நடராஜர் வழிபாட்டின் தத்துவம்
நடராஜர் வழிபாட்டின் தத்துவம் சைவ சித்தாந்தத்தில் ஆழமான பொருள் கொண்டது. நடராஜர், சிவபெருமானின் ஆனந்தத் தாண்டவ வடிவமாக, படைப்பு, காப்பு, அழிப்பு, மறைவு, அருளல் ஆகிய பஞ்சகிருத்தியங்களை (ஐந்து செயல்கள்) குறிக்கிறார். இவை பிரபஞ்சத்தின் இயக்கத்தையும், ஆன்மாவின் பயணத்தையும் விளக்குகின்றன.
நடராஜரின் தாண்டவம் பிரபஞ்சத்தின் நித்திய இயக்கத்தையும், ஆன்மாவின் மீட்சிக்கான பயணத்தையும் உணர்த்துகிறது. அவரது சுற்றிலுள்ள வளையம் (திருவாசி) மாயையையும், அதற்கு அப்பால் உள்ள முக்தியையும் குறிக்கிறது. முயலகன் எனும் அரக்கனை அடக்கிய பாதம் அறியாமையை வெல்லும் ஞானத்தை பிரதிபலிக்கிறது.
முடிவாக, நடராஜர் வழிபாடு, வாழ்வின் இயக்கத்தை உணர்ந்து, அறியாமையை அகற்றி, சிவனருளால் முக்தி பெறுவதற்கான தத்துவத்தை உணர்த்துகிறது. இது ஆன்மீக விழிப்புணர்வையும், பிரபஞ்ச ஒழுங்குடனான ஒத்திசைவையும் வலியுறுத்துகிறது.
நடராஜர் வழிபாட்டின் தொன்மை
நடராஜர் வழிபாட்டின் தொன்மை தமிழ் சைவ மரபிலும், இந்திய ஆன்மீகப் பண்பாட்டிலும் ஆழமான வேர்களைக் கொண்டது. இது சிவபெருமானின் ஆனந்தத் தாண்டவ வடிவத்தை மையப்படுத்தி, தொன்மைக்காலம் தொட்டு வளர்ந்து வந்துள்ளது.
முடிவாக, நடராஜர் வழிபாட்டின் தொன்மை சிந்து சமவெளி நாகரிகம் தொட்டு, சங்க காலம், பக்தி இயக்கம், சோழர் காலம் வழியாக இன்று வரை தொடர்கிறது. இது கலை, இலக்கியம், தத்துவம், ஆன்மீகம் ஆகியவற்றின் ஒருங்கிணைந்த வெளிப்பாடாக, தமிழ் சைவ மரபில் நிலைத்திருக்கிறது.
