்ளுவர் அவர்களின் இரங்கத்தக்க வாழ்வுநிலைக்குப் பரிந்து, அவர்களை நல்வழிப்படுத்த வேண்டும்வகையில் ஓரிரு சொற்கள் கூறியிருக்கலாம்.
தினற்பொருட்டாற் கொல்லாது உலகெனின் யாரும் விலைப்பொருட்டால் ஊன்தருவார் இல் (புலால்மறுத்தல் 256 பொருள்: தின்னுதற்காக உலகத்தார் வாங்காவிட்டால், விலைக்காகப் புலால் கொடுப்பதற்கென்று எவரும் இல்லை) என்ற பாடலில் சொன்னதுபோல பொதுமகளிரை நாடுவோர் இல்லையானால், பொருட்பெண்டிர் இலர் என்றவாறாவது ஓர் குறட்பாவை இயற்றி இணைத்திருக்கலாம்.
பிறனில்விழைதல் போல பரத்தை வேட்டலும் அறக்கேடுதான்; ஒழுக்க இழிவுதான். எனவே இவ்வதிகாரமும் பொருட்பாலில் அல்லாமல் அறத்துப் பாலில் இல்லறவியலிலேயே வைக்கப்பட்டிருக்கலாம்.