Devapriyaji - True History Analaysed

 2.1.3 மணக்குடவர் உரைச் சிறப்பு

பரிமேலழகரின் உரைக்கு பின் பதிப்பிக்கப்பட்டு அறிஞர்களிடத்தில் பரவி வழங்கி வருவது இவருரை தான். இவருடைய உரையின் சிறப்பை, திரு.மு.வை.அரவிந்தன் தன் “உரையாசிரியர்கள்” என்ற நூலில் இவ்வாறு எழுதுகிறார்.

”பரிமேலழகர் உரையை மறுப்பவர்களும் அவரது கருத்தை ஏற்காதவர்களும் மணக்குடவர் உரையையே நோக்குவது பல ஆண்டுகளாக இருந்து வரும் வழக்கமாகும். மணக்குடவருடைய உரை, தெள்ளிய தமிழில் எளிய நடையில் அமைந்துள்ளது. பொழிப்புரையும், சில இடங்களில் விளக்கமும் உள்ளன. தமிழ்ப் பண்பாடு தழுவி எழுதப்பட்ட தெளிவுரை என்று இவரது உரையைப் போற்றுவர். பிற உரையாசிரியர்களைப்போல வட நூற்  கருத்தைத் தம் உரையில் புகுத்துவதில்லை. புதிய பாடங்களைக் கொண்டு. சொற்களைப் பிரிக்கும் முறையில் புதுமை கையாண்டு சிறப்பாக உரை எழுதிச் செல்வது இவரது பண்பாகும்.
     இவரிடம் ஆரவாரமோ புலமைச் செருக்கோ காணப்படவில்லை. கற்று அறிந்து அடங்கிய அறிஞராக இவர் காணப்படுகின்றார். தமக்கு ஐயப்பாடாக உள்ள கருத்தினைத் தயக்கத்துடனே எழுதுகின்றார். வான்சிறப்பு என்ற அதிகாரத்திற்கு விளக்கம் எழுதும் இடத்தில், “இது கடவுட் செய்கைத்தாதலால் அதன்பின் கூறப்பட்டது. இஃது ஈண்டுக் கூறியது என்னை எனின், பின் உரைக்கப்படுகின்ற இல்லறமும் துறவறமும் இனிது நடப்பது மழை உண்டாயின் என்றற்குப் போலும், அன்றியும் காலத்தின் பொருட்டுக் கூறினார் எனினும் அமையும்’ என்று எழுதுவது இங்கே நினைக்கத்தக்கதாகும்..”

மேலும், குறளாசிரியரின் கருத்தை முன்பின் முரணாகக் கூறாமலும், கொண்டுக் கூட்டிப் பொருள் கொள்ளாமலும் இவர் தன் உரையைச் செய்திருப்பது ஈண்டு நினைக்கத்தகும். மணக்குடவரின் உரைச் சிறப்புப் பண்புகளை மேலும் விரித்துக் கீழ் வருமாறு எழுதுகிறார், 
திரு.மு.வை.அரவிந்தன்:

”மணக்குடவர் உரையின் சிறப்பியல்புகள் கற்போரை மகிழச் செய்பவை. அவை, மணக்குடவரின் உரைத் திறனுக்குச் சான்று பகர்பவை. இவரது உரை பொழிப்புரையாக உள்ளது; தேவையான இடங்களில் மிகச் சுருக்கமாக விளக்கம் எழுதுகின்றார். குறளின் கருத்து இது என்று கூறுகின்றார். திருக்குறள் இருக்கும் அமைப்பிலேயே பொருள் உரைக்கின்றார். எழுவாய், பயனிலை, செயப்படு பொருள் இவற்றை நன்கு ஆராய்ந்து முன்பின் மாற்றி அமைத்து, கொண்டு கூட்டிப் பொருள் எழுதுவதி்ல்லை.

    முகத்தின் முதுக்குறைந்த துண்டோ உவப்பினும்
    காயினும் தான்முந் துறும்.              (707)

என்ற குறளுக்குப் பரிமேலழகர் உரையும் மணக்குடவர் உரையும் ஒப்பிட்டு
நோக்கின் மணக்குடவர் குறள் கிடந்தவாறே பொருள் உரைப்பது புலனாகும்”  ன்பதையும் நோக்குக!

3.1 மணக்குடவர் பதிப்பு வரலாறு

“அருகக் கடவுளுக்கு உரிய மலர் மிசை ஏகினான், அறவாழி அந்தணன் முதலிய பெயர்கள் காணப்படுதலாலும்; கடவுள் வாழ்த்து முதலிய நான்கு அதிகாரங்களும் அருக சரணம் முதலிய நான்கு சரணங்களைக் குறிக்க எழுந்தனபோல் நிற்றலாலும்;  அருகர் இயற்றிய நூல்களுள் திருக்குறளினின்றும் மேற்கோள்கள் எடுத்து வழங்கப்பட்டமையாலும் திருக்குறள் ஆசிரியர் சைனர் என்று உரைப்பர் சிலர்’

மேலும், திரு. சுப. இராமநாதன்  தன் “இலக்கியச் சிந்தனைகள்” (பக்கம்-85) என்ற நூலில் கீழ்வருமாறு கூறுகிறார்.

“இந்நான்கு அதிகாரங்களையும் கடவுள் வாழ்த்தாகக் கொள்வதே பொருந்துவதாகும்.      திருவள்ளுவர், சமண சமயத்தவராய் இருக்கலாம் என்பதே பெரும்பான்மையோர் கருத்தாகும். சமணர்கள்,  அருக சரணம்,  சித்த சரணம்,  சாது சரணம்,  தன்ம சரணம் என்ற நால்வகைச் சரணங்களைக் கூறுபவர்கள் குறளின் முதலாவது அதிகாரம், கடவுள் வாழ்த்து - அருகசரணமாகவும், மூன்றாவது அதிகாரம், நீத்தார் பெருமை - சாது சரணமாகவும், நான்காவது அதிகாரம், அறன் வலியுறுத்தல் - தன்ம சரணமாகவும் கொள்ளப் பொருத்தமாய் உள்ளன.
 வான் சிறப்பு என்ற அதிகாரத்தைச் சித்த சரணத்திற்குப் பொருந்தக் கூடியதாகக் கொள்வோமானால் இந்த நான்கு அதிகாரங்களாலும் கடவுள் வாழ்த்துக் கூறப்பெற்றதாக அமையும்.சமணர்கள் இந் நால்வகைச் சரணங்களையும் கடவுள் வாழ்த்தாகக் கூறுவதனைச் சிந்தாமணிக் கடவுள் வாழ்த்துப் பகுதியில் காணலாம்.”

5.1 உரை பித்தலாட்டம்

18 – 19 நூற்றாண்டுகளில்தான் பெரும்பாலான தமிழ் இலக்கியங்கள் தமிழ்க்கூறும் நல்லுலகத்திற்கு வெளிப்படலாயிற்று. தமிழ்த் தாத்தா என்றழைக்கப்படும் திரு.உ.வே.சாமிநாதர் அவர்கள் காலத்தில் கூட நிறையத் தமிழ் இலக்கியங்கள் வெளிப்படவில்லை. ஓலைச் சுவடி நிலையிலேயே இருந்தன. திரு.சேலம். இராமசாமி முதலியாரை சந்திக்கும் வரையில் சமண, பெளத்த இலக்கியங்களைப் பற்றி திரு.உ.வே.சா அவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை என்பதை நோக்க அந்நூற்றாண்டுகளின் உண்மை நிலைமை நமக்குத் தெரியவரும். சைவ மடங்களின் ஆதிக்கத்தினால், புறசமயிகளின் இலக்கியங்களைப் படிக்கக்கூடாது என்று தடைவிதித்திருந்தன. அவற்றை புறம் தள்ளி, நடுநிலைமையாக அலைந்துத் திரிந்து நாடு முழுதும் சுற்றி ஓலைச்சுவடிகளை சேகரித்து, பதிப்பித்தப் பெருமை தமிழ்த் தாத்தா அவர்களையேச் சாரும். சமயக் காழ்ப்பினால் ஐம்பெரும் காப்பியங்களில் ஒன்றான “வளையாபதி” என்றச் சமணக் காப்பியம் அழிந்தது, தமிழ்த் தாத்தா அவர்களின் “என் சரித்திரம்” என்ற நூல் மூலம் நமக்குத் தெரியவரும் செய்தி. சமயக் காழ்ப்புக் கொண்டால் இலக்கியங்களுக்கு என்னவாகும் என்பதை மணக்குடவர் உரைக்கு நேர்ந்தக் கதியின் மூலம் நாம் உணரலாம்.