Two important developments, both related to archaeology, hit the headlines in September 2019. Both were immediately engulfed in controversies.
Two important developments, both related to archaeology, hit the headlines in September 2019. Both were immediately engulfed in controversies. The first development related to whether or not the Aryans invaded India around the time (circa 1500 BCE) of the collapse of the Harappan civilisation. On the basis of the DNA extracted from a female skeleton at the Harappan site of Rakhigarhi in Haryana, Vasant Shinde, a noted specialist in the Harappan civilisation, argued on September 6, 2019 that there was no Aryan invasion of India and that no material culture was available to prove the Aryan invasion theory. The findings of a 28-member team led by him were published in the Cell magazine (Shinde et al., an Ancient Harappan Genome Lacks Ancestry from Steppe Pastoralists or Iranian Farmers, 2019, Cell 179, 1-7).
Dr. Shinde was Director of Excavation at Rakhigarhi when the site was excavated during three field seasons in 2013-14, 2014-15 and 2015-16 by the Deccan College Post-graduate and Research Institute, Pune, in collaboration with others. He was then the Vice-Chancellor of Deccan College, a deemed-to-be university. He is now Director-General, Maritime Heritage Complex, Gandhi Nagar, Gujarat. He had told this writer in Chennai on August 11, 2018 (repeat 2018) that “The indications we are getting are strong – that the DNA [extracted from the woman’s skeleton at Rakhigarhi] is local. It matches only with the people of the [local] area…” He asserted, “The Aryans never came here. There is a lot of controversy about the date of the Aryans coming here…” After Cell published the paper authored by Shinde and 28 others, a big controversy erupted among people interested in the subject. Depending on which side of the political fence a person sat on, whether he belonged to the Left or the Right, he found in the research paper what he wanted to find: that the Aryans invaded India or they did not.
The other archaeological development is related to Keezhadi, a village about 12 km from Madurai but located in the neighbouring Sivaganga district, Tamil Nadu. Keezhadi is situated about two km away from the celebrated river called Vaigai which flows through several districts including Madurai, Sivaganga, and Ramanathapuram. The Archaeological Survey of India’s (ASI, a Central Government organisation) spectacular excavations led by the young Amarnath Ramakrishna in 2015 and 2016 at Keezhadi yielded a bonanza of brick structures, brick walls, deep terracotta ring wells etc.. The artefacts unearthed included potsherds with Tamil Brahmi scripts, micro pearl beads, gold beads, ivory dices, shell bangles, ceramic ware and so on. All these established that Keezhadi was a Sangam age (circa 200 BCE to circa 300 CE), urban, habitational site. The potsherds with Tamil-Brahmi script established that a literate, educated and elite society lived there more than 2,200 years ago. The ASI’s third season of excavation in 2017, in the midst of an unseemly controversy, whipped up by Tamil zealots did not yield much. In the wake of the controversy, the ASI dropped out of the excavation at Keezhadi. The Tamil Nadu Archaeology Department (TNAD) received the licence from the Central Advisory Board of Archaeology (CABA) to excavate Keezhadi and it excavated the site during two field seasons in in 2018 and 2019.
What has attracted attention and scepticism now is the TNAD’s report released on September 19, 2019 that “the recent scientific dates obtained for Keezhadi findings push back the date of the Tamil Brahmi to another century i.e. 6th century BCE.” The report was titled, “Keeladi – An Urban Settlement of the Sangam Age on the Bank of the Vaigai River.” It added that “these results clearly” showed that the Tamil society had “attained literacy or learned the art of writing as early as 6th century BCE.” The TNAD made this announcement based on the dating of a piece of charcoal, found at a depth of 353 cm in one of the 11 trenches it excavated at Keezhadi in 2018. The accelerator mass spectrometry(AMS) dating of this charcoal piece done at Beta analytic Lab, Miami, Florida, dated it to 580 BCE. When contacted for clarification, TNAD officials said two potsherds, each with two Tamil Brahmi letters, were found in the same layer in the same trench, where the charcoal piece, which was dated to 580 BCE, was found. So these two Tamil-Brahmi scripts, found on potsherds, were also dated to 580 BCE, the TNAD’s archaeologists said. But there is no mention in the report of the occurrence of these two potsherds in the same layer as that of the charcoal piece.
The operative portions of the report said: “The six carbon samples collected from the fourth season (2018) of excavations at Keeladi have been sent to Beta Analytic Lab, Miami, Florida, USA, for AMS (Accelerator Mass Spectrometry) dating and the reports have been received. The sample collected at a depth of 353 cm goes back to 580 BCE.”
“The Keeladi deposit could be safely dated between 6th century BCE and 1st century CE.”
After analysing the dates obtained from Keeladi excavations, Prof. K. Rajan, a noted archaeologist, felt that the recent excavations at Keeladi present a strong evidence to some of the hitherto-held hypotheses.
“The results suggest that the urbanisation of the Vaigai [river] plain happened in Tamil Nadu around 6th century BCE as it happened in the Gangetic plains.”
“Likewise, the recent scientific dates obtained for Keeladi findings push back the date of the Tamil Brahmi to another century i.e. 6th century BCE. These results clearly ascertained (sic) that they [the Tamil people] attained literacy or learned the art of writing as early as 6th century BCE.”
State Minister for Tamil Culture and Archaeology K. Pandiarajan released the TND’s report on Keezhadi findings on September 19, 2019. T. Udhayachandran, Principal Secretary and Commissioner, TNAD, was present. Dr. R. Sivanantham was Director of Excavation for TNAD’s excavations at Keezhadi in 2018 and 2019.
The report said elsewhere that potsherds with Tamil Brahmi occurred in large numbers in Tamil Nadu next only to that of pottery pieces with graffiti marks. A majority of the Early Historic sites excavated in the State had yielded potsherds with Tamil Brahmi script. Scholars called it Damili or ancient Tamil script. Potters inscribed the Tamil Brahmi letters on the shoulder of the pots they made when the vessels were in a wet condition. At Keezhadi, owners of the pots engraved their names on them after they bought them, that is, after the pots were fired/baked in kilns. Representations of various styles of writing supported this view. Besides, it showed that a high level of literacy prevailed in the Tamil society even in the 6th century BCE, the report said. At Keezhadi, 56 Tamil-Brahmi inscribed potsherds were found during the excavations done by the TNAD in 2018 and 2019. Surprisingly, the report spelt the word “Keezhadi” as Keeladi.
Epigraphists say that Tamil Brahmi is the earliest form of Tamil writing and its origin is dated, in general, to circa 300 BCE. The late Iravatham Mahadevan, a scholar in Tamil Brahmi script and the Harappan script, argued that the Tamil Brahmi script evolved from the Asokan Brahmi script and that the Brahmi script was brought to Tamil Nadu by the Jaina monks from north India. Emperor Asoka ruled from circa 273 BCE to circa 232 BCE. According to reputed scholars such as Dr. Y. Subbarayalu and Iravatham Mahadevan, Tamil Brahmi was introduced in Tamil Nadu after third century BCE and it was, therefore, post-Asokan. They have asserted on the basis of historical evidence that Tamil Brahmi cannot be dated to pre-Asokan times. Dr. Subbarayalu, former Professor and Head, Department of Epigraphy and Archaeology, Tamil University, Thanjavur, has argued that the Brahmi script was adapted from some other area to write the Tamil language. In the initial stages of adaption, there were difficulties in using the script to represent some local sounds. Dr. Subbarayalu is now Professor of Indology, French Institute of Pondicherry, Puducherry.
However, other scholars, including the late K.V. Ramesh and M.D. Sampath, both former Directors of Epigraphy, ASI, Dr. S. Rajavelu, former Professor and Head, Department of Maritime History and Marine Archaeology, Tamil University, Thanjavur and the late P.R. Srinivasan, noted epigraphist, ASI, consider Tamil Brahmi as pre-Asokan. Dr. Rajavelu claims that Tamil Brahmi evolved on its own. While Tamil zealots celebrated the TNAD’s announcement that the Tamil Brahmi could now be dated to 580 BCE on the basis of the dating of a charcoal sample to that date, scholars in Tamil Brahmi are sceptical about the claim. The announcement was music to the ears of the Tamil enthusiasts because they argued that Tamil Brahmi had evolved independently of the Asokan Brahmi and that it was pre-Asokan. But sceptical scholars argued that “multiple carbon dates” were needed to establish that Tamil-Brahmi’s origin could be pushed back to 6th century BCE. What led them to raise questions was that the report and another colourful 60-page booklet prepared by the TNAD on Keezhadi did not mention whether the charcoal sample and two Tamil Brahmi potsherds in question occurred in the same sedimentary layer or stratigraphy in the same trench. Top TNAD officials were cagey when specialists in Tamil Brahmi script and journalists asked them whether the charcoal piece and the two potsherds with the Tamil Brahmi script occurred in the same layer. After this writer made repeated inquiries with several TNAD officials, two of them said two potsherds, each with two Tamil Brahmi letters, occurred in the same layer as that of the charcoal piece. One of the potsherds carried the letters “thi tha.” The TNAD officials did not remember what the Tamil Brahmi letters were on the second potsherd. One of them said while one of the two potsherds was found at a depth of 300 cm, the charcoal piece was located at a depth of 353 cm. But they were in the same layer, he claimed. What made the specialists more suspicious about the report’s claim was that the report did not publish pictures showing the charcoal piece and the potsherds with Tamil Brahmi letters in situ in the same stratigraphy. No drawings were released either.
An authority on Tamil Brahmi inscriptions, who did not want to be quoted by name, asserted that “something seems to be fundamentally wrong” with the date of 580 BCE which was applied to the Tamil Brahmi potsherds. “Something is wrong” with the pre-Asokan dates ascribed to potsherds with Tamil Brahmi letters that occurred at Porunthal, Kodumanal, and now Keezhadi, he said. “To exaggerate the importance of Keezhadi, they are doing many things. Unless the entire report [on the Keezhadi excavations in 2018 and 2019) is published, I cannot talk about the correctness of the stratigraphical finds because I did not take part in the excavations,” he added.
He said: “Keezhadi has become a high political issue. Everybody is interested in Keezhadi without knowing about Keezhadi. Many of them are lay people who do not have any knowledge of archaeology. But they are creating hearsay accounts. They are spreading all kinds of false information. Even if TNAD wants to, it cannot reverse what these people are saying. Even if they [TNAD] say tomorrow that the dating has not been done properly, nobody will believe them. Such is the hysteria now.”
This scholar explained that AMS dating was more reliable when charcoal pieces were dated to 30,000 years to 20,000 years before the present. They were not so reliable with “recent dates” such as 400 BCE or 200 BCE, he said. “Even if the dating has been done properly, we cannot ignore the historical evidence, which is centred around 300 BCE. As far as Tamil Brahmi is concerned, it cannot be dated before Asoka. Even in north India, you cannot have anything [any script] before Asoka. But these people here are saying that the Brahmi script originated here and went to north India.”
Several scholars including Dr. R. Nagaswamy and Dr. Ajit Kumar insisted that “multiple dates” were needed to confirm that the date of the two Tamil Brahmi scripts could be pushed back to the 6th century BCE. Dr. Nagaswamy, former director, TNAD, who has done pioneering work in deciphering the Tamil-Brahmi inscriptions on the brow of caves and rock shelters around Madurai and other places, congratulated the TNAD for the “good job” it had done at Keezhadi. He was, however, unhappy that some of the photographs published in the TNAD report bore no markings of the various layers in trenches. “You have to mark each sedimentary layer in a trench and separate them from each other. They should have shown the layers where the carbon samples, which were tested for their dates, occurred, ” he said. The TNAD had not revealed, he said, whether the charcoal piece dated to 580 BCE and the two potsherds with the Brahmi scripts occurred in the same layer. Dr. Nagaswamy added: “If they had occurred in the same level and there was no disturbance there, they can be dated to the same period… We need some more scientific dates and this report can be taken as a tentative report. This is a good discovery. I congratulate the State Archaeology Department for discovering so many material objects including gold ornaments, which look so beautiful.”
Dr. Ajit Kumar, Professor and Head, Department of Archaeology, University of Kerala, Thiruvananthapuram, also argued that “if there are more dates from different trenches, it will be a strong evidence” to prove the antiquity of Tamil Brahmi. “It is too dangerous,” he said, to conclude on the basis of one date available at Keezhadi that the date of Tamil Brahmi could be pushed back to sixth century BCE. “One date is too risky. Then we are on wobbly ground,” Dr. Ajit Kumar said.
Indeed, scholars pointed to the “contradiction” between the dates obtained for charcoal samples from the ASI excavations led by Amarnath Ramakrishna in 2015 and 2016 and the dates obtained from the TNAD’s excavation in 2018. The dates obtained for several charcoal samples from two of the ASI excavations were in the same range – between 220 BCE and 290 BCE. But the dates of all six samples obtained from the TNAD excavation fell between the 6th century BCE and 3rd century BCE. A big gap indeed between two sets of dates.
On the other side of the divide is Dr. Rajavelu who argued that, “It was people of Tamil country who invented the Tamil Brahmi, not the Jaina monks from north India.” A hero-stone with a Tamil Brahmi script had been found at Pulimankombai in Theni district. It was the only hero-stone with a Tamil Brahmi script. Another Tamil Brahmi script, on a menhir, was found at Dadapatti in Dindigul district. Dr. Rajavelu said, “We do not have Asokan Brahmi on hero stones. We do not have Asokan Brahmi on pottery. But we have Tamil Brahmi on pottery. It shows it was people’s script.”
A reputed archaeologist put the issue in a proper perspective. He called the date of Tamil Brahmi “a complex issue.” At Keezhadi, the date of the Tamil Brahmi had been pushed back to 6th century BCE (uncalibrated 580 BCE), based on a charcoal piece collected at a depth of 353 cm. It is a century earlier than the hitherto view of 5th century BCE. Till now, 27 AMS dates have been received from four Early Historic sites which yielded Tamil-Brahmi inscribed potsherds. The four sites are Keezhadi (16 dates), Azhagankulam (four), Porunthal (two), and Kodumanal (five). The reputed archaeologist said: “The time range falls between 6th century BCE and 1st century BCE. Of the 27 dates, five dates fall between 5th and 4th century BCE, four dates between 4th and 3rd century BCE, 15 dates between 3rd and 2nd century BCE, two dates between 2nd and 1st century BCE, and one date goes back to 6th century BCE. The availability of more than a thousand inscribed potsherds in different stratigraphical contexts, more than 100 cave inscriptions, and four memorial stones, besides a considerable number of inscribed seals, rings, and coins in different parts of Tamil Nadu clearly suggest the long survival of this script. Of the 27 AMS dates, five dates fall in the 5th century BCE. Hence, the availability of one date in the 6th century BCE has to be studied along with the remaining AMS dates. As suggested earlier, excavation is in progress and less than one per cent of the habitation area has been excavated so far. There is every possibility of getting more dates in future while extending the dig and the future excavations would throw more light on this issue.
“Besides these, it is time to appreciate both the Archaeological Survey of India and the Tamil Nadu Archaeology Department for bringing to the floor invaluable artefacts. Every excavation solves some of the problems and hypotheses, and at the same time generates new questions that need to be answered in future. One must congratulate wholeheartedly all the archaeologists and technical staff involved in the Keeladi excavations…”
-- Edited by admin on Thursday 3rd of September 2020 05:42:36 AM
எழுதியவர் T. S. சுப்பிரமணியன் • 02/10/2019 at 5:25 PM
தொல்பொருளியல் தொடர்பான இரண்டு முக்கியமான முன்னேற்றங்கள் செப்டம்பர் 2019 இல் தலைப்புச் செய்திகளைத் தாக்கின. இரண்டும் உடனடியாக சர்ச்சையில் மூழ்கின.
தொல்பொருளியல் தொடர்பான இரண்டு முக்கியமான முன்னேற்றங்கள் செப்டம்பர் 2019 இல் தலைப்புச் செய்திகளைத் தாக்கின. இரண்டும் உடனடியாக சர்ச்சையில் மூழ்கின. ஹரப்பன் நாகரிகத்தின் வீழ்ச்சியின் போது (கிமு 1500 இல்) ஆரியர்கள் இந்தியா மீது படையெடுத்தார்களா இல்லையா என்பது தொடர்பான முதல் வளர்ச்சி. ஹரியானாவில் உள்ள ராகிகாரியின் ஹரப்பன் தளத்தில் ஒரு பெண் எலும்புக்கூட்டில் இருந்து பிரித்தெடுக்கப்பட்ட டி.என்.ஏவின் அடிப்படையில், ஹரப்பா நாகரிகத்தின் புகழ்பெற்ற நிபுணர் வசந்த் ஷிண்டே, செப்டம்பர் 6, 2019 அன்று இந்தியாவில் ஆரிய படையெடுப்பு இல்லை என்றும் பொருள் கலாச்சாரம் இல்லை என்றும் வாதிட்டார். ஆரிய படையெடுப்பு கோட்பாட்டை நிரூபிக்க கிடைத்தது. அவர் தலைமையிலான 28 பேர் கொண்ட குழுவின் கண்டுபிடிப்புகள் செல் பத்திரிகையில் வெளியிடப்பட்டன (ஷிண்டே மற்றும் பலர், ஸ்டெப்பி ஆயர் அல்லது ஈரானிய விவசாயிகளிடமிருந்து ஒரு பண்டைய ஹரப்பன் ஜீனோம் பற்றாக்குறை, 2019, செல் 179, 1-7).
டாக்டர் ஷிண்டே, ராகிகாரியில் அகழ்வாராய்ச்சி இயக்குநராக இருந்தார், 2013-14, 2014-15 மற்றும் 2015-16 ஆகிய ஆண்டுகளில் புனேவின் டெக்கான் கல்லூரி முதுகலை மற்றும் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தால் மூன்று கள பருவங்களில் இந்த இடம் தோண்டப்பட்டபோது மற்றவர்களுடன் இணைந்து ஆய்வு செய்யப்பட்டது. அப்போது அவர் டெக்கான் கல்லூரியின் துணைவேந்தராக இருந்தார், இது ஒரு பல்கலைக்கழகமாக கருதப்படுகிறது. இப்போது குஜராத்தின் காந்தி நகர், கடல்சார் பாரம்பரிய வளாகத்தின் இயக்குநர் ஜெனரலாக உள்ளார். அவர் சென்னையில் இந்த எழுத்தாளரிடம் ஆகஸ்ட் 11, 2018 அன்று (2018 ஐ மீண்டும் செய்யவும்) “நாங்கள் பெறும் அறிகுறிகள் வலுவானவை - டி.என்.ஏ [ராகிகாரியில் உள்ள பெண்ணின் எலும்புக்கூட்டில் இருந்து பிரித்தெடுக்கப்பட்டது] உள்ளூர் என்று. இது [உள்ளூர்] பகுதியினருடன் மட்டுமே பொருந்துகிறது… ”என்று அவர் வலியுறுத்தினார்,“ ஆரியர்கள் இங்கு ஒருபோதும் வரவில்லை. ஆரியர்கள் இங்கு வரும் தேதி குறித்து நிறைய சர்ச்சைகள் உள்ளன… ”ஷிண்டே மற்றும் 28 பேர் எழுதிய கட்டுரையை செல் வெளியிட்ட பிறகு, இந்த விஷயத்தில் ஆர்வமுள்ள மக்களிடையே ஒரு பெரிய சர்ச்சை வெடித்தது. ஒரு நபர் எந்த அரசியல் உட்கார்ந்திருக்கிறார் என்பதைப் பொறுத்து, அவர் இடது அல்லது வலதுசாரிகளைச் சேர்ந்தவர் என்பதைப் பொறுத்து, அவர் கண்டுபிடிக்க விரும்பியதை ஆய்வுக் கட்டுரையில் கண்டறிந்தார்: ஆரியர்கள் இந்தியா மீது படையெடுத்தார்கள் அல்லது அவர்கள் அவ்வாறு செய்யவில்லை.
மற்ற தொல்பொருள் வளர்ச்சி மதுரையிலிருந்து 12 கி.மீ தொலைவில் உள்ள கீஷாதி என்ற கிராமத்துடன் தொடர்புடையது, ஆனால் அது அண்டை நாடான சிவகங்கா மாவட்டமான தமிழ்நாட்டில் அமைந்துள்ளது. கீஹாடி புகழ்பெற்ற வாகை எனப்படும் நதியிலிருந்து இரண்டு கி.மீ தூரத்தில் அமைந்துள்ளது, இது மதுரை, சிவகங்கா, மற்றும் ராமநாதபுரம் உள்ளிட்ட பல மாவட்டங்களில் பாய்கிறது. கீசாதியில் 2015 மற்றும் 2016 ஆம் ஆண்டுகளில் இளம் அமர்நாத் ராமகிருஷ்ணா தலைமையிலான இந்தியாவின் தொல்பொருள் ஆய்வு மையம் (ஏ.எஸ்.ஐ., மத்திய அரசு அமைப்பு) செங்கல் கட்டமைப்புகள், செங்கல் சுவர்கள், ஆழமான டெரகோட்டா வளையக் கிணறுகள் போன்றவற்றின் போனஸைக் கொடுத்தது. தமிழ் பிராமி ஸ்கிரிப்டுகள், மைக்ரோ முத்து மணிகள், தங்க மணிகள், தந்தம் பகடைகள், ஷெல் வளையல்கள், பீங்கான் பொருட்கள் மற்றும் பல. கீஷாதி ஒரு சங்கம் வயது (கி.மு. 200 முதல் கி.பி 300 வரை), நகர்ப்புற, வாழ்விட தளம் என்று இவை அனைத்தும் நிறுவப்பட்டன. 2,200 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் ஒரு கல்வியறிவு, படித்த மற்றும் உயரடுக்கு சமூகம் அங்கு வாழ்ந்ததாக தமிழ்-பிராமி எழுத்துக்களைக் கொண்ட பாட்ஷெர்ட்ஸ் நிறுவியது. 2017 ஆம் ஆண்டில் ASI இன் மூன்றாவது அகழ்வாராய்ச்சி, ஒரு தற்செயலான சர்ச்சையின் மத்தியில், தமிழ் ஆர்வலர்களால் தூண்டப்பட்டது அதிக பலனைத் தரவில்லை. சர்ச்சையை அடுத்து, கீஷாதியில் அகழ்வாராய்ச்சியில் இருந்து ஏ.எஸ்.ஐ. கீஜாடியை அகழ்வாராய்ச்சி செய்வதற்கான தமிழக தொல்பொருள் துறை (டி.என்.ஏ.டி) மத்திய ஆலோசனை வாரியத்திடமிருந்து (காபா) உரிமத்தைப் பெற்றது, மேலும் இது 2018 மற்றும் 2019 ஆம் ஆண்டுகளில் இரண்டு களப் பருவங்களில் இந்த இடத்தை அகழ்வாராய்ச்சி செய்தது.
இப்போது கவனத்தையும் சந்தேகத்தையும் ஈர்த்தது, செப்டம்பர் 19, 2019 அன்று வெளியிடப்பட்ட டி.என்.ஏ.டி யின் அறிக்கை, “கீஜாதி கண்டுபிடிப்புகளுக்காக பெறப்பட்ட சமீபத்திய அறிவியல் தேதிகள் தமிழ் பிராமியின் தேதியை மற்றொரு நூற்றாண்டுக்கு, அதாவது கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு பின்னுக்குத் தள்ளும்.” அந்த அறிக்கையின் தலைப்பு, “கீலாடி - வைகை ஆற்றின் கரையில் சங்கம் யுகத்தின் நகர்ப்புற தீர்வு.” "இந்த முடிவுகள் தெளிவாக" தமிழ் சமூகம் "கல்வியறிவை அடைந்துள்ளது அல்லது பொ.ச.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டில் எழுதும் கலையை கற்றுக்கொண்டது" என்பதைக் காட்டுகிறது. 2018 ஆம் ஆண்டில் கீசாதியில் தோண்டப்பட்ட 11 அகழிகளில் ஒன்றில் 353 செ.மீ ஆழத்தில் காணப்பட்ட ஒரு கரி தேதியை அடிப்படையாகக் கொண்டு டிஎன்ஏடி இந்த அறிவிப்பை வெளியிட்டது. பீட்டாவில் செய்யப்பட்ட இந்த கரித் துண்டின் முடுக்கி மாஸ் ஸ்பெக்ட்ரோமெட்ரி (ஏஎம்எஸ்) டேட்டிங் பகுப்பாய்வு ஆய்வகம், மியாமி, புளோரிடா, இது கிமு 580 க்கு தேதியிட்டது.
தெளிவுபடுத்தலுக்காக தொடர்பு கொண்டபோது, இரண்டு பொட்ஷெர்டுகள், ஒவ்வொன்றும் இரண்டு தமிழ் பிராமி எழுத்துக்கள் ஒரே அடுக்கில் ஒரே அகழியில் காணப்பட்டன, அங்கு கி.மு. 580 தேதியிட்ட கரி துண்டு கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. எனவே இந்த இரண்டு தமிழ்-பிராமி ஸ்கிரிப்டுகளும் பொட்ஷெர்ட்களில் காணப்படுகின்றன, அவை கிமு 580 க்கு முந்தியவை என்று டிஎன்ஏடியின் தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் தெரிவித்தனர். ஆனால் இந்த இரண்டு பாட்ஷெர்டுகள் கரித் துண்டின் ஒரே அடுக்கில் நிகழ்ந்ததாக அறிக்கையில் குறிப்பிடப்படவில்லை.
அறிக்கையின் செயல்பாட்டு பகுதிகள் கூறியதாவது: “கீலாடியில் அகழ்வாராய்ச்சியின் நான்காவது சீசனில் (2018) சேகரிக்கப்பட்ட ஆறு கார்பன் மாதிரிகள் AMS (முடுக்கி மாஸ் ஸ்பெக்ட்ரோமெட்ரி) டேட்டிங் மற்றும் அறிக்கைகளுக்காக அமெரிக்காவின் மியாமி, புளோரிடா, பீட்டா அனலிட்டிக் ஆய்வகத்திற்கு அனுப்பப்பட்டுள்ளன. பெறப்பட்டது. 353 செ.மீ ஆழத்தில் சேகரிக்கப்பட்ட மாதிரி கிமு 580 க்கு செல்கிறது. ”
"கீலாடி வைப்பு பொ.ச.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் பொ.ச. 1 ஆம் நூற்றாண்டு வரை பாதுகாப்பாக தேதியிடப்படலாம்."
கீலாடி அகழ்வாராய்ச்சிகளில் இருந்து பெறப்பட்ட தேதிகளை ஆராய்ந்த பின்னர், பிரபல தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளரான பேராசிரியர் கே. ராஜன், கீலாடியில் சமீபத்தில் நடந்த அகழ்வாராய்ச்சிகள் இதுவரை நடைபெற்ற சில கருதுகோள்களுக்கு வலுவான சான்றுகளை அளிப்பதாக உணர்ந்தார்.
"வைகாய் [நதி] சமவெளியின் நகரமயமாக்கல் பொ.ச.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டில் தமிழ்நாட்டில் கங்கை சமவெளிகளில் நடந்ததைப் போலவே நடந்தது என்று முடிவுகள் தெரிவிக்கின்றன."
“அதேபோல், கீலாடி கண்டுபிடிப்புகளுக்காக சமீபத்தில் பெறப்பட்ட அறிவியல் தேதிகள் தமிழ் பிராமியின் தேதியை மற்றொரு நூற்றாண்டுக்கு, அதாவது கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு பின்னுக்குத் தள்ளுகின்றன. இந்த முடிவுகள் அவர்கள் [தமிழ் மக்கள்] கல்வியறிவைப் பெற்றன அல்லது கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் எழுதும் கலையை கற்றுக்கொண்டன என்பதை தெளிவாகக் கண்டறிந்தன. ”
கீசாடி கண்டுபிடிப்புகள் குறித்த டி.என்.டி அறிக்கையை செப்டம்பர் 19, 2019 அன்று தமிழ் கலாச்சாரம் மற்றும் தொல்லியல் துறை அமைச்சர் கே.பண்டியராஜன் வெளியிட்டார். டி.என்.ஏ.டியின் முதன்மை செயலாளரும் ஆணையாளருமான டி. உதயச்சந்திரன் கலந்து கொண்டார். டாக்டர் ஆர். சிவானந்தம் 2018 மற்றும் 2019 ஆம் ஆண்டுகளில் கீசாதியில் டி.என்.ஏ.டி அகழ்வாராய்ச்சிக்கான அகழ்வாராய்ச்சி இயக்குநராக இருந்தார்.
தமிழ் பிராமியுடன் பாட்ஷெர்டுகள் அதிக எண்ணிக்கையில் தமிழ்நாட்டில் நிகழ்ந்ததாக அந்த அறிக்கை வேறு இடங்களில் கூறியுள்ளது. மாநிலத்தில் தோண்டப்பட்ட ஆரம்பகால வரலாற்று தளங்களில் பெரும்பாலானவை தமிழ் பிராமி எழுத்துக்களுடன் பானைகளை வழங்கின. அறிஞர்கள் இதை டாமிலி அல்லது பண்டைய தமிழ் எழுத்து என்று அழைத்தனர். பாத்திரங்கள் ஈரமான நிலையில் இருந்தபோது குயவர்கள் தாங்கள் தயாரித்த பானைகளின் தோளில் தமிழ் பிராமி எழுத்துக்களை பொறித்தார்கள். கீஷாடியில், பானைகளின் உரிமையாளர்கள் அவற்றை வாங்கியபின்னர், அதாவது பானைகளை சுட்டு / சூளைகளில் சுட்ட பிறகு அவர்கள் பெயர்களை பொறித்தார்கள். பல்வேறு பாணியிலான எழுத்துக்களின் பிரதிநிதிகள் இந்த பார்வையை ஆதரித்தனர். தவிர, பொ.ச.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டில் கூட தமிழ் சமுதாயத்தில் உயர் கல்வியறிவு நிலவியது என்பதை இது காட்டுகிறது என்று அறிக்கை கூறுகிறது. கீஷாடியில், 2018 மற்றும் 2019 ஆம் ஆண்டுகளில் டி.என்.ஏ.டி மேற்கொண்ட அகழ்வாராய்ச்சியின் போது 56 தமிழ்-பிராமி பொறிக்கப்பட்ட பானைக் கூடுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. ஆச்சரியப்படும் விதமாக, இந்த அறிக்கை “கீஜாதி” என்ற வார்த்தையை கீலாடி என்று உச்சரித்தது.
தமிழ் பிராமி என்பது தமிழ் எழுத்தின் ஆரம்ப வடிவம் என்றும் அதன் தோற்றம் பொதுவாக கிமு 300 க்குள் தேதியிட்டது என்றும் கல்வெட்டு வல்லுநர்கள் கூறுகின்றனர். தமிழ் பிராமி எழுத்து மற்றும் ஹரப்பன் எழுத்துக்களில் அறிஞரான மறைந்த ஐராவதம் மகாதேவன், தமிழ் பிராமி எழுத்துக்கள் அசோகன் பிராமி எழுத்துக்களிலிருந்து உருவானது என்றும், பிராமி எழுத்துக்கள் வட இந்தியாவில் இருந்து சமண துறவிகளால் தமிழகத்திற்கு கொண்டு வரப்பட்டதாகவும் வாதிட்டார். அசோகா பேரரசர் கிமு 273 முதல் கிமு 232 வரை ஆட்சி செய்தார். டாக்டர் ஒய் சுப்பராயலு மற்றும் ஐராவதம் மகாதேவன் போன்ற புகழ்பெற்ற அறிஞர்களின் கூற்றுப்படி, பொ.ச.மு. மூன்றாம் நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு தமிழ் பிராமி தமிழகத்தில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது, எனவே இது அசோகனுக்கு பிந்தையது. தமிழ் பிராமியை அசோகனுக்கு முந்தைய காலத்துடன் தேதியிட முடியாது என்பதற்கு வரலாற்று ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் அவர்கள் வலியுறுத்தியுள்ளனர். தஞ்சாவூர் தமிழ் பல்கலைக்கழகத்தின் முன்னாள் பேராசிரியரும், கல்வியியல் மற்றும் தொல்பொருள் துறையின் தலைவருமான டாக்டர் சுப்பராயலு, பிராமி எழுத்துக்கள் வேறு ஏதேனும் ஒரு பகுதியிலிருந்து தமிழ் மொழி எழுதத் தழுவப்பட்டதாக வாதிட்டார். தழுவலின் ஆரம்ப கட்டங்களில், சில உள்ளூர் ஒலிகளைக் குறிக்க ஸ்கிரிப்டைப் பயன்படுத்துவதில் சிக்கல்கள் இருந்தன. டாக்டர் சுப்பராயலு இப்போது புதுச்சேரியின் பிரெஞ்சு இன்ஸ்டிடியூட் ஆப் பாண்டிச்சேரி, இந்தாலஜி பேராசிரியராக உள்ளார்.
இருப்பினும், பிற அறிஞர்கள், மறைந்த கே.வி. தமிழூர் தமிழ் பல்கலைக்கழகம் மற்றும் மறைந்த பி.ஆர்.சீனிவாசன், தமிழ் பிராமியைக் கருத்தில் கொண்டு, தமிழ் பிராமியை கருத்தில் கொண்டு, ரமேஷ் மற்றும் எம்.டி.சம்பத், முன்னாள் கல்வியியல் இயக்குநர்கள், ஏ.எஸ்.ஐ., முன்னாள் பேராசிரியரும், கடல் வரலாறு மற்றும் கடல் தொல்லியல் துறையின் தலைவருமான டாக்டர் எஸ். முன் அசோகன் என. தமிழ் பிராமி தானாகவே உருவானது என்று டாக்டர் ராஜவேலு கூறுகிறார்.
அந்த நாளில் ஒரு கரி மாதிரியின் டேட்டிங் அடிப்படையில் தமிழ் பிராமி இப்போது கி.மு. 580 க்கு தேதியிடப்படலாம் என்ற டி.என்.ஏ.டி அறிவிப்பை தமிழ் ஆர்வலர்கள் கொண்டாடியபோது, தமிழ் பிராமியில் உள்ள அறிஞர்கள் இந்த கூற்று குறித்து சந்தேகம் கொண்டுள்ளனர். இந்த அறிவிப்பு தமிழ் ஆர்வலர்களின் காதுகளுக்கு இசையாக இருந்தது, ஏனெனில் தமிழ் பிராமி அசோகன் பிராமியிலிருந்து சுயாதீனமாக உருவாகியுள்ளது என்றும் அது அசோகனுக்கு முந்தையது என்றும் அவர்கள் வாதிட்டனர். ஆனால் சந்தேகத்திற்குரிய அறிஞர்கள் தமிழ்-பிராமியின் தோற்றம் கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டுக்குத் தள்ளப்படலாம் என்பதை நிறுவ “பல கார்பன் தேதிகள்” தேவை என்று வாதிட்டனர். கேள்விகளை எழுப்புவதற்கு அவர்களை வழிநடத்தியது என்னவென்றால், கீஷாடி குறித்து டி.என்.ஏ.டி தயாரித்த மற்றொரு வண்ணமயமான 60 பக்க கையேட்டில் கரி மாதிரி மற்றும் கேள்விக்குரிய இரண்டு தமிழ் பிராமி பாட்ஷெர்டுகள் ஒரே வண்டல் அடுக்கில் அல்லது ஒரே அகழியில் உள்ள ஸ்ட்ராடிகிராஃபியில் நிகழ்ந்ததா என்பதைக் குறிப்பிடவில்லை. கரி துண்டு மற்றும் தமிழ் பிராமி ஸ்கிரிப்டைக் கொண்ட இரண்டு பாட்ஷெர்டுகள் ஒரே அடுக்கில் நிகழ்ந்ததா என்று தமிழ் பிராமி ஸ்கிரிப்ட்டில் நிபுணர்களும் பத்திரிகையாளர்களும் கேட்டபோது, டி.என்.ஏ.டி உயர் அதிகாரிகள் கேஜியாக இருந்தனர். இந்த எழுத்தாளர் பல டி.என்.ஏ.டி அதிகாரிகளுடன் பலமுறை விசாரித்தபின், அவர்களில் இருவர் இரண்டு பாட்ஷெர்டுகள், ஒவ்வொன்றும் இரண்டு தமிழ் பிராமி கடிதங்கள், கரித் துண்டின் அதே அடுக்கில் நிகழ்ந்ததாகக் கூறினர். பானைகளில் ஒருவர் “தி தா” என்ற எழுத்துக்களை எடுத்துச் சென்றார். இரண்டாவது பாட்ஷெர்டில் தமிழ் பிராமி கடிதங்கள் என்னவென்று டி.என்.ஏ.டி அதிகாரிகளுக்கு நினைவில் இல்லை. அவர்களில் ஒருவர், இரண்டு பானைகளில் ஒன்று 300 செ.மீ ஆழத்தில் காணப்பட்டபோது, கரி துண்டு 353 செ.மீ ஆழத்தில் அமைந்துள்ளது. ஆனால் அவை ஒரே அடுக்கில் இருந்தன என்று அவர் கூறினார். அறிக்கையின் கூற்று குறித்து நிபுணர்களை மேலும் சந்தேகிக்க வைத்தது என்னவென்றால், அந்த அறிக்கை கரி துண்டு மற்றும் தமிழ் பிராமி எழுத்துக்களைக் கொண்ட பானைகளை ஒரே இடத்தில் காண்பிக்கும் படங்களை வெளியிடவில்லை. எந்த வரைபடங்களும் வெளியிடப்படவில்லை.
தமிழ் பிராமி கல்வெட்டுகள் குறித்த ஒரு அதிகாரம், பெயரால் மேற்கோள் காட்ட விரும்பவில்லை, பொ.ச.மு. 580 தேதியுடன் "ஏதோ அடிப்படையில் தவறு இருப்பதாகத் தெரிகிறது" என்று தமிழ் பிராமி பாட்ஷெர்டுகளுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டது. அசோக்கனுக்கு முந்தைய தேதிகளில் "ஏதோ தவறு" போருந்தல், கொடுமனல் மற்றும் இப்போது கீஷாதி ஆகிய இடங்களில் நிகழ்ந்த தமிழ் பிராமி எழுத்துக்களைக் கொண்ட பாட்ஷெர்டுகளுக்கு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. “கீஷாதியின் முக்கியத்துவத்தை பெரிதுபடுத்த, அவர்கள் பல விஷயங்களைச் செய்கிறார்கள். [2018 மற்றும் 2019 ஆம் ஆண்டுகளில் கீஷாதி அகழ்வாராய்ச்சிகள் பற்றிய முழு அறிக்கையும் வெளியிடப்படாவிட்டால், நான் அகழ்வாராய்ச்சிகளில் பங்கேற்காததால், ஸ்ட்ராடிகிராஃபிக்கல் கண்டுபிடிப்புகளின் சரியான தன்மையைப் பற்றி என்னால் பேச முடியாது, ”என்று அவர் மேலும் கூறினார்.
அவர் கூறினார்: “கீஷாதி ஒரு உயர் அரசியல் பிரச்சினையாக மாறிவிட்டது. கீஜாதி பற்றி தெரியாமல் எல்லோரும் கீஷாதி மீது ஆர்வம் காட்டுகிறார்கள். அவர்களில் பலர் தொல்பொருளியல் பற்றி எந்த அறிவும் இல்லாத சாதாரண மக்கள். ஆனால் அவர்கள் செவிவழி கணக்குகளை உருவாக்குகிறார்கள். அவர்கள் எல்லா வகையான தவறான தகவல்களையும் பரப்புகிறார்கள். டி.என்.ஏ.டி விரும்பினாலும், இந்த மக்கள் சொல்வதை மாற்றியமைக்க முடியாது. டேட்டிங் சரியாக செய்யப்படவில்லை என்று அவர்கள் [டி.என்.ஏ.டி] நாளை சொன்னாலும், யாரும் அவர்களை நம்ப மாட்டார்கள். இப்போது இதுதான் வெறி. ”
கரி துண்டுகள் தற்போது முதல் 30,000 ஆண்டுகள் முதல் 20,000 ஆண்டுகள் வரை தேதியிடப்பட்டபோது AMS டேட்டிங் மிகவும் நம்பகமானது என்று இந்த அறிஞர் விளக்கினார். கிமு 400 அல்லது கிமு 200 போன்ற "சமீபத்திய தேதிகளில்" அவை அவ்வளவு நம்பகமானவை அல்ல என்று அவர் கூறினார். “டேட்டிங் சரியாக செய்யப்பட்டிருந்தாலும், கிமு 300 ஐ மையமாகக் கொண்ட வரலாற்று ஆதாரங்களை நாம் புறக்கணிக்க முடியாது. தமிழ் பிராமியைப் பொருத்தவரை, அசோகாவுக்கு முன்பு தேதியிட முடியாது. வட இந்தியாவில் கூட, அசோகாவுக்கு முன்பு உங்களிடம் எதுவும் [எந்த ஸ்கிரிப்டையும்] வைத்திருக்க முடியாது. ஆனால் இங்குள்ளவர்கள் பிராமி எழுத்துக்கள் இங்கே தோன்றி வட இந்தியாவுக்குச் சென்றதாகக் கூறுகிறார்கள். ”
டாக்டர் ஆர். நாகசாமி மற்றும் டாக்டர் அஜித் குமார் உள்ளிட்ட பல அறிஞர்கள் இரண்டு தமிழ் பிராமி எழுத்துக்களின் தேதியை கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டுக்குத் தள்ள முடியும் என்பதை உறுதிப்படுத்த “பல தேதிகள்” தேவை என்று வலியுறுத்தினர். மதுரை மற்றும் பிற இடங்களைச் சுற்றியுள்ள குகைகள் மற்றும் பாறை முகாம்களின் புருவத்தில் தமிழ்-பிராமி கல்வெட்டுகளைப் புரிந்துகொள்வதில் முன்னோடிப் பணிகளைச் செய்துள்ள டி.என்.ஏ.டி-யின் முன்னாள் இயக்குநர் டாக்டர் நாகசாமி, கீஷாதியில் செய்த “நல்ல வேலைக்கு” டி.என்.ஏ.டி-ஐ வாழ்த்தினார். எவ்வாறாயினும், டி.என்.ஏ.டி அறிக்கையில் வெளியிடப்பட்ட சில புகைப்படங்கள் அகழிகளில் பல்வேறு அடுக்குகளின் அடையாளங்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்பதில் அவர் மகிழ்ச்சியடையவில்லை. “நீங்கள் ஒவ்வொரு வண்டல் அடுக்கையும் ஒரு அகழியில் குறிக்க வேண்டும், அவற்றை ஒருவருக்கொருவர் பிரிக்க வேண்டும். அவற்றின் தேதிகளுக்கு சோதிக்கப்பட்ட கார்பன் மாதிரிகள் நிகழ்ந்த அடுக்குகளை அவர்கள் காட்டியிருக்க வேண்டும், ”என்று அவர் கூறினார். பொ.ச.மு. 580 தேதியிட்ட கரி துண்டு மற்றும் பிராமி ஸ்கிரிப்டுகளுடன் கூடிய இரண்டு பாட்ஷெர்டுகள் ஒரே அடுக்கில் நிகழ்ந்ததா என்பதை டி.என்.ஏ.டி வெளியிடவில்லை. டாக்டர். இது ஒரு நல்ல கண்டுபிடிப்பு. மிகவும் அழகாக இருக்கும் தங்க ஆபரணங்கள் உட்பட பல பொருள் பொருட்களைக் கண்டுபிடித்ததற்காக மாநில தொல்பொருள் துறைக்கு எனது வாழ்த்துக்கள். ”
திருவனந்தபுரம், கேரள பல்கலைக்கழகத்தின் தொல்பொருள் துறை பேராசிரியரும், தலைவருமான டாக்டர் அஜித் குமார், தமிழ் பிராமியின் பழங்காலத்தை நிரூபிக்க “வெவ்வேறு அகழிகளில் இருந்து அதிக தேதிகள் இருந்தால், அது ஒரு வலுவான சான்றாக இருக்கும்” என்று வாதிட்டார். "இது மிகவும் ஆபத்தானது," என்று அவர் கூறினார், கீசாதியில் கிடைத்த ஒரு தேதியின் அடிப்படையில் தமிழ் பிராமியின் தேதி கி.மு. ஆறாம் நூற்றாண்டுக்கு தள்ளப்படலாம். “ஒரு தேதி மிகவும் ஆபத்தானது. பின்னர் நாங்கள் தள்ளாடிய தரையில் இருக்கிறோம், ”என்று டாக்டர் அஜித் குமார் கூறினார்.
உண்மையில், அறிஞர்கள் 2015 மற்றும் 2016 ஆம் ஆண்டுகளில் அமர்நாத் ராமகிருஷ்ணா தலைமையிலான ஏ.எஸ்.ஐ அகழ்வாராய்ச்சிகளில் இருந்து கரி மாதிரிகளுக்காக பெறப்பட்ட தேதிகள் மற்றும் 2018 இல் டி.என்.ஏ.டி அகழ்வாராய்ச்சியில் இருந்து பெறப்பட்ட தேதிகள் ஆகியவற்றுக்கு இடையேயான “முரண்பாட்டை” சுட்டிக்காட்டினர். இரண்டு கரி மாதிரிகளுக்கான தேதிகள் ஏ.எஸ்.ஐ அகழ்வாராய்ச்சிகள் ஒரே வரம்பில் இருந்தன - கிமு 220 முதல் கிமு 290 வரை. ஆனால் டி.என்.ஏ.டி அகழ்வாராய்ச்சியில் இருந்து பெறப்பட்ட ஆறு மாதிரிகளின் தேதிகள் கி.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டுக்கும் கிமு 3 ஆம் நூற்றாண்டுக்கும் இடையில் விழுந்தன. இரண்டு செட் தேதிகளுக்கு இடையில் ஒரு பெரிய இடைவெளி.
பிளவின் மறுபக்கத்தில் டாக்டர் ராஜவேலு வாதிட்டார், "தமிழ் நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள் தான் தமிழ் பிராமியைக் கண்டுபிடித்தார்கள், வட இந்தியாவில் இருந்து வந்த சமண துறவிகள் அல்ல." தேனி மாவட்டம் புலிமன்கொம்பையில் தமிழ் பிராமி ஸ்கிரிப்டுடன் கூடிய ஹீரோ கல் ஒன்று கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இது ஒரு தமிழ் பிராமி ஸ்கிரிப்டைக் கொண்ட ஒரே ஹீரோ-கல். மற்றொரு தமிழ் பிராமி ஸ்கிரிப்ட், ஒரு மென்ஹிரில், திண்டுக்கல் மாவட்டம் தாதாபட்டியில் காணப்பட்டது. டாக்டர் ராஜவேலு, “ஹீரோ கற்களில் அசோகன் பிராமி எங்களிடம் இல்லை. மட்பாண்டங்களில் அசோகன் பிராமி எங்களிடம் இல்லை. ஆனால் மட்பாண்டங்களில் தமிழ் பிராமி இருக்கிறார். இது மக்களின் ஸ்கிரிப்ட் என்று இது காட்டுகிறது. ”
ஒரு புகழ்பெற்ற தொல்பொருள் ஆய்வாளர் இந்த பிரச்சினையை சரியான கண்ணோட்டத்தில் வைத்தார். அவர் தமிழ் பிராமியின் தேதியை "ஒரு சிக்கலான பிரச்சினை" என்று அழைத்தார். கீஷாடியில், 353 செ.மீ ஆழத்தில் சேகரிக்கப்பட்ட கரித் துண்டின் அடிப்படையில், தமிழ் பிராமியின் தேதி கி.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு (கி.மு. 580 அளவிடப்படாதது) பின்னுக்குத் தள்ளப்பட்டது. இது கிமு 5 ஆம் நூற்றாண்டின் இதுவரை பார்த்ததை விட ஒரு நூற்றாண்டு முன்னதாகும். இப்போது வரை, நான்கு ஆரம்பகால வரலாற்று தளங்களிலிருந்து 27 ஏஎம்எஸ் தேதிகள் பெறப்பட்டுள்ளன, அவை தமிழ்-பிராமி பொறிக்கப்பட்ட பாட்ஷெர்ட்களைக் கொடுத்தன. கீஷாதி (16 தேதிகள்), அசாகங்குளம் (நான்கு), போருந்தால் (இரண்டு), கொடுமனல் (ஐந்து) ஆகிய நான்கு தளங்கள். புகழ்பெற்ற தொல்பொருள் ஆய்வாளர் கூறினார்: “கால வரம்பு கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் கிமு 1 ஆம் நூற்றாண்டு வரை வருகிறது. 27 தேதிகளில், ஐந்து தேதிகள் பொ.ச.மு 5 முதல் 4 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, நான்கு தேதிகள் கிமு 4 முதல் 3 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, 15 தேதிகள் கிமு 3 முதல் 2 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, இரண்டு தேதிகள் கிமு 2 முதல் 1 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, மற்றும் ஒரு தேதி 6 ஆம் நூற்றாண்டு வரை செல்கிறது கி.மு. தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளில் கணிசமான எண்ணிக்கையிலான பொறிக்கப்பட்ட முத்திரைகள், மோதிரங்கள் மற்றும் நாணயங்கள் தவிர, பல்வேறு ஸ்ட்ராடிகிராஃபிக்கல் சூழல்களில் ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட பொறிக்கப்பட்ட பாட்ஷெர்டுகள், 100 க்கும் மேற்பட்ட குகைக் கல்வெட்டுகள் மற்றும் நான்கு நினைவு கற்கள் கிடைப்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது. கையால் எழுதப்பட்ட தாள். 27 ஏஎம்எஸ் தேதிகளில், ஐந்து தேதிகள் கிமு 5 ஆம் நூற்றாண்டில் வருகின்றன. எனவே, கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு தேதி கிடைப்பது மீதமுள்ள ஏஎம்எஸ் தேதிகளுடன் ஆய்வு செய்யப்பட வேண்டும். முன்னர் பரிந்துரைத்தபடி, அகழ்வாராய்ச்சி நடந்து வருகிறது மற்றும் இதுவரை ஒரு சதவீதத்திற்கும் குறைவான மக்கள் அகழ்வாராய்ச்சி செய்யப்பட்டுள்ளனர். தோண்டலை நீட்டிக்கும்போது எதிர்காலத்தில் அதிக தேதிகளைப் பெறுவதற்கான ஒவ்வொரு சாத்தியமும் உள்ளது, மேலும் எதிர்கால அகழ்வாராய்ச்சிகள் இந்த பிரச்சினையில் அதிக வெளிச்சத்தைத் தரும்.
“இவை தவிர, இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வுத் துறை மற்றும் தமிழ்நாடு தொல்பொருள் துறை ஆகிய இரண்டையும் விலைமதிப்பற்ற கலைப்பொருட்களை தரையில் கொண்டு வந்ததற்காக பாராட்ட வேண்டிய நேரம் இது. ஒவ்வொரு அகழ்வாராய்ச்சியும் சில சிக்கல்களையும் கருதுகோள்களையும் தீர்க்கிறது, அதே நேரத்தில் எதிர்காலத்தில் பதிலளிக்க வேண்டிய புதிய கேள்விகளை உருவாக்குகிறது. அனைத்து தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் மற்றும் தொழில்நுட்ப ஊழியர்கள் அழைப்பை ஒருவர் முழு மனதுடன் வாழ்த்த வேண்டும்
தமிழ் பிராமியின் மிகத் தொன்மையான கல்வெட்டு மாங்குளம் அல்லது மீனாட்சிபுரம் இது பொமு 175ஐ ஒட்டியது, புலிமான் கோம்பை நடுகல் எழுத்து அமைதி இதனினும் சற்றே முன்பே என்பதால் அதை பொமு200 வரை கொள்ளலாம் என தமிழ் பிராமி நடுநிலை அறிஞர்கள் ஏற்றனர்.
கீழடியை பொறுத்தவரை - 3.53 மீட்டர் ஆளத்தில் கிடைத்த கல்துண்டு ஒன்று பொமு.580 எனப் பட்டது, அந்த கரித்துண்டு குழியின் அந்த ஆளத்தில் வேறு தொல்பொருள் கிடைத்தமை சொல்லப்படவே இல்லை. கீழடி பானை ஓடுகள் எல்லாம் மேல் அடுக்கில் கிடைத்தவை எனத் தான் தமிழக தொல்லியல் கையேடும் கூறுகிறது.
