விஷ்ணுகொண்டி கோவிந்தவர்மா தும்மலகுடேம் செப்புத் தகடு கல்வெட்டு
"விஷ்ணுகொண்டினா" என்பது வினுகொண்டாவின் சமஸ்கிருதப் பெயர். விஷ்ணுகொண்டின் வம்சத்தின் ஆரம்பகால ஆட்சியாளர்கள் கிழக்கு தக்காணத்திலிருந்து மேற்கு தக்காணத்திற்கு வேலை தேடி குடிபெயர்ந்தனர் மற்றும் வாகாடகர்களின் கீழ் அவர்கள் நிலப்பிரபுத்துவ நிலையை அடைந்திருக்கலாம். தும்மல்லகுடெம் (தும்மலகுடேம்) கல்வெட்டுகள் விஷ்ணுகொண்டின் வம்சத்தை புனரமைக்க முக்கிய ஆதாரங்களாக உள்ளன. மாதவ வர்மாவின் ஆட்சியின் போது, அவர்கள் சுதந்திரமடைந்து, சலங்கயனரிடமிருந்து கடலோர ஆந்திராவைக் கைப்பற்றி, மேற்கு கோதாவரி மாவட்டம், ஏலூருக்கு அருகிலுள்ள தெண்டுலுருவில் தங்கள் தலைநகரை நிறுவினர்.
விஷ்ணுகொண்டின (விஷ்ணுகுந்தின)ப் பேரரசு இந்தியாவின் தக்காணப் பீடபூமி, ஒடிசா மற்றும் பல தென்னிந்தியப் பகுதிகளை கி. பி 420 முதல் 624 முடிய ஆண்டது. தக்காண வரலாற்றில் விஷ்ணுகொண்டினப் பேரரசு சிறப்பான பங்களித்தது. இப்பேரரசை 420இல் நிறுவியவர் இந்திரவர்மன் ஆவார். இந்திரபாலநகர், தெண்டுலுரு, அமராவதி ஆகிய மூன்று முக்கிய நகரங்களை அவர்கள் கொண்டிருந்தனர். பெஸ்வாடா / பெஜவடா (விஜயவாடா), மொகல்ராஜபுரம், உண்டவல்லி குகைகள் மற்றும் பைரவகொண்டா ஆகிய இடங்களில் உள்ள குகை கட்டமைப்புகள் விஷ்ணுகொண்டின்னரின் பங்களிப்பு என்பதைத் தெளிவாகக் காட்டுகின்றன.
கி. பி 514இல் இப்பேரரசு சுருங்கி தெலுங்கானப் பகுதியை மட்டும் ஆண்டது. இப்பேரரசின் வீழ்ச்சியின் போது, கோதாவரி ஆற்றுக்கு வடக்கே இருந்த கலிங்க நாடு தன்னாட்சி உரிமை பெற்றனர். கிருஷ்ணா ஆற்றுக்கு தெற்கே இருந்த பகுதிகள் பல்லவர்களால் கைப்பற்றப்பட்டன. சாளுக்கிய மன்னர் இரண்டாம் புலிகேசியால் விஷ்ணுகொண்டினப் பேரரசின் பிற பகுதிகள் கைப்பற்றப்பட்டு, கி. பி 624இல் விஷ்ணுகொண்டினப் பேரரசு வீழ்ச்சியுற்றது.
ஆந்திர மாநிலம் விசாகப்பட்டினம் மாவட்டம் கோல்கொண்டா தாலுக்காவில் உள்ள அமலாபுரத்தின் குக்கிராமமான உப்பரகுடத்தைச் சேர்ந்த பிண்டி நம்மையா என்பவரால் 1887 ஆம் ஆண்டுக்கு முன், கோதாவரி மாவட்டத்தின் துனி கோட்டத்தில் சிக்குல்லா அக்ரஹாரத்தில் உள்ள அடிகாவாணி / ஆத்திகவானி குளத்தில் மண் தோண்டிய போது ஐந்து செப்புத் தகடுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. 1896-97ல் விசாகப்பட்டினம் கலெக்டரிடமிருந்து பெறப்பட்ட தட்டுகள் அமலாபுரத்தைச் சேர்ந்த கர்ணம் என்பவரால் அனுப்பப்பட்டு, 1895ஆம் ஆண்டு நம்மய்யாவின் மனைவியால் விற்பனைக்குக் கொடுக்கப்பட்டபோது, அவற்றைப் பத்திரப்படுத்தினார்.
நல்கொண்டா மாவட்டத்தில் பனகல் அருங்காட்சியகத்தில் இருக்கும் இத்தகடுகள் ஒரு வளையத்தில் கட்டப்பட்டுள்ளன, அதன் முனைகள் ஒரு வட்ட முத்திரையுடன் இணைக்கப்படுகின்றன, அவை எதிர் சங்கிலி மேற்பரப்பில் ஒரு சிங்கம் இருக்கும்.
பிராகிருத வார்த்தைகள் அவ்வப்போது வந்தாலும் கல்வெட்டு சமஸ்கிருதத்தில் உள்ளது. பயன்படுத்தப்பட்ட எழுத்தமைதி சாளுக்கியருக்கு முந்தையது.
விஷ்ணுகொண்டின் கோவிந்தவர்மா தும்மலகுடேம் செப்புத் தகடு கல்வெட்டு, வில்லப ராஜபுருஷர் மூலம் குறிப்பிட்ட பிராமணருக்கு மன்னர் வழங்கிய கிராமப் பிரேங்கபாருவை தானமாக வழங்கியதைக் குறிக்கிறது.
விஷ்ணுகொண்டின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த மகாராஜா ஸ்ரீ விக்ரமேந்திரவர்மன், லெந்துலுராவில் உள்ள தனது அரச இல்லத்தில் இருந்து கிருஷ்ணாபென்னா (கிருஷ்ணா) ஆற்றின் கரையில் உள்ள ரவிரேவா கிராமத்திற்கு தென்கிழக்கே இருந்த ரெகோன்றம் கிராமத்தை வழங்குவதாக அறிவித்தார். நாத்ரிபதி மாவட்டம், சோமகிரீஸ்வரநாதர் கோவிலுக்கு அரசனின் பத்தாம் ஆண்டு கோடைக்காலத்தின் எட்டாவது பதினைந்து நாட்களில் ஐந்தாம் நாளில் மானியம் வழங்கப்பட்டது. வேறு எந்த தேதியும் வழங்கப்படவில்லை. மகாராஜாவின் தாத்தா, ஏழாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் மற்றும் கி.பி 8 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் செழித்தோங்கிய வாகாடர் குடும்பத்துடன் இணைந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. இந்த பதிவு கி.பி 8 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு பிற்பட்டதாக இருக்காது.
